Ενεργειακός Τομέας, ανάπτυξη, αναδιανομή, απασχόληση

Επισημαίνω αρχικά πως η Ενέργεια είναι ένα σημαντικότατο  αγαθό που αφορά την διαβίωση των πολιτών αλλά και την ανάπτυξη του τόπου.

Η  Ενέργεια αποτελούσε πάντοτε βασική παράμετρο της ίδιας της επιβίωσης και διαβίωσης των πολιτών(θέρμανση, ψύξη, μεταφορές, κ.α.) Όμως, σταδιακά, αποτέλεσε επίσης καθοριστικό συντελεστή  της συνολικότερης  ανάπτυξης, στηρίζοντας όλες τις μεταποιητικές και γενικά βιομηχανικές δραστηριότητες αλλά και τις υπηρεσίες.

Θα προσπαθήσω, με αυτή την εισήγηση, να εξειδικεύσω το τρίπτυχο της ημερίδας σε σχέση με τον Ενεργειακό τομέα.

Βασικό, βεβαίως,  στην εποχή μας, είναι να αντιμετωπίζουμε τις διάφορες δραστηριότητες με  οικολογική προσέγγιση. Δεν νοείται για μας Ανάπτυξη χωρίς τον στόχο  της αειφορίας.

1. Ενέργεια και ανάπτυξη

Οι 2 παράγοντες, που επηρεάζουν την ανάπτυξη του ενεργειακού κλάδου σήμερα στη χώρα μας, αφορούν πρώτο την εφαρμογή του Νεοφιλελεύθερου(ΝΦ) δόγματος και δεύτερο  την  κατεύθυνση  στις διακρατικές σχέσεις στον ενεργειακό τομέα Δηλαδή  τον  μονόπλευρο προσανατολισμό της εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής σύμφωνα με το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν»

Και οι 2 αυτές επιλογές επηρεάζουν αρνητικά τις εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα

Πριν αναφερθούμε σε αυτά,  ας δούμε τα αντικειμενικά δεδομένα. Οι ενεργειακές μας ανάγκες είναι αυξανόμενες, χρόνο με το χρόνο και δεν καλύπτονται από τους εγχώριους πόρους μας, που είναι ο λιγνίτης, η υδροηλεκτρική ενέργεια, η ηλιακή ενέργεια, γενικά οι  ΑΠΕ. Όλα αυτά, καλύπτουν μικρό σχετικά μέρος των αναγκών .

Η χώρα μας, δεν έχει τη δυνατότητα αυτοτελούς κάλυψης  και για αυτό σήμερα, είναι ενεργειακά εξαρτημένη. Όπως βέβαια είναι και οι περισσότερες χώρες της ΕΕ

Όμως,  η χώρα, έχει  ενεργειακή επάρκεια, καλύπτει τις ανάγκες της αθροιστικά με τους διαθέσιμους πόρους συν τις εισαγωγές.  Δυστυχώς βέβαια οι εισαγωγές μας είναι σημαντικές και για αυτό συνοπτικά οι διαθέσιμοι εγχώριοι  ενεργειακοί πόροι καλύπτουν γύρω στο 30% της κατανάλωσης και η ενεργειακή εξάρτηση φτάνει το ~ 70 %. Αυτή η εξάρτηση, στον ένα ή άλλο βαθμό ισχύει  για όλες τις χώρες της ΕΕ.

Με εξαίρεση τη Δανία που έχει αυτονομία, οι υπόλοιπες χώρες είναι  εξαρτημένες με κυμαινόμενα ποσοστά από 22% Εσθονία και  24 % το Ηνωμένο Βασίλειο ως 100 % η Μάλτα.

Η Ελλάδα που σήμερα έχει μπει στη φάση ερευνών υδρογονανθράκων, προσβλέπει σε πιθανά σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων, αλλά που σήμερα,  μόνο σαν πιθανά μπορούν να αναφερθούν, έως ότου ολοκληρωθούν οι σεισμικές έρευνες και ακολουθήσουν ερευνητικές γεωτρήσεις και τα τεστ καύσεως.

Έως τότε μένουμε με την ελπίδα.

Παρά όμως αυτή την εξάρτηση,  η Ελλάδα, με την προμήθεια ενεργειακών υλών από τρίτες χώρες, δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα επάρκειας, σχεδόν ποτέ τα τελευταία χρόνια, με εξαίρεση το  2014 της μεγάλης κρίσης στις σχέσεις Ρωσίας Ουκρανίας, με κλείσιμο της στρόφιγγας, που δυσκόλεψε την τροφοδοσία των ευρωπαϊκών χωρών και Ελλάδας με φυσικό αέριο της Ρωσίας.

Σχετικά με  τις ενεργειακές ύλες:

• Όσον αφορά το πετρέλαιο.

Οι  δυνατότητες κάλυψης είναι δεδομένες με τις εισαγωγές  από τις χώρες (Ρωσία, Καζαχστάν, ΙΡΑΝ, Σαουδική Αραβία κ.α.) που μάλιστα δεν είναι όλες συνδεδεμένες με το ευρωατλαντικό άρμα.

• Σχετικά με το φυσικό αέριο.

Οι  ανάγκες  επίσης καλύπτονται κυρίως από Ρωσία,  από Αλγερία και Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας. Τυχόν προβλήματα μπορούν να υπάρξουν αν ενταθούν οι ψυχροπολεμικές πιέσεις για διακοπή των  ενεργειακών σχέσεων μας  κυρίως με Ρωσία αλλά και ΙΡΑΝ.

• Σχετικά με την ηλεκτρική ενέργεια. Εδώ είχαμε πάντα ένα σημαντικό ποσοστό αυτόνομης κάλυψης Η Ελλάδα είχε μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας, λόγω λιγνίτη και νερών. Η  Ελλάδα ανέπτυξε την ηλεκτρική ενέργεια εδώ και περίπου 70 χρόνια  στηριζόμενη κυρίως στο λιγνίτη (Πτολεμαΐδας, Μεγαλόπολης κ.ά.)ενώ την τελευταία δεκαετία έχουμε δραστικές μεταβολές στο ηλεκτρενεργειακό μίγμα.
• Η Ελλάδα που ξεκίνησε στις ΑΠΕ με σημαντικά υδροηλεκτρικά έργα, την τελευταία δεκαετία κυρίως έχουμε ανάπτυξη  των αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων.
• Ενώ μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία έχουμε κυριαρχία του λιγνίτη στο ενεργειακό μίγμα, σταδιακά ο λιγνίτης εκτοπίζεται και μπαίνουν δυναμικά στο ηλεκτρενεργειακό μίγμα,  το Φ.Α. και οι ΑΠΕ όπως και σε όλες τις χώρες. Η Ελλάδα που ξεκίνησε στις ΑΠΕ με σημαντικά υδροηλεκτρικά έργα,  την τελευταία δεκαετία, έχουμε κυρίως ανάπτυξη  των αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων.
• Η δραστηριοποίηση ιδιωτών που επένδυσαν σε Φ.Α και ΑΠΕ οφείλεται στην καθαρά κερδοσκοπική και όχι υγιή επιχειρηματική στόχευση, αφού  είχαν δεδομένη την απορρόφηση της παραγωγής τους και εγγυημένα λόγω τιμών κέρδη. Αυτό προκάλεσε και ένα απίθανο ανορθολογικό τοπίο. Ένα αλαλούμ που για να γίνει κατανοητό αρκεί να αναφέρουμε το παράδειγμα της  Κρήτης, όπου οι  ιδιώτες έχουν αδειοδοτημένη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ να  πλησιάζει τα 2800 ΜW, όταν οι ανάγκες σε ώρες αιχμής δεν ξεπερνούν τα  600 MW
• Αυτό οφείλεται στη συνολική απουσία  ενεργειακού σχεδιασμού που σχετίζεται και γιγαντώνεται λόγω επιβολής του ΝΦ προκαλώντας ένα αλαλούμ. Πανελλαδικά σήμερα έχουμε στην ηλεκτρική ενέργεια  εγκατεστημένη ισχύ σχεδόν 17,5  GW ! Δηλαδή σχεδόν διπλάσια  από όση χρειαστήκαμε στη μεγαλύτερη αιχμή της ζήτησης, πέρυσι Γενάρη  2017 (η  ζήτηση αιχμής έφτασε  τα 9,5 GW) και όμως κινδυνέψαμε  με μπλακ άουτ  !!! που οφείλεται όχι σε αντικειμενικούς λόγους αλλά στα κενά σε ενεργειακό σχεδιασμό  και την  παρακολούθηση του.
• Το πρόβλημα λοιπόν σήμερα, δεν είναι επάρκειας, αλλά πρόβλημα πολιτικών που έχουν εξοστρακίσει τον δημόσιο έλεγχο και προωθήσει στο έπακρο τις ιδιωτικοποιήσεις, με συνέπεια την συνεχή ανοδική τάση τιμών και την εμφάνιση και ανοδική πορεία της ενεργειακής φτώχειας.

Είναι κωμικοτραγικό και συνδέεται αποκλειστικά με την απελευθέρωση Ηλεκτρικής Ενέργειας και τη συνακόλουθη  άμβλυνση του ενεργειακού σχεδιασμού πως παρότι έγιναν επενδύσεις αρκετών δεκάδων δις Ευρώ (επιδοτούμενες από μας τους πολίτες και την  ΕΕ) και διπλασιάστηκε η εγκατεστημένη ισχύς στη Χώρα μας, κάνουμε 30% εισαγωγές ρεύματος και επί πλέον κινδυνέψαμε  και αυτόν το Χειμώνα, από γενικευμένο Μπλακ άουτ λόγω έλλειψης Ηλεκτρικής Ενέργειας! Αυτό είναι αποτέλεσμα της απελευθέρωσης Ηλεκτρικής Ενέργειας, της  ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και της υποβάθμισης του ενεργειακού σχεδιασμού.

Οι   ιδιώτες, που μυρίστηκαν υπερκέρδη, δημιούργησαν νέες μονάδες κύρια από ΦΑ και ΑΠΕ, για να κερδίσουν, εκμεταλλευόμενοι το μεροληπτικό σε όφελός τους θεσμικό πλαίσιο

Τα τελευταία χρόνια, τα δεδομένα λοιπόν  έχουν αλλάξει και με βάση νεότερα στοιχεία, έχουμε σημαντική  μείωση της λιγνιτικής συμμετοχής, και με βάση τον  ΑΔΜΗΕ, το 2016 η χρησιμοποιηθείσα ενέργεια οφείλεται κατά 17,2% στις διασυνδέσεις, 29% σε λιγνίτη, 9,5% στα υδροηλεκτρικά, 24,5 % στο ΦΑ  και 20% σε ΑΠΕ.

Για να σταθούμε, τώρα, στην αναπτυξιακή πτυχή, η ενέργεια συμβάλλει στην  κάλυψη  κοινωνικών αναγκών,  αλλά πέρα αυτού του ρόλου , σημαντική είναι και  η συμβολή της ενέργειας στην  ανάπτυξη της κάθε  χώρας.

Η Ενέργεια Στηρίζει ιδιαίτερα  και τη μεταποίηση και βιομηχανία.

Υπάρχουν πχ δυναμικοί κλάδοι στην παραγωγή, όπως των τσιμέντων ,του αλουμινίου κλπ. που είναι συνυφασμένοι με την ηλεκτρική ενέργεια, η λειτουργία τους συναρτάται με σημαντική  κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, είναι όπως λέμε  ενεργοβόροι όμως στηρίζει και  τις υπηρεσίες. Όλοι γενικά  οι τομείς και κλάδοι τη οικονομίας και της παραγωγής έχουν ανάγκη σε ενέργεια.

Για παράδειγμα ο Τουρισμός. Η λειτουργία ξενοδοχείων και καταλυμάτων, πέρα των γνωστών αναγκών (πχ μαγειρεία), απαιτεί κλιματισμό, άρα ενέργεια.  Δεν νοείται επίσης ανάπτυξη του τουρισμού, χωρίς την ικανοποίηση των μεταφορικών αναγκών (χρήση αυτοκινήτων, πλοίων, αεροπλάνων που χρειάζονται καύσιμα).

Σε σχέση με την εξωτερική ενεργειακή πολιτική, πρέπει να σημειώσουμε, πως, οι  κυβερνήσεις μας είναι δέσμιες της εξάρτησης από τη Δύση,  δεν μπορούν να ασκήσουν πραγματικά ανεξάρτητη ενεργειακή πολιτική αφού είναι αναγκασμένες να λειτουργούν με τις επιταγές της ΕΕ και στην κατεύθυνση του ευρωατλαντικού παράγοντα, σύμφωνα με το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν»

Η Ενεργειακή πολιτική της Κυβέρνησης και σήμερα, αν και διαφημίζεται σαν  πολυδιάστατη, στην κατεύθυνσή της και στην ουσία  είναι μονόπλευρη.

Στην κατεύθυνση που επιλέγει η «Δύση».

Ειδικά, για projects που προωθούσε η Ρωσία τις προηγούμενες δεκαετίες,  (πχ ο πετρελαιαγωγός Burgas –  Αλεξανδρούπολη, το project φυσικού αερίου South Stream), τόσο οι ΗΠΑ παλιότερα, όσο και η ΕΕ τα τελευταία χρόνια, έβαλαν εμπόδια και πέτυχαν  τη ματαίωσή τους.

Επίσης όπως παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια και επί ΣΥΡΙΖΑ, προωθούνται όλα τα projects που επιθυμεί η Δύση, συγκεκριμένα ο ΤΑΡ που μεταφέρει το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας ,Ελλάδας και Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο τερματικός σταθμός LNG στην Αλεξανδρούπολη, η Τρίτη δεξαμενή σε Ρεβυθούσα, ο κάθετος διάδρομος (ελληνοβουλγαρικός IGB) που  έχει κατεύθυνση Νότου-Βορρά, κατευθύνεται δηλαδή στην «καρδιά» της ρωσικής ενεργειακής ισχύος, αφού απευθύνεται σε χώρες που εξαρτώνται έως και 90% από τη Ρωσία.

Γενική διαπίστωση είναι, η εγκατάλειψη του ενεργειακού  σχεδιασμού που επέβαλε ο ΝΦ, με την  ουσιαστική  έλλειψη του να έχει φέρει το χάος, να  έχει  εξοστρακίσει τις δημόσιες επιχειρήσεις και τον δημόσιο έλεγχο και να έχει προωθήσει στο έπακρο τις ιδιωτικοποιήσεις, με συνέπεια την συνεχή ανοδική τάση τιμών και την εμφάνιση και όξυνση της ενεργειακής φτώχειας.

2. Ενέργεια αναδιανομή.

Με βάση τα προαναφερόμενα,  η επάρκεια σε ενέργεια για   τη χώρα μας είναι εξασφαλισμένη. Στην  ηλεκτρική ενέργεια, η εγκατεστημένη  ισχύς,  όχι μόνο αρκεί, αλλά  ξεπερνά κατά πολύ τις ανάγκες.

Επίσης,  όπως αναφέραμε υπάρχει επάρκεια σε  πετρέλαιο και φυσικό αέριο με τις εισαγωγές.

Παρόλα αυτά όμως, παρά την επάρκεια για κάλυψη των αναγκών διαχρονικά, τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, τα μνημονιακά, παρατηρούνται έντονα φαινόμενα ενεργειακής φτώχειας, με ένα  σημαντικό μέρος του πληθυσμού και των νοικοκυριών να στερείται τη δυνατότητα να καλύψει στοιχειώδεις ενεργειακές ανάγκες σε θέρμανση, ψύξη (ψυγεία και κλιματισμός) στις μετακινήσεις κλπ.

Σε κάποιο βαθμό άμβλυνε το πρόβλημα των νοικοκυριών στη θέρμανση, το γεγονός των διαμορφωθέντων συμφερότερων τιμών φυσικού αερίου(Φ.Α.) για θέρμανση και η  εγκατάσταση από  πολλά νοικοκυριά Φ.Α. αντί πετρελαίου θέρμανσης.

Η ενεργειακή φτώχεια πάντως είναι παρούσα,  για ένα σημαντικό μέρος των νοικοκυριών  και  αποτελεί  συνέπεια του συνδυασμού των αυξανόμενων τιμών ενεργειακών προϊόντων, ιδιαίτερα της ηλεκτρικής ενέργειας και καυσίμων (για θέρμανση και μεταφορές),  που όχι μόνο δεν έχουν πέσει αλλά έχουν ανέβει,  σε συνδυασμό με τη δραματική μείωση των εισοδημάτων των νοικοκυριών.

Εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά (δημοσιεύματα αναφέρουν 700.000 νοικοκυριά) αδυνατούν να πληρώσουν το λογαριασμό ρεύματος. Το φαινόμενο  της ενεργειακής φτώχειας παρατηρείται και σε άλλες χώρες της ΕΕ, αλλά είναι πιο έντονο στη χώρα μας.

Αξίζει εδώ να αναφερθεί, πως, αν και στην Ελλάδα είχαμε μεγαλύτερες ανατιμήσεις στα χρόνια της κρίσης, ανατιμήσεις είχαμε και σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, δίνοντας έτσι απάντηση στους θιασώτες του ΝΦ, οι οποίοι διεκήρυτταν πως με την απελευθέρωση και τον ανταγωνισμό  θα υπάρξουν μειώσεις στα τιμές αγαθών και υπηρεσιών.

Είναι απαίτησή μας και χρέος των κυβερνήσεων, να μην στερείται κανείς πολίτης, τουλάχιστον τις βασικές ενεργειακές ανάγκες.

Δεν ξεχνάμε μάλιστα, πως  η  επιδείνωση  της κατάστασης πολλών  ελληνικών νοικοκυριών και  η ενεργειακή φτώχεια είχε σαν  συνέπεια να εκδηλωθούν  και τραγικά γεγονότα, όπως θάνατοι από χρήση σομπών με χρήση  ακατάλληλων υλικών  κλπ.

3. Ενέργεια και απασχόληση

Αν και ο  ενεργειακός τομέας θεωρείται και είναι,  πολύ δυναμικός κλάδος και έχουμε σημαντικές εξελίξεις σε αυτόν,  η απασχόληση όχι μόνο δεν αυξήθηκε αλλά  μειώθηκε.

Με βάση στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ, η απασχόληση μεταξύ 2001 και 2011 έχει μειωθεί σε απόλυτα μεγέθη και έχει αυξηθεί λίγο ποσοστιαία, λόγω μείωσης της συνολικής απασχόλησης.

Μετά το 2011 η τάση αυτή εντείνεται και έχουμε περαιτέρω μείωση. Σε αυτό συνετέλεσε πρώτον η ύφεση . Για παράδειγμα στον κλάδο των πετρελαιοειδών με βάση την εικόνα που έχουμε, ο αριθμός των βενζινοπωλών έπεσε τα μνημονιακά χρόνια από περίπου 8000 σε λιγότερο από μισούς.

Επίσης, στη μείωση, συνετέλεσαν οι εξελίξεις στην ηλεκτρική ενέργεια και γενικότερα οι τεχνολογικές εξελίξεις. Στην ηλεκτρική ενέργεια  χάνονται θέσεις εργασίας με  τα  ΦΒ  πάρκα και  τα  αιολικά πάρκα,  γιατί οι μονάδες αυτές χρειάζονται πολύ λιγότερους εργαζόμενους σε σχέση με τις θερμικές μονάδες που αποσύρονται. Πχ αν μία θερμική μονάδα σε Πτολεμαΐδα 300MW χρειαζόταν πάνω από 1000 εργαζόμενους, ένα αντίστοιχο σε ισχύ  ΦΒ πάρκο, δεν χρειάζεται παρά μία δεκάδα εργαζομένους κατά τη λειτουργία της. Κάποιες δεκάδες  χρειάζεται επίσης και ένα αντίστοιχης ισχύος αιολικό πάρκο.

Θ3.Ενέργεια και απασχόληση

Πηγή ΕΛΣΤΑΤ/ επεξεργασία Ν. Γεωργακάκης

Όπως φαίνεται στον παραπάνω πίνακα η απασχόληση στην Ενέργεια ανερχόταν σε 118287 το 2001 και το 2011 έπεσε σε 110931. Αντίστοιχα η ανεργία στον κλάδο αυξήθηκε από 5695 σε 20992.

Βλέπουμε δηλαδή σε ένα από τους πιο δυναμικούς κλάδους της Οικονομίας, η απασχόληση να μειώνεται κατά περίπου 8000   και η ανεργία του κλάδου σχεδόν να τετραπλασιάζεται σε απόλυτα μεγέθη.

Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί τα χρόνια των μνημονίων και ο λόγος είναι απλός.

Έχουμε  τον συνδυασμό της πολύχρονης μνημονιακής πολιτικής και της ύφεσης που επέφερε, τις μεταβολές στο ενεργειακό μίγμα στην ηλεκτρική ενέργεια,  συν τις τεχνολογικές εξελίξεις που επιδρούν και αυτές δραστικά στην απασχόληση.

Συγκεκριμένα πχ η ύφεση επέφερε μείωση των βενζινοπωλών  από~8000 σε λιγότερο από τους μισούς

Επειδή έχουμε συνεχή τεχνολογική ανάπτυξη και επομένως αύξηση της παραγωγικότητας,  η ανάπτυξη ενός κλάδου ή τομέα δεν έχει την αντίστοιχή αύξηση σε θέσεις εργασίας.

Η εισαγωγή   μονάδων Φυσικού αερίου στην ηλεκτρική ενέργεια, έχει επίσης τις επιπτώσεις της,  καθώς μία  μονάδα Φ.Α. χρειάζεται  πολύ λιγότερες θέσεις από ότι μία λιγνιτική μονάδα. Ακόμη πιο δραστική  είναι η μείωση  σε θέσεις εργασίας για  ένα φωτοβολταϊκό πάρκο σε σχέση με αντίστοιχης ισχύος λιγνιτική μονάδα. Αν, για παράδειγμα, για ένα θερμικό εργοστάσιο στην Πτολεμαΐδα υφίσταται ανάγκη πχ μίας χιλιάδας εργαζομένων,  στο  ΦΒ πάρκο απαιτούνται μόνο μερικές δεκάδες εργαζομένων, κατά την περίοδο λειτουργίας, για την ίδια ισχύ.

Πρέπει να είναι σαφές πως η τεχνολογική  ανάπτυξη, επιφέρει κατά κανόνα,  μείωση, αντί αύξηση της απασχόλησης και αυτό πρέπει να είναι σαφές γιατί αυτό  είναι προϋπόθεση για  την ορθότητα των προτάσεών μας..

Αυτό είναι γνωστό και σε άλλους κλάδους, όπου οι νέες τεχνολογίες μαζί με την ασκούμενη ΝΦ πολιτική επιφέρουν μείωση απασχόλησης. Κλασικό παράδειγμα οι τράπεζες όπου η αξιοποίηση της πληροφορικής οδηγεί σε συνένωση τραπεζών, κλείσιμο καταστημάτων και μείωση της απασχόλησης.

Συμπεράσματα Προτάσεις

• Η ενεργειακή πολιτική της χώρας μας και σήμερα, δεν είναι ανεξάρτητη, αλλά ενταγμένη στα συμφέροντα του ευρωατλαντικού παράγοντα, στα συμφέροντα των ισχυρών ενεργειακών ομίλων εγχώριων και ξένων, που έχουν πετύχει την παράλληλη αποδυνάμωση και καταστροφή του δημόσιου ενεργειακού τομέα. Αποτελεί αναγκαιότητα, ο στόχος της συντομότερης δυνατής  απεξάρτησης από το ευρωατλαντικό άρμα που μόνο δεινά προκαλεί στους λαούς.
• Παρά τη βελτίωση τα τελευταία χρόνια, των σχέσεων με ΙΡΑΝ, φοβόμαστε, πως αν σήμερα οι ΗΠΑ δώσουν σύνθημα και επιβάλλουν και σε ΕΕ τη διακοπή ενεργειακών σχέσεων με ΙΡΑΝ, τότε φοβόμαστε πως και η Ελλάδα θα συρθεί στην  διακοπή σχέσεων, παρά το ότι ως σήμερα οι εμπορικές σχέσεις με ΙΡΑΝ είναι αμοιβαία επωφελείς
• Αυτό πρέπει να το αντιπαλέψουμε
• Βασικός στόχος για μας είναι ένα άλλο πολιτικό τοπίο, με πραγματικά αριστερή διακυβέρνηση, που δεν θα είναι  εξαρτημένη από  ισχυρούς ενεργειακούς ομίλους, πειθήνια σε Βρυξέλλες και ΗΠΑ, που δεν θα εφαρμόζει σχέδια και δεν θα υπηρετεί συμφέροντα του ευρωατλαντικού παράγοντα. Αυτών δηλαδή που επέφεραν πλήρη  καταστροφή του δημόσιου ενεργειακού τομέα.
• Προώθηση της μέγιστης και συντομότερης απεξάρτησης από το ευρωατλαντικό άρμα και αποτροπή σχεδίων όξυνσης των ενεργειακών σχέσεων με χώρες όπως η Ρωσία και το ΙΡΑΝ. Εγκατάλειψη του δόγματος «ανήκομεν εις την Δύσιν, στον ενεργειακό τομέα.
• Αναπτυξιακό σχέδιο. Εθνικοποίηση του ενεργειακού τομέα με ανάκτηση, τουλάχιστον, των σημαντικών επιχειρήσεων στην ηλεκτρική ενέργεια (ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ), στο φυσικό αέριο ( ΔΕΠΑ ΔΕΣΦΑ ΕΠΑ), στο πετρέλαιο (ΕΛΠΕ).
• Προώθηση δημοκρατικού ενεργειακού σχεδιασμού, που το έλλειμμά του έχει φέρει το χάος.
• Επιδιώκουμε, ώστε, ο μεσοπρόθεσμος και μακροπρόθεσμος σχεδιασμός του ενεργειακού μίγματος να τείνει στην ελάχιστη δυνατή κατανάλωση πόρων, ιδιαίτερα  όσων εκπέμπουν CO2, σεβασμό στο περιβάλλον και σταδιακή μείωση των υδρογονανθράκων και στερεών καυσίμων  στο ενεργειακό ισοζύγιο.
• Συνολικά μέτρα αύξησης της αποδοτικότητας και εξοικονόμησης ενέργειας.
• Μείωση του ωραρίου εργασίας και έτους συνταξιοδότησης, για ενίσχυση της απασχόλησης σε όλους τους κλάδους.
• Αύξηση των ΑΠΕ στο ενεργειακό ισοζύγιο.
• Προώθηση των ΑΠΕ χωρίς να εγκαταλείπονται οι έρευνες για τον όποιο άλλο ενεργειακό πόρο (πχ λιγνίτες ΦΑ υδρογονάνθρακες.)
• Συνολικά μέτρα αύξησης της αποδοτικότητας και εξοικονόμησης ενέργειας.
• Συστηματικές έρευνες για ενίσχυση των διαθέσιμων εγχώριων ενεργειακών πόρων, περιλαμβανομένων των υδρογονανθράκων, κάτι που δεν πρέπει να έρχεται σε σύγκρουση με το στόχο της δραστικής μείωσης της κατανάλωσης των υδρογονανθράκων. Βασικό μέτρο η δημιουργία κρατικού φορέα για έρευνα και εκμετάλλευση
• Η μέγιστη δυνατή εξοικονόμηση ενέργειας, με επενδύσεις για αύξηση της ενεργειακής απόδοσης των κινητήρων, των θερμοδυναμικών χαρακτηριστικών των κτηρίων, την αύξηση της χρήσης μέσων μαζικής μεταφοράς.
• Δραστική μείωση των ωρών εργασίας για στήριξη της εργασίας και αποφυγή αύξηση της ανεργίας

Συστηματικά μέτρα ασφάλειας εγκαταστάσεων (είναι πρόσφατο το ατύχημα με τη ρύπανση που προκάλεσε η βύθιση  του δεξαμενόπλοιου ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ) καθώς και μέτρα και προστασίας του ανθρώπινου δυναμικού.

*Εισήγηση στην ημερίδα «Αναδιανομή – Ανάπτυξη – Απασχόληση» του ΜΑ.ΧΩ.ΜΕ.