Μὲ χαρακτηριστικὴ ἐπιπολαιότητα, οἱ συστημικὲς πολιτικὲς δυνάμεις ἔχουν χειριστεῖ τὸ σκοπιανὸ ζήτημα, ποὺ ἀναδείχθηκε τὸ 1991, μὲ τὴ διάλυση τῆς ἑνιαίας Γιουγκοσλαβίας. Ἡ «συμφωνία» τῶν Πρεσπῶν, ποὺ ἐπικυρώθηκε ἀπὸ τὴ σκοπιανὴ Βουλὴ καὶ τὴν ὥρα ποὺ τυπώνεται ἡ ἐφημερίδα μας, εἶναι σὲ διαδικασία ἐπικύρωσης ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ Κοινοβούλιο, δὲν εἶναι προϊὸν «παρθενογένεσης», ἀλλὰ συνέπεια τῆς πολιτικῆς τῶν τελευταίων δεκαετιῶν.
Ἡ ὀνομασία «Βόρεια Μακεδονία» εἶχε γίνει δεκτὴ ὡς ἀντικείμενο διαπραγμάτευσης ἀπὸ προηγούμενες κυβερνήσεις κομμάτων, ποὺ ἔρχονται τώρα υποκριτικά νὰ καταδικάσουν τὴ συμφωνία, τὴ Νέα Δημοκρατία καὶ τὸ ΠΑΣΟΚ (ἐμφανιζόμενο πιὰ ως «Κίνημα Ἀλλαγῆς»).
Ἡ διαφορὰ μὲ τὴν παροῦσα κυβέρνηση, βρίσκεται στὸ γεγονὸς ὅτι ἡ θέση τῆς χώρας εἶναι ἰδιαίτερα ἀποδυναμωμένη. Ἔτσι, οἱ ἰσχυροὶ τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τῆς Ε.Ε, εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ ἀποσπάσουν παραχωρήσεις.
Πέρα ἀπὸ τἠ διαφωνία ποὺ ἔχουν ἐπανειλημμένα προβάλει τεκμηριωμένα ἡ ΧΔ καὶ ἡ «Χ», πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι δὲν ἔχουν μελετηθεῖ ἐπαρκῶς πολλὲς ἐπιμέρους συνέπειες τῆς συμφωνίας, ἀλλὰ καὶ σὲ ποιὸ βαθμὸ τὰ Σκόπια μποροῦν, ἀφοῦ ἐξασφαλίσουν τὴν πολυπόθητη γι’ αὐτὰ ἔνταξη στὸ ΝΑΤΟ καὶ τὴν Ε.Ε., νὰ ἀνακαλέσουν ἐκ τῶν ὑστέρων τὶς ὅποιες μεταβολές, ἐφόσον ἀλλάξει καὶ πάλι ἡ κυβέρνησή τους.
Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι προηγήθηκε ἡ πρόσφατη ἐπίσκεψη τῆς γερμανίδας Καγκελαρίου Μέρκελ, ἡ ὁποία προσέφερε πολυποίκιλη στήριξη στὸν «καλὸ στρατιώτη Τσίπρα», ὅπως ἔγραφε ἡ «Χ» στὸ προηγούμενο φύλλο. Οἱ «πρόθυμοι» τοῦ «ἀόμματου εὐρωπαϊσμοῦ» γίνονονται ὅλο καὶ λιγότεροι στὶς χῶρες τῆς Ε.Ε. καὶ ἔτσι, οἱ εὐρωκράτες, τὴν ἀνάγκην φιλοτιμία ποιούμενοι, ἀποφεύγουν νὰ τοὺς «καῖνε» ὅπως παλαιότερα, προκειμένου νὰ μὴν ἐκλείψει τὸ εἶδος καὶ «ξεμείνουν» ἀπὸ διεκπεραιωτές.
«Ἀνεμομαζώματα», ἀποδεικνύονται κόμματα ὅπως τὸ «Ποτάμι» οι «ΑΝ.ΕΛ.» καὶ ἡ «Ἕνωση Κεντρώων», μὲ τοὺς βουλευτές τους νὰ σκορπίζουν σὲ διαφορετικὲς κατευθύνσεις ὁ καθένας, ἐνῶ τὸ «Κίνημα Ἀλλαγῆς» χάνει μία μία τὶς συνιστῶσες του, μὲ τὸν Γ.Α.Παπανδρέου. νὰ διαφοροποιεῖται ἐπίσης σὲ σχέση μὲ τὴν ἐπίσημη γραμμή.
Ὅσον ἀφορᾶ τὴ Νέα Δημοκρατία καὶ τὸ ΠΑΣΟΚ, τίθεται τὸ ἐρώτημα μὲ ποιὰ ἀξιοπιστία μιλᾶνε γιὰ ξεπούλημα τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας της πολιτικὲς δυνάμεις ποὺ συναίνεσαν στὸ ξεπούλημα τῶν λιμανιῶν καὶ τῶν ἀεροδρομίων, και υποθήκευσαν με τα Μνημόνια ὄχι μόνο τη Μακεδονία, ἀλλὰ καὶ την Ἑλλάδα ὁλόκληρη.
Τὸ ἴδιο ἐρώτημα τίθεται γιὰ ὅσους ἐπιχειροῦν νὰ ἐξαργυρώσουν πολιτικὰ τὸν «ἀσυμβίβαστο» λόγο τους: Ποιὰ εἶναι ἡ θέση τους σὲ σχέση μὲ τὴν ἀπώλεια τῆς κυριαρχίας καὶ τὴν ὑποθήκευση τῆς χώρας;
Γιὰ μᾶς ὁ ἀγώνας ἐνάντια στὴ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν ποὺ ἐπιβάλλουν ἡ Ε.Ε. καὶ οἱ Η.Π.Α. εἶναι μέρος τοῦ συνολικότερου ἀγώνα γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς κυριαρχίας τῆς χώρας, μὲ κυβερνήσεις ποὺ θὰ λογοδοτοῦν ἀποκλειστικὰ στὸ Λαὸ ποὺ τὶς ἐκλέγει. Ὁ Λαός, ποὺ ὡς κυρίαρχος, ἔχει δικαίωμα νὰ ἀποφασίσει μὲ Δημοψήφισμα ἐπὶ τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν, ὅπως ἔγινε καὶ στὰ Σκόπια.
*Ο Γιάννης Ζερβός είναι Πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας (ΧΔ).
**Πηγή: Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, φ. 1025 (24/1/2019).
