Η κυβέρνηση Τσίπρα προσπαθεί (μέσα στα πλαίσια της Δύσης, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ – Ευρωζώνης) να κάνει κάποιες παροχές στα φτωχότερα στρώματα (κοινωνικό μέρισμα, δωρεάν συγκοινωνίες για τους ανέργους κλπ) για να αμβλύνει κάπως τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης – μνημονιακής πολιτικής.
Έχει πάντα την ελπίδα ότι μπορεί να φτάσει το 30% των ψήφων στις επόμενες εκλογές και να παλέψει «στα ίσα» με τον ξεκάθαρα νεοφιλελεύθερο Μητσοτάκη. Ο Τσίπρας θέλει να παρουσιασθεί ως ο «νέος Αντρέας» ενάντια στην νεοφιλελεύθερη Δεξιά.
Μαζί με τον Πρόεδρο Δημοκρατίας Παυλόπουλο υποστηρίζουν πάντα την ΕΕ και την Ευρωζώνη ως την «μόνη επιλογή».
Μεγάλη δυσκολία για τον Τσίπρα είναι πάντα ο συσχετισμός δύναμης στα ΜΜΕ : οι περισσότεροι «γνωστοί» δημοσιογράφοι είναι ξεκάθαροι οπαδοί του μνημονίου, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Χλευάζουν τον Τσίπρα και τον πιέζουν από τα δεξιά (ζητούν περισσότερο μνημόνιο!). Οι δημοσιογράφοι που είναι υπέρ του Τσίπρα και του Αντρέα (κεϋνσιανοί) είναι σαφής μειοψηφία. Ακόμη πιο λίγοι είναι οι «γνωστοί» μαρξιστές δημοσιογράφοι που τάσσονται ενάντια στον καπιταλισμό ή έστω ενάντια σε ΝΑΤΟ – ΕΕ.
Στα ΜΜΕ υπάρχει «δικτατορία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού». Ποτέ σχεδόν δεν ακούγεται η αλήθεια ότι: Στα 37 χρόνια της Ελλάδας στην ΕΕ, το ΑΕΠ ανέβαινε μόλις 1% τον χρόνο (κατά μέσο όρο). Επομένως η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ ήταν τραγική πλάνη ή μεγάλο έγκλημα της μεγαλοαστικής ιθύνουσας τάξης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2017 (στοιχεία α’ 9μήνου) η ελληνική βιομηχανία είναι 15% μικρότερη σε σχέση με το 2000!
Στόχος του Τσίπρα είναι το 2020 να φτάσει η ελληνική βιομηχανία το επίπεδο του… 2000. (εφέτος είχαμε άνοδο 4%). Κι όμως η πλουτοκρατία επιμένει: Μόνη επιλογή το ευρώ!
ΑΡΙΣΤΕΡΑ: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ….ΒΟΥΒΑΜΑΡΑ
Το ΚΚΕ έχει κάποια μικρή παρουσία στα κρατικά κανάλια (3-4 φορές την εβδομάδα) και ελάχιστη στα ιδιωτικά. Η ΛΑ.Ε είναι πρακτικά αποκλεισμένη όπως και η υπόλοιπη Αριστερά.
Πάντως, και όταν εμφανίζεται, η Αριστερά διαπράττει «στρατηγικό σφάλμα» : χτυπάει κυρίως την κυβέρνηση Τσίπρα και μιλάει για «κόψιμο μισθών και συντάξεων κλπ.»
Το πρόβλημα είναι βαθύτερο: Από το φθινόπωρο του 1979 η αστική – νατοϊκή Ελλάδα είναι σε χρόνια κρίση με χαμηλότατους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ, στασιμότητα στην βιομηχανία και μεγάλη διόγκωση του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους.
Η 38χρονη κρίση της αστικής Ελλάδος είναι τμήμα της γενικότερης κρίσης – παρακμής της Δύσης. Απλώς η Ελλάδα ως εξαρτημένη χώρα υφίσταται περισσότερα πλήγματα από την ανεπτυγμένη ιμπεριαλιστική Γερμανία.
Μετά το 1989 -90 (πτώση του Τείχους) η βιομηχανική παραγωγή της Ευρωζώνης έχει ετήσια αύξηση μόλις 0,9% και της ΛΔ Κίνας 12,3% (αγγλική έκδοση βικιπαιδείας).
Άρα στα 28 τελευταία χρόνια η Ευρωζώνη αύξησε την βιομηχανία της περίπου 25% και η ΛΔ Κίνας 2.450% !
Όμως η Αριστερά ελάχιστα αναφέρεται στην παρακμή της Ευρωζώνης που είναι και ήττα ολόκληρης της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Η Αριστερά θα έπρεπε πρώτα απ’ όλα να καταγγέλλει την ιθύνουσα μεγαλοαστική τάξη, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την Δύση.
Και μετά να χτυπάει Μητσοτάκη και Τσίπρα ως εκφραστές των πρώτων. Και με μια ‘’μικρή’’ διαφορά: Ο Τσίπρας υποτάσσεται στην «λέσχη Μπίλντεμπεργκ» ενώ ο Μητσοτάκης είναι ο ίδιος μέλος της «Λέσχης Μπίλντεμπεργκ». Ο Τσίπρας μένει στο ΝΑΤΟ αλλά δηλώνει ότι ο Μπελογιάννης ήταν ήρωας. Βουλευτές του Μητσοτάκη δήλωσαν την ίδια μέρα «Καλώς εκτελέστηκε ο Μπελογιάννης!»
ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ
Ένα άλλο στρατηγικό σφάλμα που διαπράττει η Αριστερά είναι η υποτίμηση της συνείδησης των πλατύτερων λαϊκών στρωμάτων.
Πχ. Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα η εργατική τάξη φτάνει το 50% του πληθυσμού. Όμως συνειδητοί οπαδοί του μαρξισμού είναι μόνο ένα τμήμα της εργατικής τάξης (ίσως ένα 20-30%). Η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης στην Ελλάδα έχει μικροαστική συνείδηση.
Μαζί με τους γνήσιους (ταξικά) μικροαστούς ο μικροαστισμός κυριαρχεί στην συνείδηση του ελληνικού λαού.
Είναι γνωστό ότι ο μικροαστισμός οδηγεί στην «προσέγγιση προς τον νικητή, ή έναν πιθανό νικητή».
Αυτό σημαίνει ότι η Αριστερά πρέπει να κανονίσει την στρατηγική και τακτική της έτσι ώστε να την προσεγγίσουν αυτά τα στρώματα για την τελική επικράτηση του προγραμματικού στόχου (Επιστημονικός Σοσιαλισμός).
Όταν λοιπόν λένε (πχ οι βουλευτές του ΚΚΕ) την φράση «Που πήγε ο αμύθητος πλούτος που παρήχθη στην Ελλάδα;» δίνουν λάθος μήνυμα στις μάζες. Γιατί τα τελευταία 40 χρόνια το χαρακτηριστικό είναι η ουσιαστική στασιμότητα στην παραγωγή.
Το ΚΚΕ αφήνει να εννοηθεί ότι οι καπιταλιστές «καλά τα κατάφεραν» στην παραγωγή πλούτου, αλλά είναι «σκληροί και άδικοι» και δεν τον μοιράζουν δίκαια.
Όμως η αλήθεια είναι ο ότι η μεγαλοαστική τάξη της Ελλάδας απέτυχε στην αύξηση της παραγωγής (μετά το 1979) και κράτησε πίσω την Ελλάδα. Άρα καταρρέει το τελευταίο επιχείρημα της δικτατορίας των αστών ότι «ναι, εμείς οι πλούσιοι είμαστε σκληροί, αλλά μόνον εμείς παράγουμε πλούτο ή έστω διοικούμε τους εργάτες ώστε να παράγουν αυτοί πλούτο. Είμαστε η κεφαλή της κοινωνίας. Χωρίς εμάς υπάρχει χάος και πείνα».
Όταν λοιπόν το «νέο ΚΚΕ» ή και άλλοι αριστεροί λένε «πατριωτικά ψέμματα» υπέρ των καπιταλιστών (ότι δήθεν η αστική Ελλάδα προελαύνει παραγωγικά), τότε ο μέσος μικροαστός διευκολύνεται να κολλήσει περισσότερο στο αστικό καθεστώς, στην ΕΕ, στην Δύση γιατί τους παρουσιάζονται ως… οι αιώνιοι νικητές.
Πχ. Η ΛΔ Κίνας το 2016 ήταν η 1η παγκόσμια δύναμη στην παραγωγή χάλυβα, τσιμέντου, αλουμινίου, ηλεκτρικής ενέργειας, σιταριού, ρυζιού, πατάτας, κρέατος, ψαριών , ηλεκτρικών ψυγείων, τρακτέρ και φορτηγών αυτοκινήτων, αντιβιοτικών κλπ.
Το 2018 η Κίνα θα είναι για 5η συνεχή χρονιά 1η παγκοσμίως στο πραγματικό ΑΕΠ (ΡΡΡ – σε μονάδες αγοραστικής δύναμης).
Και όμως σε πρόσφατη συνέντευξη του στον Real FM (Ν. Χατζηνικολάου) ο Κουτσούμπας είπε ότι «η Κίνα ακολουθεί κατά πόδας της ΗΠΑ», δηλαδή ότι είναι 2η . (επειδή είναι 2η στο τυπικό – ονομαστικό ΑΕΠ).
Έτσι οι μικροαστοί της Ελλάδος ( και οι μικροαστικά σκεπτόμενοι εργάτες) παραμένουν πιστοί στα πλαίσια της Δύσης. Και αφού η Δύση θέλει μνημόνιο, θα αποδεχθούν και το μνημόνιο.
Και αν θυμώσουν με τον Τσίπρα μπορεί να πάνε πιο δεξιά , στον Μητσοτάκη, την Φώφη, τον Άδωνι.
Και η αστική – νατοϊκή Ελλάδα (με τον… «αμύθητο» παραγόμενο πλούτο) σαπίζει, σαπίζει, σαπίζει.
Και παίρνει μαζί της και τον ελληνικό λαό!
Εκτός εάν….
*Είναι προφανέστατο, ότι οι απόψεις του αρθρογράφου είναι προσωπικές και δεν εκφράζουν κατ’ ανάγκην της απόψεις της Iskra. Όσοι, δε, διαβάζουν τακτικά την Iskra, θα έχουν διαπιστώσει ότι είναι σχεδόν η μόνη που ασκεί πραγματική και αποτελεσματική πολεμική, τόσο στη νεοαποικιοκρατία των ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Δύσης και στα μεγαλοαστικά συμφέροντα, όσο και στη ΝΔ του Μητσοτάκη, ενώ, ταυτόχρονα, στηλιτεύει την βαθιά υποκρισία Τσίπρα να εγκαθιστά μια νέα αμερικανοκρατία και την ίδια ώρα να καταθέτει στεφάνια πχ στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
