Οι εξελίξεις στα γειτονικά Σκόπια, απαιτούν πριν απ’ όλα διάθεση για σωστή ανάγνωση των τεκταινομένων, από την Ελληνική εξωτερική πολιτική…
Πρόκειται για μια διάθεση που προφανώς δεν υπάρχει, από τη στιγμή που ο τρόπος και το πλαίσιο της άσκησής της, πιστοποιούν πως είναι στο σύνολό της, μια Εξωτερική πολιτική – όμηρος σε πολιτικές δεσμεύσειςέναντι τρίτων, αλλά και απολύτως προσαρμοσμένη… πλήρως γονατισμένη… στις απαιτήσεις του υπερατλαντικού οράματος για τη Βαλκανική της επόμενης μέρας…
Ο κ. Ζάεφ, σε συνέντευξή του στο RFE/RL, δηλώνει έτοιμος να προχωρήσει σε δημοψήφισμα για το θέμα της ονομασίας της FYROM, στο οποίο θα συμπεριλάβει και ορισμένες αλλαγές στο Σύνταγμα του κρατιδίου.
Πρόκειται για μια κίνηση μέσα στην οποία ενσωματώνονται πολλαπλοί εκβιασμοί, και ταυτόχρονα μέσω αυτής αποκαλύπτεται σειρά παραμέτρων που εν πολλοίς προσδιορίζουν και την ταυτότητα των διαπραγματεύσεων.
Η μία δέσμη των εκβιασμών, εκπορεύεται από την Ευρωπαϊκή ελίτ μέσω της πρόσκλησης την οποία απηύθυνε ο αρμόδιος επίτροπος Γιοχάνες Χαν για έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων τόσο στα Σκόπια όσο και στην Αλβανία.
Μέσω αυτής της πρόσκλησης, εκβιάζεται ουσιαστικά ΚΑΙ η ηγεσία των Σκοπίων, προκειμένου να προχωρήσει σε κινήσεις εντυπωσιασμού ικανές να «κάμψουν» τα Ελληνικά προσχήματα, αλλά ΚΑΙ η Ελληνική εξωτερική πολιτική, η οποία οφείλει «συναισθανόμενη το μέγεθος της ευθύνης της» (έσπευσε άλλωστε να το δηλώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός αυτό) να το αποδείξει ακόμη και με ανεπίτρεπτες στρατηγικού χαρακτήρα εκπτώσεις απαιτήσεων έναντι των Σκοπίων.
Η δεύτερη δέσμη των εκβιασμών, έχει αποδέκτη τον ίδιο τον πληθυσμό των Σκοπίων. Η «πακεταρισμένη» πρόσκληση τόσο σε FYROM όσο και σε Αλβανία από τον αρμόδιο Ευρωπαίο επίτροπο, προσβλέπει στην παράλληλη καθήλωση των οξυμένων εθνοτικών ανταγωνισμών σλαβόφωνων και Αλβανοφώνων, προκειμένου το δημοψήφισμα «να βγάλει» αποτέλεσμα το οποίο με τη σειρά του θα διευκολύνει μια νέα γενιά εκβιασμών, σε βάρος της Ελλάδας, της οποίας κάθε απόπειρα επιμονής σε αυτονόητα και στοιχειώδη, θα καταγγελθεί ως διαδικασία παρελκυστική, η οποία θα πρέπει να «εγκαταλειφθεί» για να μην οδηγηθεί σε πιέσεις και «απομόνωση» από τους εταίρους.
Το παιχνίδι είναι στημένο βρώμικα, και το θέατρο με τον τρόπο που στήνεται είναι αποκαλυπτικό για τις προθέσεις των πάντων.
Είναι επίσης αποκαλυπτικό, ακόμη και για την έκταση των υπαναχωρήσεων που έχουν συντελεστεί, αφού όταν ο κ. Ζάεφ δηλώνει έτοιμος για διενέργεια δημοψηφίσματος, αυτό μεταξύ άλλων αποκαλύπτει πως τα επίδικα ερωτήματα που θα τεθούν στο Σκοπιανό πληθυσμό, έχουν εμμέσως πλην σαφώς, τη συγκατάθεση των Ελλήνων διαπραγματευτάδων.
Ενημερώθηκε ποτέ επί όλων αυτών ο Ελληνικός λαός ή θα μάθει το περιεχόμενο των Ελληνικών υπαναχωρήσεων, από τις Σκοπιανές εφημερίδες;;;
Η αλήθεια βεβαίως για την οποία έχουμε προειδοποιήσει κατ’ επανάληψη, είναι πως αυτή η στάση από τη μεριά της Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής, όσο και αν επιχειρείται να πλασαριστεί ως συνετή και αντιεθνικιστική προσέγγιση του όλου ζητήματος, στην ουσία στηρίζει, διευκολύνει και συντηρεί αλλότριους και ιδιαιτέρως επικίνδυνους εθνικισμούς, και όλο αυτό δυστυχώς θα επιστρέψει στον εγγύς ιστορικό χρόνο, ως αιτία νέων απρόβλεπτων εντάσεων που θα επιτείνουν την αστάθεια σε ολόκληρη την Βαλκανική.
Η Σκοπιανή ηγεσία, ξέρει πάρα πολύ καλά, πως το κρατικό μόρφωμα που προέκυψε από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, είναι ένα μόρφωμα θνησιγενές, εξ αιτίας πριν απ’ όλα της δημογραφικής του φυσιογνωμίας, με πρώτο θύμα το σλαβικό τμήμα του πληθυσμού του το οποίο συμπιέζεται ασφυκτικά, τόσο από το Αλβανικό τόξο όσο και από την ισλαμική μέγγενη, γι’ αυτό και πιέζεται εναγωνίως για λύση, θεωρώντας ότι το Ευρωατλαντικό κέλυφος, ισοδυναμεί με αγορά σοβαρού και υπολογίσιμου γεωπολιτικού χρόνου, ελπίζοντας σε μια πιθανή γεωπολιτική σταθερότητα στη Βαλκανική σε βάθος χρόνου.
Η επιλογή ωστόσο με την οποία προσφέρεται η Ελληνική Εξωτερική πολιτική, ως γεωπολιτική Ιφιγένεια, προκειμένου να διευκολυνθούν επιδιωκόμενες γεωστρατηγικές συμφύσεις, όχι μονάχα δεν συμβάλει στην πολυπόθητη γεωπολιτική σταθερότητα, αλλά αναμοχλεύει επικίνδυνα, όλους τους κρίσιμους παράγοντες που ανατροφοδοτούν εντάσεις και δυναμική αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή.
- Οι ΗΠΑ έχουν τη δική τους διακηρυγμένη στρατηγική…
- Η Γερμανία το δικό της δόλιο σχέδιο, για μετατροπή των χωρών σε φτηνά οικόπεδα για το δικό της γεωπολιτικό real estate, γι’ αυτό και αξιοποιεί στοχευμένα, τη ρητορική των μειονοτήτων και του δικαιωματισμού …
- Η Ρωσία προφανώς διατηρεί τους δικούς της μηχανισμούς μέσω των οποίων θα επιχειρήσει να ανακόψει τις δρομολογούμενες γεωστρατηγικές συμφύσεις…
Και μόνο η Ελλάδα θα παραμείνει με τον «ΜΟΥΤΖΟΥΡΗ» στο χέρι, ως αποτέλεσμα ανεπίτρεπτων στρατηγικών υπαναχωρήσεων σε ένα περιβάλλον έντονων μαξιμαλισμών, όπου οι πάντες σε μια περίοδο επίπλαστης σταθερότητας, χτίζουν θέσεις για την επόμενη μέρα, που θα είναι μέρα εντάσεων, συγκρούσεων και θεαματικών γεωπολιτικών ανατροπών.
Να γιατί η Ελληνική κοινωνία, δεν πρέπει να παρακολουθεί αμέτοχη, αδαής, και από απόσταση τις συντελούμενες διεργασίες, ούτε βεβαίως να εγκαταλειφθεί στη λαγνεία των πατριδοκάπηλων κραυγών του «ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ», οι οποίες προσφέρουν πολύτιμη υπηρεσία και πρώτης τάξεως άλλοθι, στη φαρέτρα όλων αυτών που πρωταγωνιστούν στη διαχείριση εθνικών προταγμάτων με όρους επαπειλούμενης εθνικής τραγωδίας.
Αυτή την τραγική εξέλιξη, που δεν αφορά μονάχα στο Σκοπιανό, αλλά επεκτείνεται στη διαχείριση ολόκληρης της Εθνικής ατζέντας, οφείλουμε να την ανατρέψουμε, με όρους δημοκρατικής και υπεύθυνης προσέγγισης, αναδεικνύοντας μια διαφορετική κουλτούρα, την κουλτούρα επίγνωσης της πραγματικής ισχύος της χώρας, ΚΑΙ στο επίπεδο της στοχευμένα επιθετικής διπλωματίας αλλά ΚΑΙ σε αυτό της Εθνικής Άμυνας, αφού κλιμακώνονται επιθετικές προκλήσεις που απειλούν ακόμη και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Κυρίως όμως οφείλουμε να την ανατρέψουμε, στηρίζοντας την ενδυνάμωση ενός γνήσιου, υγιούς αυθεντικά λαϊκού πατριωτικού κινήματος, που γνωρίζει να σέβεται την καλή γειτονία, αλλά και να υπερασπίζεται αποφασιστικά τα εθνικά δίκαια, εμπνευσμένο από το έπος της Εθνικής Αντίστασης, και αποστασιοποιημένο από τις επικίνδυνες, αδιέξοδες, και πατριδοκάπηλες κραυγές του «ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ».
