Κρύβονται πολλοί και μάλιστα αρκετοί, που μιλάνε, τάχα, ως αριστεροί, πίσω από την επίκλησηεθνικών λόγων, για να δικαιολογήσουν τηνκαλπονοθευτική άρνησή τους για την κατάργηση του 3%.
Ο εθνικός λόγος που επικαλούνται είναι ότι αν καταργηθεί το 3% και δεν υπάρξει όριο εισόδου στη Βουλή, τότε μπορεί να συγκροτηθεί “τούρκικο” κόμμα από τη μειονότητα της Θράκης και αυτό ως τέτοιο να εισέλθει στη Βουλή.
Η αντίφαση όσων προβάλλουν τέτοια επιχειρήματα είναι ότι οι ίδιοι αυτοί κύκλοι κάνουν ότι δεν βλέπουν πως “Τούρκοι” βουλευτές εκλέγονται από τα περισσότερα και μάλιστα τα μεγαλύτερα κόμματα και οι οποίοι ως τέτοιοι συντονίζονται διακομματικά και παρεμβαίνουν και στην περιοχή της Θράκης και στη Βουλή και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Αυτό, όμως, δεν ενοχλεί τους κατεστημένους κύκλους. Ο λόγος είναι απλός. Η μεθόδευση τους φέρνειποσοστά και ψήφους.
Στο μεταξύ, κύκλοι πέραν της Αριστεράς, έλεγαν στην Iskra ότι το όριο του 3% το επιθυμεί το κατεστημένο για λόγους εντελώς άσχετους με εθνικά θέματα, τα οποία χρησιμοποιεί ως πρόσχημαεσωτερικής κατανάλωσης.
Οι ίδιοι κύκλοι έλεγαν ότι ένα “τουρκικό” κόμμα θα μπορούσε να αποκλειστεί με πολλούς τρόπους, για παράδειγμα, αν καταργείτο το 3% και έμπαινε ως προϋπόθεση εισόδου στη Βουλή η συγκρότησηολοκληρωμένων ψηφοδελτίων σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες.
Βεβαίως, οι κύκλοι αυτοί τόνιζαν ότι η Αριστερά θα διαφωνούσε με μια τέτοια ρύθμιση, την υπογραμμίζουν, όμως, όπως μας λένε, για να καταδείξουν την υποκρισία του κατεστημένου γύρω από το 3%.
Το 3% είναι πολύτιμο για τα μεγάλα κόμματα και για την ανακοπή της δυναμικής ενοχλητικώνκομμάτων αλλά και διότι ένα «μπόνους», περίπου, 30 εδρών, που θα έπαιρναν τα μικρότερα κόμματα (έως και 10% το ποσοστό τους) μοιράζεται στις μεγαλύτερες πολιτικές δυνάμεις.
Ποιος είπε, λοιπόν, ότι καταργείται το «μπόνους»;