Zero Hedge, 28-8-21
Authored by James Bovard
Οι Αμερικανοί αναγνωρίζουν τελικά τα στρατιωτικά ψέματα που διαπότισαν τους ισχυρισμούς επιτυχίας του 20ετούς πολέμου στο Αφγανιστάν. Αλλά η προώθηση της δημοκρατίας ήταν ακόμα μεγαλύτερη απάτη. Το Αφγανιστάν ήταν το κορυφαίο Έκθεμα στη θριαμβευτική σταυροφορία για τη διάδοση της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
Μετά την αμερικανική εισβολή το 2001, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπάνησε περισσότερα από 600 εκατομμύρια δολάρια για να υποστηρίξει τις εκλογές και τις δημοκρατικές διαδικασίες στο Αφγανιστάν (μέρος των143 δισεκατομμυρίων δολαρίων που ξόδεψαν οι ΗΠΑ εκεί για ανακούφιση και ανοικοδόμηση).
Τα θέματα καυχησιολογίας της Ουάσιγκτον ήταν πάντα πιο σημαντικά από τις αφγανικές προτιμήσεις. «Το 2002 και το 2003, όταν τα αφγανικά φυλετικά συμβούλια συγκεντρώθηκαν για να συντάξουν ένα νέο σύνταγμα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έδωσε [δωροδοκίες] σε εκπροσώπους που υποστήριξαν τις προτιμήσεις της Ουάσινγκτον για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των γυναικών», ανέφερε η Washington Post το 2019. Ο Πρόεδρος George W. Bush εκόμπαζε το 2004: «Το Αφγανιστάν έχει τώρα ένα σύνταγμα που μιλάει για την ελευθερία της θρησκείας και για τα δικαιώματα των γυναικών… Η δημοκρατία ανθίζει». Αν και οι ομιλίες της εκστρατείας επανεκλογής του Μπους ήταν διακοσμημένες με τέτοιες φράσεις, οι γυναίκες σε πολλά μέρη του Αφγανιστάν συνέχιζαν να καταπιέζονται ακόμη χειρότερα.. Ένας λειτουργός διεθνούς βοήθειας σχολίασε ότι κατά τη διάρκεια της εποχής των Ταλιμπάν «αν μια γυναίκα πήγαινε στην αγορά και έδειχνε μια ίντσα σάρκας θα είχε μαστιγωθεί – τώρα βιάζεται».
Ο Χαμίντ Καρζάι, ο καταφερτζής που εγκατέστησε η κυβέρνηση Μπους για να κυβερνήσει το Αφγανιστάν μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001,κέρδισε με νοθεία στις προεδρικές εκλογές το 2004.Ο Καρζάι, ενέκρινε νόμο που αναγνώριζε στον σύζυγο το δικαίωμα να υποβάλει την γυναίκα του σε ασιτία μέχρι θανάτου αν αρνιόταν τις σεξουαλικές απαιτήσεις του.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας το 2008, ο Ομπάμα χαρακτήρισε τη σύγκρουση στο Αφγανιστάν «ορθό πόλεμο». Μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων του Ομπάμα, οι Ταλιμπάν αναζωογονούνταν δυναμικά και οι Αφγανοί αποστρέφονταν το διεφθαρμένο καθεστώς-μαριονέτα που εγκατέστησαν οι ΗΠΑ το 2002.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα το 2009 δικαιολόγησε την αύξηση των αμερικανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν ως μέτρο για να ενισχύσει τη δημοκρατία του. Όταν ο Ομπάμα μίλησε στο συνέδριο βετεράνων ξένων πολέμων τον Αύγουστο του 2009, καυχήθηκε ότι «τα στρατεύματά μας βοηθούν στην εξασφάλιση των εκλογικών τμημάτων για τις εκλογές αυτής της εβδομάδας, ώστε οι Αφγανοί να μπορούν να επιλέξουν το μέλλον που θέλουν». Στην πραγματικότητα, ο Ομπάμα ουσιαστικά έστειλε Αμερικανούς στρατιώτες να υπηρετήσουν ως σωματοφύλακες για τα τσιράκια του Καρζάι που έκλεψαν τις εκλογές. Εκ πρώτης όψεως, ο Καρζάι κέρδισε μια μικρή νίκη. Ωστόσο, δύο εβδομάδες μετά τις εκλογές, οι New York Times ανέφεραν ότι οι πράκτορες του Καρζάι ίδρυσαν έως και 800 φανταστικά εκλογικά κέντρα «όπου κανείς δεν ψήφισε, αλλά όπου εκατοντάδες χιλιάδες ψήφοι εξακολουθούσαν να καταγράφονται για την επανεκλογή του προέδρου». Σε ορισμένες αφγανικές επαρχίες, τα ψηφοδέλτια υπέρ του Καρζάι υπερτερούν αριθμητικά των πραγματικών ψηφοφόρων κατά δέκα φορές. Ο Πίτερ Γκάλμπρεϊθ, ανώτερος αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών στο Αφγανιστάν, απολύθηκε όταν εκτίμησε ότι το ένα τρίτο των ψήφων του Καρζάι ήταν πλαστές. Ο Γκάλμπρεϊθ έγραψε: «Κανένας οργασμός προπαγάνδας δεν μπορεί να αποκρύψει το γεγονός ότι ξοδέψαμε πάνω από 200 εκατομμύρια δολάρια σε εκλογές που ήταν ένα απόλυτο φιάσκο» και «έδωσαν στους Ταλιμπάν τη μεγαλύτερη στρατηγική νίκη τους».
Παρά το όργιο της νοθείας, η κυβέρνηση Ομπάμα επαίνεσε τον Καρζάι σαν να είχε κερδίσει έντιμα. Η κυβέρνηση Ομπάμα είχε δηλώσει στο Κογκρέσο ότι η απόφαση να αποστείλει πολύ περισσότερα αμερικανικά στρατεύματα στο Αφγανιστάν εξαρτήθηκε, μεταξύ άλλων κριτηρίων, από την «ικανότητα της αφγανικής κυβέρνησης να διεξάγει αξιόπιστες εκλογές»,. Μετά τις αφγανικές εκλογές του 2009 που μετατράπηκαν σε απάτη, ο Ομπάμα αποφάσισε ότι «το κυβερνητικό έργο ήταν αρκετά κοντά» στη δημοκρατία. Χάρη στην αύξηση των στρατιωτικών δυνάμεων από τον Ομπάμα, 1.400 Αμερικανοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους, εν μέρει για να διαδώσουν την οφθαλμαπάτη της αφγανικής δημοκρατίας.
Αφγανοί αξιωματούχοι συνωμότησαν για περισσότερα από 15 χρόνια για να πολλαπλασιάσουν και να συσκοτίσουν την εκλογική νοθεία. Ήδη από το 2009, ο Αμερικανός ναύαρχος Mike Mullen, τότε Πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Στρατού, προειδοποίησε ότι το αποτέλεσμα ήταν ότι η νομιμότητα της αφγανικής κυβέρνησης «είναι, στην καλύτερη περίπτωση, υπό αμφισβήτηση αυτή τη στιγμή και, στη χειρότερη, είναι ανύπαρκη». Μια ανάλυση των αφγανικών εκλογών του 2014 από την Αμερικανική Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης ανέφερε ότι «αρκετοί επιφανείς εκλογικοί αξιωματούχοι που σχετίζονται με απάτη κατά τη διάρκεια προηγούμενων εκλογών», προωθήθηκαν ή εξασφάλισαν υπουργικές θέσεις.
Πίσω από κλειστές πόρτες, αξιωματούχοι της Ουάσιγκτον παραδέχονταν την αφγανική παντομίμα τους. Σε εμπιστευτική συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας το 2015, ο πρόεδρος Ομπάμα παραδέχθηκε ότι οι ΗΠΑ δεν θα «μετατρέψουν ποτέ το Αφγανιστάν σε μια παρομοίωση δημοκρατίας ικανής να υπερασπιστεί τον εαυτό της», ανέφεραν οι New York Times. Αλλά αυτό δεν απέτρεπε τον Ομπάμα από το να καυχιέται δημοσίως το επόμενο έτος ότι τα αμερικανικά στρατεύματα και οι διπλωμάτες είχαν βοηθήσει το Αφγανιστάν να «εγκαθιδρύσει μια δημοκρατική κυβέρνηση».
Για να κατοχυρώσει τη νέα δημοκρατία, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ξόδεψε ένα δισεκατομμύριο δολάρια για να προωθήσει το «Κράτος Δικαίου» και τη μεταρρύθμιση της Δικαιοσύνης στο Αφγανιστάν. Αλλά τέτοια προγράμματα ήταν τόσο σπάταλα όσο και ο υπόλοιπος κατακλυσμός δολαρίων των ΗΠΑ σε αυτό το έθνος. Όπως σημείωσε το Christian Science Monitor στα μέσα του 2010, ο Οργανισμός Διεθνούς Ανάπτυξης της κυβέρνησης Ομπάμα «δημιούργησε μια ατμόσφαιρα φρενήρους επείγουσας ανάγκης σχετικά με τον ρυθμό δαπάνης των κονδυλίων. Έμφαση δινόταν στις γρήγορες δαπάνες για να γίνει χώρος για την επόμενη παρτίδα προς έγκριση από το Κογκρέσο.»
Ένας Αμερικανός εργολάβος εισέπραξε 35 εκατομμύρια δολάρια για να προωθήσει το Κράτος Δικαίου στο Αφγανιστάν, εν μέρει διανέμοντας χαρταετούς και κόμικς σε παιδιά. Οι New York Times ανέφεραν ότι ο εργολάβος «οργάνωσε μιαν εκδήλωση για να μοιράσει χαρταετούς και κόμικς σε παιδιά. Οι χαρταετοί τυπώθηκαν με συνθήματα για την ισότητα των φύλων και το κράτος δικαίου που οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους δεν μπορούσαν να διαβάσουν. Οι αστυνομικοί που φύλαγαν την εκδήλωση έκλεψαν πολλούς από τους χαρταετούς, χτυπώντας μερικά από τα παιδιά, ενώ πατέρες άρπαξαν χαρταετούς από τα κορίτσια τους για να τους δώσουν στα αγόρια. « Μια έκθεση του 2015 του Ειδικού Γενικού Επιθεωρητή για την Ανασυγκρότηση του Αφγανιστάν (SIGAR) διαπίστωσε ότι οι αφγανικές δαπάνες για το «κράτος δικαίου» ήταν μια θλιβερή αποτυχία.
Η αφγανική δημοκρατία ήταν μεγαλύτερη απάτη από ό, τι σχεδόν ο καθένας στην Ουάσιγκτον θα παραδεχόταν. Μία από τις καλύτερες ετυμηγορίες μπορεί να βρεθεί σε μια έκθεση του Φεβρουαρίου 2021, «Εκλογές: Διδάγματα από την εμπειρία των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν», που εκπονήθηκε από τον Ειδικό Γενικό Επιθεωρητή για την Ανασυγκρότηση του Αφγανιστάν (SIGAR). Μετά από περισσότερα από 15 χρόνια «βοήθειας για την Δημοκρατία», οι προεδρικές εκλογές του Αφγανιστάν το 2019 ήταν «οι πιο διεφθαρμένες που είχε ποτέ η χώρα», σύμφωνα με ειδικούς που συμβουλεύτηκε η SIGAR.
Αμερικανικά φορολογικά δολάρια χύθηκαν στα ταμεία της Επιτροπής Εκλογικών Παραπόνων (ECC) του Αφγανιστάν για να διαφυλάξουν την ψηφοφορία. Αλίμονο – αυτή η υπηρεσία ήταν η πρωταρχική πηγή της πιο θρασύτατης κλοπής ψήφων. Τα αφεντικά του ECC φρόντισαν να μην προσλάβουν σχεδόν κανέναν με εκλογική εμπειρία, καθώς τέτοιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να θέσουν ανησυχητικά ερωτήματα. Ένας πρώην ανώτερος αξιωματούχος του ECC δήλωσε στη SIGAR ότι «ένα κριτήριο για τους υποψηφίους των επικεφαλής των εκλογικών υπαλλήλων το 2018 ήταν το πόσο καλά ήταν ντυμένοι οι υποψήφιοι. Ανέφερε ότι αυτή η κατηγορία χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα για να μειωθούν οι βαθμολογίες των λιγότερο εύκαμπτων υποψηφίων». Είναι άγνωστο αν αυτή η επιλογή υποχειρίων εμπνεύστηκε από τους λομπίστες της Ουάσιγκτον.
Οι αφγανικές εκλογές θεσμοθετήθηκαν με κανόνες που ήταν πάντα ρευστοί. Η SIGAR σημείωσε: «Μόνο ένας από τους εκλογικούς νόμους της χώρας έχει ψηφιστεί ποτέ από το κοινοβούλιο. Τα υπόλοιπα ήταν προεδρικά διατάγματα που δεν παραπέμφθηκαν ποτέ στο κοινοβούλιο για συζήτηση». Η έκθεση sigar ανέφερε για τους εκλογικούς εμπειρογνώμονες: «Η πιθανότητα αξιόπιστων εκλογών είναι αντιστρόφως ανάλογη με το βαθμό στον οποίο το κυβερνών καθεστώς ελέγχει άμεσα το σώμα διαχείρισης των εκλογών». Τα αφγανικά εκλογικά αρχεία ήταν ένα απόλυτο χάος, καθιστώντας εύκολο για τους πολιτικούς να κατασκευάσουν ισχυρισμούς σχετικά με τη «λαϊκή βούληση». Η SIGAR κατέληξε στο συμπέρασμα: «Το εθνικό εκλογικό μητρώο του Αφγανιστάν και η διαδικασία εγγραφής ψηφοφόρων είναι εξαιρετικά ευάλωτα σε χειραγώγηση και κακοδιαχείριση».
Είναι δύσκολο να οικοδομήσουμε μια βιώσιμη δημοκρατία όταν εκλεγμένοι αξιωματούχοι λαμβάνουν άδεια κλοπής. Αφού ανέφερε τις βαριές δωροδοκίες που πληρώνουν οι πολιτικοί σε εκλογικούς αξιωματούχους, η SIGAR εξήγησε: «”Ένας λόγος που οι υποψήφιοι ενδέχεται να είναι πρόθυμοι να πληρώσουν τόσο υψηλές τιμές για έδρες στο κοινοβούλιο είναι για να προστατεύσουν τις παράνομα κτηθείσες περιουσίες τους… Με το να γίνουν μέλη του κοινοβουλίου, μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε νέες πηγές παράνομων εσόδων και ασυλίας από διώξεις». Αυτό το κοινοβούλιο ήταν το τελευταίο μέρος στον κόσμο που ζήτησε υποστήριξη για τίμιες εκλογές.
Οι αφγανικές εμπειρίες προσφέρουν επίσης μαθήματα για τους Αμερικανούς που συγχύζονται με διαφωνίες σχετικά με τις αμερικανικές εκλογές του 2020, συμπεριλαμβανομένων των διαμαχών γύρω από την ψηφοφορία στον υπολογιστή. Όπως είπε ένας ειδικός στις εκλογές στο SIGAR, «Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη γέμιση 100 ψηφοδελτίων και στο πάτημα 100 φορές” ενός κουμπιού σε μια ηλεκτρονική μηχανή ψηφοφορίας.
Ο Αφγανός πρόεδρος Ασράφ Γκάνι αποφάσισε ότι οι εκλογές του 2019 πρέπει να βασίζονται στην ηλεκτρονική ψηφοφορία. Ωστόσο, η SIGAR σημείωσε ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία «δεν μείωσε συνολικά την απάτη. Απλά την μετατόπισε σε άλλα μέρη του εκλογικού κύκλου.» Η εμπιστοσύνη στην αφγανική ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν βοηθήθηκε από τη μυστικότητα που περιβάλλει το λογισμικό και τον εξοπλισμό. Μετά τις προεδρικές εκλογές του 2019, η Ανεξάρτητη Εκλογική Επιτροπή του Αφγανιστάν δήλωσε ότι δεν μπορούσε να «μοιραστεί πληροφορίες» σχετικά με τον τρόπο δικαιολόγησης των ψήφων επειδή «ο εργολάβος, Dermalog, έλεγχε αυτή τη διαδικασία». Η SIGAR επικαλέστηκε ειδικούς οι οποίοι προειδοποίησαν ότι «καθώς οι κυβερνήσεις ελέγχουν συχνά τις εκλογικές επιτροπές και την προμήθεια τεχνολογίας εκλογών, είναι σε θέση να τις χρησιμοποιήσουν για να διαπράξουν απάτη». Η SIGAR σημείωσε με σκληρότητα: «Ο πραγματικός σκοπός της υιοθέτησης εκλογικών τεχνολογιών μπορεί να μην είναι η πραγματική μείωση της απάτης, αλλά η δημιουργία της ψευδαίσθησης ότι ο στόχος επιτυγχάνεται».
Οι αφγανικές ακολασίες είναι μια υπενθύμιση ότι δεν υπάρχει «φύλακας άγγελος της Δημοκρατίας». Οι πολιτικοί που επιτρέπουν στους πολίτες να ψηφίσουν δεν εξασφαλίζουν ότι τα εκλογικά αποτελέσματα θα λάβουν ακόμη και μια μυρωδιά νομιμότητας. Μόλις η απάτη ή οι υποψίες απάτης φτάσουν σε ένα ορισμένο επίπεδο, οι νικητές των εκλογών θα είναι ύποπτοι αχρείοι. Ένας συνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού που υπηρέτησε αρκετές φορές στο Αφγανιστάν είπε στο SIGAR ότι ήδη από το 2006, η αφγανική κυβέρνηση είχε «αυτό-οργανωθεί σε μια κλεπτοκρατία». Αξιωματούχοι που έκλεβαν όλα τα άλλα δεν δίστασαν ποτέ να κλέψουν ψήφους.
Ο Biden, όπως ο Obama και ο George W. Bush, επιδιώκει να καταστήσει την «προώθηση της δημοκρατίας» ένα λυτρωτικό θέμα για την προεδρία του. Αλλά κανένας φωνακλάς της Ουάσιγκτον, πολιτικός ή “ειδικός” που εγγυήθηκε για την αφγανική δημοκρατία δεν πρέπει να πιστευτεί ξανά. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα συνεχίσει να ανακατεύεται στις ξένες εκλογές, εφόσον Αμερικανοί πολιτικοί πιστεύουν ότι μπορούν να αποκτήσουν επιρροή – ή ίσως συμβόλαια για τους φίλους ή τα μέλη της οικογένειάς τους. Δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε ότι η «προώθηση της δημοκρατίας» του Μπάιντεν θα είναι πιο καθαρή από την πολιτική του για την Ουκρανία κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ομπάμα.
Η κατάρρευση της αφγανικής κυβέρνησης διέλυσε οποιεσδήποτε αμφιβολίες σχετικά με το αν οι διανοούμενοι είναι μερικοί από τους μεγαλύτερους απατεώνες της Ουάσιγκτον. Επωφελήθηκαν έντονα από την πιρουέτα ως ειδικοί με πολυτελείς κυβερνητικές συμβάσεις που δεν παρήγαγαν τίποτα εκτός από απροσδόκητα κέρδη για υπερτιμημένα εστιατόρια της Ουάσικτον. Κάθε δεξαμενή σκέψης ή ερευνητικό ινστιτούτο ή ληστής του Beltway που θα ήταν ειλικρινής ότι το Αφγανιστάν είναι ένα τέλμα για τη δημοκρατία θα είχε αποκλειστεί από μελλοντικές συμβάσεις.
Οι Αμερικανοί πρέπει επίσης να πάρουν μαθήματα από τα ατελείωτα ψέματα που είπε η Ουάσιγκτον για την αφγανική δημοκρατία. Είναι οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης των ΗΠΑ πιο ειλικρινείς όταν μιλούν για την αμερικανική δημοκρατία από ό, τι όταν εγκωμιάζουν τις δημοκρατίες-απάτες στο εξωτερικό;
Δυστυχώς, κανείς δεν μιλάει για τον κίνδυνο του «Εξαφγανισμού» της αμερικανικής δημοκρατίας.
