Κατακλυσμός “μεταμνημονιακών” θριαμβολογιών από την πρώην και τη νυν κυβέρνηση για πακτωλό κεφαλαίων που θα επενδυθούν, τάχα, στην ελληνική οικονομία και θα συντελέσουν, λέει, στην ανάπτυξη.
Άλλωστε, ακόμη και πριν ανακοινωθεί η δήθεν έξοδος από τα μνημόνια, με τις μνημονιακές δεσμεύσεις να ισχύουν σε βάθος δεκαετιών, οι επενδύσεις είχαν αρχίσει, ήδη, να εισρέουν.
Μόνο που όλες αυτές οι επενδύσεις, είτε από ξένους κρατικούς οργανισμούς, όπως η COSCO, η FRAPORT, οι Ferrovie dello Stato Italiane κ.λπ., είτε από ιδιωτικές εταιρίες, έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό:
Δεν πρόκειται για επενδύσεις που αποβλέπουν στη δημιουργία νέων παραγωγικών μονάδων, αλλά για παραχώρηση, εκ μέρους του ελληνικού κράτους, υπαρχόντων και συνήθως κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων. Για ξεπούλημα, δηλαδή, του δημόσιου πλούτου σε ξένα συμφέροντα.
Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον αυτής της χώρας, που δεν εκχωρεί μόνο την εθνική της κυριαρχία στους “θεσμούς” της μόνιμης, πλέον, εποπτείας. Εκχωρεί και τη βάση της οικονομικής επιβίωσης του λαού της, στερώντας του τις πλουτοπαραγωγικές μονάδες που με θυσίες έχει δημιουργήσει μέσα σε δεκαετίες επίπονης εργασίας.
Οι σκέψεις αυτές προκλήθηκαν από την είδηση ότι γερμανικές και τσέχικες αυτοκινητοβιομηχανίες, όπως η Volkswagen και η Skoda, πρόκειται να δημιουργήσουν μονάδες παραγωγής αυτοκινήτων στην Τουρκία.
Και η είδηση έρχεται ακριβώς τις μέρες που η Ε.Ε. ανακοινώνει “κυρώσεις” σε βάρος της γειτονικής χώρας, εξαιτίας των τσαμπουκάδων της σχετικά με την εξόρυξη υδρογονανθράκων στον χώρο της κυπριακής ΑΟΖ.
Ιλαροτραγικές καταστάσεις, που θυμίζουν τη λαϊκή παροιμία, “αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες”!
Nuntiusweb