Οι φερόμενες ως ελληνικές κυβερνήσεις συμφώνησαν με τις απαιτήσεις των (συν)Εταίρων τους στην ΕΕ και στο όνομα του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής θυσιάζουν τη εγχώρια λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα όσων προωθούν την πολιτική της απελευθέρωσης των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας και εργασίας.
H υποκατάσταση των λιγνιτικών μονάδων δεν γίνεται και δεν μπορεί να γίνει από επιδοτούμενες κι αναξιόπιστες ΑΠΕ! Γίνεται από μονάδες φυσικού αερίου! Κυρίως ιδιωτικές! Δεν πρόκειται όπως διαφημίζεται για το τέλος του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή! Άλλος είναι ο στόχος: Ο εγχώριος λιγνίτης, ο μαύρος χρυσός που επέτρεψε το μεταπολεμικό εξηλεκτρισμό της χώρας και την ταχύτατη οικονομική ανάπτυξη, απαξιώνεται λόγω υπερφορολόγησης προς όφελος του φυσικού αερίου! Γεγονός που διευκολύνει τις ιδιωτικές επενδύσεις στην ηλεκτροπαραγωγή, την απελευθέρωση της αγοράς!Το ότι το εισαγόμενο φυσικό αέριο, αντί να χρησιμοποιείται πρωτογενώς στην οικονομία με βαθμό απόδοσης της τάξης του 90%, με την ηλεκτροπαραγωγή χρησιμοποιείται δευτερογενώς με απόδοση 60% και αν! Η κατασπατάληση ενεργειακών πόρων στο βωμό της επιδοτούμενης κερδοσκοπίας των ΑΠΕ και του φυσικού αερίου δεν φαίνεται να απασχολεί τους αμπελοοικολογούντες του πολιτικού κόσμου και των ΜΜΕ(ξαπάτησης)!
Ακόμα κι έτσι όμως, κανείς δεν μπορεί να υπερβεί τους περιορισμούς της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας. Πολύ περισσότερο που οι γείτονές της δεν ανήκουν στην ΕΕ και δεν έχουν προοπτική να ενταχθούν σύντομα σ’ αυτή. Επομένως ουδόλως ενδιαφέρονται για το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών, δεν έχουν δε και κανένα λόγο να φορτώνουν με περιττούς φόρους τη λιγνιτική τους ηλεκτροπαραγωγή.
Τι λένε τα στοιχεία; Το 2019 η ηλεκτροπαραγωγή απ’ τον Ελληνικό λιγνίτη ήταν μόλις 10,42TWh. Το λιγνιτικό και λιθανθρακικό ρεύμα που εισάγουμε είναι 14,98TWh. Αθροιστικά, η εγχώρια λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή μαζί με τις εισαγωγές είναι 25,40TWh! Λιγότερες απ’ τις 27,5TWh που είχαμε εγχώρια παραγωγή μόλις το 2012 (βλ. «Λιγνίτης οδικός μας μαύρος χρυσός», ανάρτηση με ημερομηνία 14.08.2020). Άνθρακες ο θησαυρός, μηδέν εις το πηλίκον στη μούφα της περιβαλλοντικής προστασίας!
Δεν είμαστε τόσο χρυσόψαρα ώστε να ξεχάσουμε πως το 2004 και 2005 η τότε ΔΕΗ, το κρατικό μονοπώλιο με πάνω από 30.000 μόνιμο προσωπικό, εξασφάλιζε πάνω από 32TWh ηλεκτροπαραγωγή απ’ τον εγχώριο λιγνίτη και πολύ φθηνότερη κιλοβατώρα σε σχέση με τους Εταίρους μας στην ΕΕ!
Μετά, απελευθερώθηκε η αγορά ενέργειας, η ΔΕΗ κομματιάστηκε, το μισθολογικό κόστος μειώθηκε, η επισφάλεια στην εργασία αυξήθηκε, τα κέρδη των ανταγωνιστών της ΔΕΗ ΑΕ το ίδιο! Την ανηφόρα πήραν και τα εγχώρια τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας! Φτάσαμε, ως χώρα να έχουμε από τις ακριβότερες κιλοβατώρες στην ΕΕ. Αλλά προφανώς όλα τούτα ήταν «μονόδρομος» και δεν υπάρχουν πολιτικές ή και ποινικές ευθύνες! Έτσι θέλουν να πιστεύουμε όσοι βαφτίζουν «μονόδρομο» και τη δική τους απαράλλαχτη πολιτική!
Τώρα, εισάγουμε καύσιμα για την ηλεκτροπαραγωγή! Εισάγουμε όμως και ρεύμα απ’ το λιγνίτη και το λιθάνθρακα των γειτόνων! Κι αυτό όχι γατί δεν γινόταν αλλιώς, αλλά διότι έτσι διετάχθημεν από την ΕΕ! Τώρα, «τοις ευρωπαίων ρήμασι πειθόμενοι», καταδικάζουμε ολόκληρες περιφέρειες της χώρας, ολόκληρη τη χώρα, στην εξαθλίωση, την ανεργία, την υπανάπτυξη, αλλά συμβάλουμε στον περιορισμό της ανεργίας και στην ανάπτυξη των Σκοπιανών, των Βουλγάρων, των Τούρκων! Αλλά και των Ολλανδών και των Γερμανών διότι επενδύουμε(!) στο «πράσσειν άλογα» των ΑΠΕ!
Εισάγουμε ρεύμα! Ρεύμα που θα μπορούσαμε άνετα να το παράγουμε από τον εγχώριο λιγνίτη, σε εγχώρια εργοστάσια που κλείνουμε! Οι συνεχιζόμενες εισαγωγές φυσικού αερίου και ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ έχουμε αφθονία απολήψιμου λιγνίτη σε ήδη ανοικτά λιγνιτωρυχεία, φέρνουν κάθε μέρα όλο και πιο κοντά τη νέα χρεοκοπία, τη νέα εκτόξευση του χρέους, σφυρηλατούν και νέα δεσμά στη κατεχόμενη πατρίδα μας, φορτώνουν με νέα βάρη το λαό!
*Ο Γιώργος Γεωργής είναι Γραμματέας Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού ΔΕΗ-ΚΗΕ
