Μία ωραία ατμόσφαιρα στον ιδιαίτερα στολισμένο κήπο του Προεδρικού Μεγάρου αντάξια της επετείου “αποκατάστασης της Δημοκρατίας” και του πολιτικού κόσμου της χώρας που τόσα και τόσα απειρομνημόνευτα έχει προσφέρει στον ευημερούντα αυτόν λαό και την εθνικά υπερήφανη χώρα μας.
Ήταν όλοι εκεί στον μαγευτικό κήπο, ο πρωθυπουργός και οι αρχηγοί πρώτα απ’ όλα όλων των εν τη Βουλή κομμάτων, οι υπουργοί, πολλοί βουλευτές και οι σχετικοί κρατικοί μανδαρίνοι και παρατρεχάμενοι. Όλοι και όλες τους με λαμπερά κουστούμια, ακριβές εσπερινές τουαλέτες, ακριβές στολές με παράσημα όσοι έπρεπε και οι πάντες με πλατιά ευτυχισμένα χαμόγελα, θερμές χαρούμενες χειραψίες, συχνά σφιχταγκαλιάσματα, με φτηνά αστειάκια και τυπικές ψεύτικες συνήθως φιλοφρονήσεις της περίστασης.
Όλους τους υποδέχθηκε με την πρέπουσα μεγαλοπρέπεια και με αφ’υψηλού κορδωμένο ύφος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος υπογράμμισε τα εξής αποκαλυπτικότατα και ταιριαστά, σε μία αποικία που ανήκει στην αγία ευρωπαϊκή οικογένεια.
Είπε, λοιπόν, ο Πρ. Παυλόπουλος, εν μέσω ενός εξαίρετου κοκτέιλ, στους τρισευτυχισμένους αξιωματούχους, καπετάνιο και λοιπούς, του σύγχρονου “Τιτανικού“:
“Τιμούμε σήμερα, όπως αρμόζει στην περίσταση και με ενωμένες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας (!), την εμβληματική επέτειο της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Και μέσα από απ’αυτήν την αρραγή ενότητα διακηρρύσουμε την αδιαπραγμάτευτη απόφαση μας να επιτελούμε αδιαλείπτως το χρέος υπεράσπισης της Δημοκρατίας «όκωσπερ τείχεος»“.
Θαυμάσιες οι ενωτικές σαπουνάδες και οι συνήθεις συστημικές επετειακές κενολογίες του Προέδρου, αν δεν υπήρχαν στα όσα μεγαλοπρεπώς είπε, ορισμένες μικρές παραλείψεις.
Ξέχασε να μας πει ο Πρ. Παυλόπουλος ότι αυτή η Δημοκρατία ήταν που με απροκάλυπτο πραξικόπημα κύρωσε ερήμην του λαού αλλά και της Βουλής τα δύο πρώτα μνημόνια και ότι χρειάστηκε η πλήρης κατάλυση κάθε ίχνους λαϊκής κυριαρχίας για να μετατραπεί με την δική του προεδρική ομπρέλα το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου (επέτειο που ξέχασαν ο Πρόεδρος και οι αρχηγοί) σε “ΝΑΙ” για να ακολουθήσει η συναινετικά πραξικοπηματική ψήφιση του τρίτου μνημονίου και τώρα η συνέχεια του, με το τέταρτο μνημόνιο Τσίπρα- Μητσοτάκη…
Ξέχασε, επίσης, να πει ο Πρ. Παυλόπουλος στις “ενωμένες“, κατά τα λοιπά, “δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις” με πρωτοπόρο τον εξουσιοδοτημένο ταχυδρόμο του Ιησού και ειδικό στις υποδείξεις χώρων για ναρκοπέδια, Κυρ. Βελόπουλο, ότι την ώρα που όλοι μαζί τιμούσαν μία Δημοκρατία που κτίστηκε πάνω στην θυσία της Κύπρου και στον Αττίλα1, τον οποίο ακολούθησε ανενόχλητος ο Αττίλας2, εκείνη τη στιγμή, λοιπόν, που όλοι αμέριμνοι και τρισευτυχισμένοι αλληλοσυγχαίρονται στον Προεδρικό κήπο, ένας νέος Αττίλας, θαλάσσιος τώρα, ο Αττίλας3, επελαύνει και καταπατά την κυριαρχία της Μεγαλονήσου και ρίχνει βαριά την σκιά του στην Αμμόχωστο.
Όπως ξέχασε να πει ο Πρόεδρος του “Ναι για πάντα και σε όλα” ότι στη σημερινή Δημοκρατία των πένητων και σε σημαντικό βαθμό εξαθλιωμένων συνταξιούχων συντελείται, πέραν της αξιακής και πολιτιστικής και μία σύγχρονη οικονομικο-κοινωνική “γενοκτονία” σε βάρος της νέας γενιάς, η οποία αν δεν καταδικάζεται στον ξεριζωμό ή την ανεργία, συντηρείται με επιδόματα και σε συνθήκες δουλεμπορίου των 300 ευρώ μηνιαίως και χωρίς ασφάλιση.
Ξέχασε πολλές λεπτομέρειες ο περίλαμπρος Πρόεδρος αλλά έτσι γίνεται συνήθως στις αποικίες όταν εορτάζουν. Οι ηγέτες τους στέκονται στα μεγάλα και τα σοβαρά που “ενώνουν όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις” και όχι στις ασήμαντες λεπτομέρειες που ενοχλούν και χαλάνε την αισιόδοξη και πανηγυρική ατμόσφαιρα μίας χώρας που τιμά την δημοκρατική κηδεμονία της και η οποία ανήκει στην Αγία Γερμανική οικογένεια, όπως κάποτε την είχε χαρακτηρίσει κάποιος γερο-ξεκούτης ακατανόμαστος.
N.Z
