Τα κεντροδυτικά Βαλκάνια εξελίσσονται σε περιοχή πολιτικής επιρροής και αντιπαράθεσης Στρατηγικών συμφερόντων ισχυρών κρατών, όπως των ΗΠΑ, της Ρωσία, της Κίνα, της Γερμανίας και της Τουρκία. Η διπλωματική παρουσία των κρατών αυτών στα Βαλκάνια είναι εμφανής, όπως και οι αντιπαραθέσεις τους, καθώς είναι σε εξέλιξη οι προσπάθειες αύξησης της πολιτικής επιρροής και σύνθεσης νέων συμμαχιών, που θα αλλάξουν άρδην τα σημερινά γεωπολιτικά δεδομένα στην Βαλκανική χερσόνησο. Η δυναμική είσοδος της Κίνας στα Βαλκάνια, είναι πολύ πιθανόν να δώσει μια δυναμική οικονομικής ανάπτυξης, αναπτύσσοντας διάφορες μορφές συνεργασίας, σε μια περιοχή που διακρίνεται για τις εντάσεις της και τις αιματηρές συγκρούσεις των Λαών της. Οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν να αυξήσουν την διπλωματική και στρατιωτική παρεμβατική επιρροής, προσεταιριζόμενες μάλιστα ακόμη και τη Σερβία, που αποτελεί πλέον το «μήλο της έριδος» ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία.
Η Ελλάδα, θα επιχειρήσει να βγει από το κάδρο του Βαλκανικού προβλήματος και να γίνει η χώρα καταλύτης, για την πολιτική σταθερότητα, την οικονομική ανάπτυξη και την ειρήνη της ασταθούς σήμερα και εύφλεκτης περιοχής των Βαλκανίων, εφόσον διευθετήσει δύο σοβαρά ζητήματα. Το χρονίζον Σκοπιανό, δηλαδή η εκκρεμότητα με την ονομασία της γειτονικής χώρας και το πολύ πιο σύνθετο πρόβλημα των σχέσεων της χώρας μας με την Αλβανία και τον υφέρποντα αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό και εθνικισμό.
Στο Σκοπιανό (οριστική διευθέτηση του ονόματος του γειτονικού κράτους που σήμερα ονομάζεται FYROM ή π. Γ.Δ. Μακεδονίας), φαίνεται ότι υπάρχει έντονη κινητικότητα και βάσιμες ελπίδες, για οριστική επίλυση του προβλήματος. Ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς, παρότι ανήκει στην σχολή των ρεαλιστών πολιτικών, υποστηρίζει ότι, το Σκοπιανό θα λυθεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2018! «Το πρώτο εξάμηνο του 2018 πρέπει να λυθεί αυτό το ζήτημα», δήλωσε πρόσφατα ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, προειδοποιώντας ταυτόχρονα ότι αν δεν συμβεί αυτό, τότε, «στο μέλλον θα υπάρξουν πολύ μεγάλες δυσκολίες».
Η αποχώρηση του Νίκολα Γκρούεφσκι από την Πρωθυπουργία της FYROM, συνιστά μια ελπιδοφόρα εξέλιξη, διότι, ο επικεφαλής του εθνικιστικού κόμματος VMRO-DPMNE, (ακρωνύμιο το οποίο σημαίνει «Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση – Δημοκρατικό Κόμμα της Μακεδονικής Εθνικής Ενότητας»), είχε υιοθετήσει μια αδιάλλακτη πολιτική στις διμερείς ελληνο-σκοπιανές συνομιλίες, για την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης, που γίνονται υπό την αιγίδα του Γ.Γ. του ΟΗΕ. Τον Ν. Γκρούεφσκι στήριζε οικονομικά και πολιτικά το πανίσχυρο λόμπυ των «Μακεδόνων» (Σκοπιανών) του Καναδά, όπου ένας από τους μεγάλους χρηματοδότες του, είναι και ο δισεκατομμυριούχος «αεριτζής» χρηματιστής Τζ. Σόρος!
Η κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ, που είναι ένας κυβερνητικός συνασπισμός με την συνεργασία της κεντροαριστερής SDSM («Σοσιαλδημοκρατική Ένωση Μακεδονίας») και δύο κεντροδεξιών αλβανικών μειονοτικών κομμάτων, της «Δημοκρατικής Ένωσης για την Ολοκληρωμένη Ένταξη» (BDI) και της «Συμμαχίας για τους Αλβανούς» (AA), εμφανίζεται πιο διαλλακτική και ανταποκρίνεται σε πρωτοβουλίες, που οδηγούν σε βελτίωση των σχέσεων της FYROM με τους γείτονες, συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας. Το Σκοπιανό θα συζητηθεί στις 11 και 12 Δεκεμβρίου στις εργασίες της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες. Πρόκειται για μία κρίσιμη συνεδρίαση, διότι θα διαφανεί η πρόθεση των Ευρωπαίων ηγετών, σχετικά με την πορεία ένταξης της FYROM στην Ε.Ε., την οποία εμποδίζει το ελληνικό «βέτο», αφού διαχρονικά οι ελληνικές Κυβερνήσεις αξιώνουν, πρώτα επίλυση του ονοματολογικού και μετά η ένταξή της στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Η Ελληνική Κυβέρνηση, προκειμένου να υπάρξει μια νέα ώθηση στην ουσία των διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, έχει προτείνει οι συνομιλίες να προχωρήσουν επί τη βάσει ενός συμφωνημένου πλαισίου για τις βασικές παραμέτρους μιας λύσης. Η λύση πρέπει να περιλαμβάνει συμφωνία, που να εμπεριέχει με σαφή και οριστικό τρόπο τον προσδιορισμό του ονόματος, που δεν θα αφήνει περιθώρια αμφιβολιών σχετικά με τη διάκριση μεταξύ του εδάφους της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και περιοχών σε γειτονικές χώρες (π.χ. Μακεδονία της Ελλάδας) και ότι το συμφωνημένο όνομα θα χρησιμοποιείται έναντι όλων (erga omnes) και για όλους τους σκοπούς. Επίσης, η χώρα μας έχει ήδη κάνει μια μείζονα κίνηση συμβιβασμού, με την υιοθέτηση από την κυβέρνηση Καραμανλή, το 2007, της θέσης ότι αποδέχεται τον όρο «Μακεδονία», παρόλα αυτά, δεν υπήρχε από την πλευρά της ΠΓΔΜ (Κυβέρνηση Ν. Γκρούεφσκι) , ανάλογο βήμα συμβιβασμού. Οι προθέσεις του σημερινού πρωθυπουργού Ζ. Ζάεφ, είναι στην κατεύθυνση του συμβιβασμού και της οριστικής λύσης, απομένει όμως να αποδειχτεί, ότι είναι και ειλικρινείς. Πάντως ο Σκοπιανός πρωθυπουργός έχει δηλώσει, ότι προτεραιότητα και σταθερός στόχος της Κυβέρνησης του, είναι η ένταξη της χώρας του στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Ωστόσο, η Ελληνική Κυβέρνηση, έχει καταστήσει σαφές ότι, ο στόχος των Σκοπίων να προχωρήσουν προς ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην αρχή ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε., περνάει από την Αθήνα.
Από την πλευρά του ο υπουργός εξωτερικών της ΠΓΔΜ N. Dimitrov, σε συνέντευξή του στο Radio Free Europe, δηλώνει ότι πρέπει να επιδιωχθεί ένας συμβιβασμός με την Ελλάδα. Περιγράφοντας το πλαίσιο στο οποίο κινείται η σκοπιανή πλευρά, ο ΥΠΕΞ της FYROM N. Dimitrov δήλωσε ακόμη, ότι δεν θα πρέπει να υπάρξει νικητής και ηττημένος, γιατί αυτό θα τροφοδοτήσει τον εθνικισμό και εξέφρασε την εκτίμηση ότι θα πρέπει να βρεθεί μια λύση για το όνομα, που να δίνει την αίσθηση και στις δυο πλευρές ότι έχει ικανοποιηθεί το πιο σημαντικό κομμάτι των θέσεων τους. Αναμφίβολα διπλωματική η θέση του Σκοπιανού Υπουργού Εξωτερικών, καθώς δεν δίνει σαφείς απαντήσεις, για τις προθέσεις της Κυβέρνησής του. Πάντως, η αίσθηση που έχει δημιουργηθεί είναι, ότι η επόμενη σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, που θα διεξαχθεί τον Ιούλιο του 2018 στην έδρα της Συμμαχίας στις Βρυξέλλες, αποτελεί κατά κάποιο τρόπο, το ορόσημο για την επίτευξη συμφωνίας στο Σκοπιανό. Την ένταξη της π. Γ.Δ. Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, προωθούν σταθερά οι ΗΠΑ και η Βρετανία. Η αμερικανική διπλωματία, το τελευταίο διάστημα ασκεί πιέσεις σε Αθήνα και Σκόπια, ώστε με αμοιβαίες υποχωρήσεις να ξεπεραστεί το εμπόδιο της ονομασίας και τον Ιούλιο τα Σκόπια με το νέο όνομα να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Όμως τόσο το Σκοπιανό, όσο και οι ελληνοαλβανικές σχέσεις, αποτελούν μέρος του γεωπολιτικού παζλ των Βαλκανίων, που είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και συγκρουσιακό.
Στα δυτικά Βαλκάνια υπάρχει αναζωπύρωση των εθνικισμών. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ως αποτυχημένο κρατικό μοντέλο, απειλείται από το εθνοτικό – θρησκευτικό μίσος των συνιστούντων κρατιδίων. Η Αλβανία, το Κόσοβο και η ΠΓΔΜ μαστίζονται από φαινόμενα διαφθοράς και φτώχειας, με την Αλβανία του Ε. Ράμα, να θεωρείται από τις ευρωπαϊκές διωκτικές αρχές ως ναρκο-κράτος!! Ο αλβανικός εθνικισμός που διοχετεύεται στα κεντροδυτικά Βαλκάνια, μεταξύ άλλων, καλύπτει και την διακίνηση ναρκωτικών, λαθρεμπορίου και τρομοκρατών! Η Τουρκία, με αιχμή την πολυάριθμη μουσουλμανική κοινότητα, που αποτελεί ισχυρή εθνοθρησκευτική μειονότητα σε Βαλκανικά κράτη, επιχειρεί να έχει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις και να ενσταλάξει στους μουσουλμάνος της βαλκανικής, τη συνείδηση του θρησκευόμενου μουσουλμάνου και το δόγμα του παντουρκισμού στη βάση ότι τα Βαλκάνια ήταν τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η Ε.Ε. φαίνεται να μην έχει την πολιτική βαρύτητα να παρέμβει αποτελεσματικά και να αλλάξει την βαλκανική ατζέντα. Ωστόσο, στους κόλπους της Ε.Ε. έχει ισχυρή επίδραση η άποψη, ότι η ένταξη όλων των κρατών της Βαλκανικής στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, πιθανόν να αποτρέψει, μια νέα πολύ σοβαρή και μάλλον αιματηρή περιπέτεια, που θα βυθίσουν τα Βαλκάνια στο χάος. Ασφαλώς το υπόβαθρο της ευρωπαϊκής – νατοϊκής «ιδέας» για τις χώρες της Βαλκανικής, είναι ο απόλυτος οικονομικός, πολιτικός, στρατιωτικός και γεωστρατηγικός έλεγχος της Βαλκανικής χερσονήσου από την Δυτική Συμμαχία (ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε.), αποκλείοντας, εξ αντικειμένου την Κίνα και την Ρωσία.
