Ούτε «κλάδος ελαίας»… Ούτε «επίθεση Ειρήνης»… Ούτε βεβαίως και «αιφνίδια μεταστροφή» της Τουρκικής επιθετικά αναθεωρητικής στρατηγικής υπήρξε, γι’ αυτό και δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζονται αφελώς οι τελευταίες δηλώσεις Ερντογάν, οι οποίες περιπλέκουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση…
Ο Ερντογάν, ΔΕΝ ΕΠΑΝΕΚΑΜΨΕ στην ήπια ρητορική της καλής γειτονίας. Αντίθετα έκανε ένα βήμα παραπέρα στην κλιμάκωση ενός δόλιου εκβιασμού, μέσω του οποίου επιτείνεται η επιχειρησιακή απειλή, αλλά η επικοινωνιακή μαεστρία του διασφαλίζει και διπλωματικό «πάτημα» στη δολιότητα του εκβιασμού του.
Η «φιλειρηνική πρόκληση» μέσα από την οποία η Ελληνική κυβέρνηση δηλώνει πρόθυμη να κρατήσει τα «θετικά στοιχεία της δήλωσης Ερντογάν», επί της ουσίας συνιστά ένα αναβαθμισμένο πολεμικό τελεσίγραφο, αφού το τίμημα της ειρηνικής συνύπαρξης, δεν είναι άλλο από το να ενδώσει η Ελλάδα, στο τουρκικό «όραμα» διασφάλισης κυριότητας πέραν του 25ουΜεσημβρινού. Δηλαδή… ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ.
Ο Ερντογάν ΔΕΝ ΥΠΕΣΤΕΙΛΕ το επιθετικό διεκδικητικό του πλαίσιο. Αντιθέτως το διεύρυνε. Και το διεύρυνε με δύο τρόπους…
- Από τη μια, ενσωμάτωσε στη φαρέτρα των αιτημάτων του, τον ταπεινωτικό και απαράδεκτο συμψηφισμό – «ανταλλαγή» των οκτώ Τούρκων προσφύγων με τους δύο αιχμαλώτους Έλληνες στρατιωτικούς, τον οποίο ενέταξαν με «έμμεσο» τρόπο στη δημόσια επικοινωνία, ΚΑΙ ορισμένα κυβερνητικά στελέχη αλλά ΚΑΙ διάφορα περιφερειακά φερέφωνα που λειτούργησαν πρόθυμα ως επικοινωνιακά δεκανίκια…
- Και από την άλλη, προετοιμάζει το έδαφος να μετατρέψει την Ελληνική Θράκη σε ένα απέραντο εκλογικό κέντρο, προεξοφλώντας το «δικαίωμά» του μπροστά στις Τουρκικές εκλογές, να αλωνίσει στους κόλπους της Μουσουλμανικής μειονότητας, συνεπικουρούμενος από τους πράκτορες του Τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.
Και φυσικά όλα τα παραπάνω, συνυπάρχουν και προϋποθέτουν πως ο κ. Ερντογάν και η Τουρκική εξωτερική πολιτική, διατηρούν το «προνόμιο» της περαιτέρω κλιμάκωσης, ακόμη και στο επίπεδο το επιχειρησιακό, σε ένα ευρύτατο ως προς την έκτασή του σχέδιο αντιπερισπασμών και αιφνιδιασμών, εν όψει κυοφορούμενων εξελίξεων.
Δυστυχώς, η Ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πως γι’ ακόμη μια φορά ενδίδει στον πειρασμό της ευκολοπιστίας και του εφησυχασμού. Πρόκειται για μια ολέθρια τακτική – εναρμονισμένη απόλυτα με το δουλοπρεπή της ρόλο – το τίμημα της οποίας θα είναι βαρύτατο, σε συνάρτηση ΚΑΙ με τον τρόπο με τον οποίο εντέλλεται να διαχειριστεί κρίσιμες γεωπολιτικές «εκκρεμότητες» στη διακεκαυμένη ζώνη ολόκληρης της Βαλκανικής.
Μπροστά σε αυτούς τους συνδυασμένους κινδύνους, η ανάγκη ριζικής μεταστροφής της κυρίαρχης πολιτικής περί των πραγμάτων αντίληψης, είναι από κάθε άποψη επιβεβλημένη.
- Η Ελληνική κοινωνία, οφείλει να διεκδικήσει το αυτονόητο δικαίωμά της, σε πλήρη και ουσιαστική ενημέρωση για τα τεκταινόμενα…
- Η Ελληνική πολιτεία, οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να εγκαταλείψει αδιέξοδες λογικές και επικίνδυνες αυταπάτες, καθιστώντας σε φίλους, «συμμάχους» και διεθνείς οργανισμούς, καθαρές τις συνέπειες αλλά και τις μεγάλες τους ευθύνες, αν δεν μεριμνήσουν για την άμεση ανακοπή της Τουρκικής επιθετικότητας, και αν δεν αναστείλουν την προκλητική τους ανοχή στις επικίνδυνες καθημερινές πρακτικές των πειρατών του Αιγαίου. Τέλος…
- Ένα ρωμαλέο, αυθεντικό και γνήσια λαϊκό πατριωτικό κίνημα, αποφασισμένο να υπερασπιστεί το δίκαιο, την αλήθεια και μια πραγματικά διαφορετική κουλτούρα επίγνωσης της πραγματικής ισχύος της χώρας.
Αυτό το πατριωτικό κίνημα, έχουμε υποχρέωση να το τροφοδοτήσουμε και να το ενδυναμώσουμε, κόντρα σε λογικές δουλοπρέπειας, σε ευθεία αντίθεση με την επικίνδυνη ρητορική του «ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ» της αδιέξοδης και επικίνδυνης πατριδοκαπηλίας, και με σαφή προσανατολισμό για τη δημοκρατική πολιτική ανατροπή, που θα αποσύρει οριστικά το συμβιβασμό και την ηττοπάθεια, ανοίγοντας το δρόμο για μια διαφορετική πορεία στον τόπο μας, και για τη Δημοκρατική – Πατριωτική Εξουσία.
