«Το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό» μας δίδαξε ο Διονύσιος Σολωμός. Και αληθές είναι ότι:
Η Μακεδονία ως ευρεία γεωγραφική περιφέρεια,όπως ορίστηκε το 1878 στο Συνέδριο του Βερολίνου, δεν είναι μια – όσον αφορά τον τρόπο που κατανεμήθηκε στα κράτη της περιοχής μετά την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού – και δεν είναι όλη ελληνική.
Αυτή την αλήθεια έβαψαν με το αίμα τους οι πραγματικοί Μακεδονομάχοι. Πράγμα που δεν φαίνεται να σέβονται ιδιαίτερα όσοι παριστάνουν τους σύγχρονους «Μακεδονομάχους».
Το τέλος του Β’ Βαλκανικού Πολέμου επικυρώνεται στη συνθήκη του Βουκουρεστίου (Αύγουστος 1913), όπου με βάση τον αποδεκτό στην διεθνή διπλωματία χάρτη της Συνθήκης του Βερολίνου, τα εδάφη της Μακεδονίας περνούν στην Ελλάδα (κατά 51%), Σερβία (39%), Βουλγαρία (9%) και Αλβανία (1%).
Για την πατρίδα μας – και ο νοών νοείτω – ο σεβασμός των συνθηκών, όλων των συνθηκών, από τη Λωζάνη και το Βουκουρέστι μέχρι των Παρισίων, δεν μπορεί να γίνεται αλα καρτ.
Συνεπώς: Μια και ελληνική είναι η ελληνική Μακεδονία. Και αλοίμονό του σε όποιον απλώσει χέρι πάνω της. Που, εν συνεχεία και σε σχέση με τη FYROM, σημαίνει:
Σύνθετη ονομασία που θα περιέχει το όνομα Μακεδονία ή παράγωγά του, με αυστηρό γεωγραφικό προσδιορισμό, προϋποθέτει:
- Προηγούμενη επίλυση όλων των προβλημάτων που αφορούν αλυτρωτισμούς.
- Ρητή και επικυρωμένη σε όλα τα διεθνή φόρα δέσμευση σεβασμού των συνόρων.
- Ρητή και επικυρωμένη σε όλα τα διεθνή φόρα δέσμευση μη ανακίνησης εθνικιστικών επιδιώξεων.
- Ξεκαθάρισμα πως θα πρόκειται για όνομα για όλες τις χρήσεις.
Και, ταυτόχρονα,πλήρη συναίσθηση ότι ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΗΠΑ, που δημιούργησαν το πρόβλημα διαλύοντας την Γιουγκοσλαβία, δεν μπορούν να ποζάρουν ούτε να εμφανίζονται από εγχώριες πολιτικές δυνάμεις σαν παράγοντες ή εγγυητές της «λύσης».
*Πηγή: Εφημερίδα Real News 28/1/2018
Nuntiusweb
Άλλο πράγμα η γεωγραφία άλλο η ιστορία. Εξάλλου μερικά τοπωνύμια αλλάζουν συχνά.
Κουβέντες ξεκάθαρες! Είθε να εισακουσθούν από όλα τα πολιτικά κόμματα και να λυθεί επιτέλους το “Μακεδονικό” και όχι “Σκοπιανό”. Και ο νοών νοείτω…
Με όλο τον σεβασμό μου στον γράφοντα θα κάνω κάποιες παρατηρήσεις με πόνο καρδιάς.
Κρατώ το :
“Μια και ελληνική είναι η ελληνική Μακεδονία. Και αλίμονό του σε όποιον απλώσει χέρι πάνω της”.
Αν εξαιρέσεις τους πατριδοκαπηλους κάθε λογής Εθνικιστές κανένας δεν επιδιώκει την ενσωμάτωση των άλλων κομματιών της αρχαίας “Μ” στην Ελληνική Επικράτεια.
Αν όμως η γείτονας χώρα αναγνωριστεί έστω και γεωγραφικά από Ελληνικής πλευράς ως”Μ”σκέτο “η σύνθετο τότε όσες άρσεις αλυτρωτισμού κι αν κάνει η σημερινή της κυβέρνηση από μόνη της η ονομασία οδηγεί στον αλυτρωτισμό μελλοντικά.
Αυτό που μ ενδιαφέρει και με πονά σαν αριστερό είναι να μην έχει και αριστερή υπογραφή το σενάριο αλλαγής συνόρων.Ο πολύς κόσμος που πήγε στο συλλαλητήριο και οι ακόμη περισσότεροι συμπαθουντες αυτό που φοβάται είναι ότι πηγή του αλυτρωτισμού είναι το όνομα.
Οι Εθνικιστές το αξιοποιούν,μήπως όταν λέμε δεν έχει σημασία το όνομα κάνουμε άθελα μας πάσα τον κόσμο σ αυτούς??
Όσο ισχυρά αντιφασιστικα αντανακλαστικα κι αν έχει ο κόσμος το σενάριο να κυματίσει η σημαία της γείτονας στον Λ. Πύργο είναι ανατριχιαστικο και θα γίνει εύκολη λεία της Χ.Α κλπ.
-Ίσως μας δυσκολεύει ότι το εκεί ΚΚ ακολουθεί τον προσδιορισμό”Μ”,δεν ξέρω άλλα αριστερά σχήματα εκεί πως προσδιοριζονται .
Ευχομαι να λαθεύω,αλλα …