Μετά τις πρόσφατες παλινωδίες στο πρόγραμμα «εθελούσιας», αποδείχθηκε πια και στους πλέον δύσπιστους ότι η διοίκηση του Ομίλου ΟΤΕ δεν είναι κάτι άλλο, από ένα θίασο ερασιτεχνών αποφοίτων του Deere και του Alba.
Πως θα επανενταχθούν άραγε εκατοντάδες συνάδελφοι που υπέστησαν ψυχολογική βία της χειρίστης μορφής, τόσο σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τους προϊσταμένους τους, όσο και από τη χαμηλότατη βαθμολογία στην αξιολόγησή τους; Πως θα πεισθούν να δουλέψουν ξανά για μια εταιρία η οποία αφού πρώτα τους στοχοποιεί, τους εξευτελίζει, τους εκδιώκει και κατόπιν τους απαγορεύει να φύγουν;
Αποδείχθηκε, λοιπόν, Μεγαλοβδομαδιάτικα ότι και οι κρίνοντες κρίνονται! Επίσης αποδείχθηκε, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, ότι στον ΟΤΕ οι ανεπαρκείς κρίνουν τους ικανούς ως ανίκανους.
Οι ανακοινώσεις της ΟΜΕ και των σωματείων είναι πολύ κατατοπιστικές, ωστόσο τα λόγια δεν αρκούν ειδικά από αυτούς που υπέγραψαν βλαπτικές μεταβολές για τους εργαζόμενους στις τελευταίες ΣΣΕ. Θέλουμε πράξεις! Και το πιο εύκολο που έχουν να κάνουν, είναι να ξεκινήσουν από τις τελευταίες ομόφωνες αποφάσεις, τις οποίες όμως αρνούνται να υλοποιήσουν. Συγκεκριμένα, στο Δ.Σ. της ΟΜΕ στις 10/4 αποφασίστηκε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, καταγγελία στην ΕΣΗΕΑ για τα χειραγωγούμενα άρθρα, παραστάσεις διαμαρτυρίας και ενημερώσεις έξω από κεντρικά καταστήματα της Cosmote (σε Αθήνα Θεσσαλονίκη και Πάτρα), συνέντευξη τύπου και προσφυγή σε Τριμερή τόσο για τις πιέσεις, τους εκβιασμούς, τις φήμες και τα δημοσιεύματα (που δεν διαψεύστηκαν από τη διοίκηση) για πολυδιάσπαση/αποσχίσεις, αλλά και για τα κλιμάκια. Τίποτα από αυτά δεν έγινε!
Ελπίζουμε ότι δεν στήνουνε για τη φετινή διαπραγμάτευση της νέας ΣΣΕ, ένα σκηνικό πανομοιότυπο με αυτό του 2017 με τα γνωστά δυσμενέστατα αποτελέσματα για τους εργαζομένους. Πολύ φοβόμαστε, όμως, ότι θα φτάσουν τους εργαζόμενους στο Μάρτιο του 2020 και θα τους «ξανα-εκβιάσουν», προκειμένου να ξαναβάλουν «πλάτη» από τον ήδη συρρικνωμένο μισθό τους, ώστε να αυγατίσουν τα υπερκέρδη των Γερμανών «επενδυτών».
Η μεγάλη συμμετοχή των εργαζόμενων στις απεργίες δείχνει τις δυνατότητες που μπορεί να έχει το συνδικάτο. Η πίεση του καθενός από τους εργαζόμενους προς τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του για αντιστοιχία λόγων και έργων, πρέπει εκτός από αυτονόητη να είναι και διαρκής. Ας είναι αυτό το πρώτο βήμα για την αναστροφή του κλίματος και την επαναφορά της εμπιστοσύνης στις δυνατότητες των συνδικάτων.
Σας Ευχόμαστε λοιπόν καλή Απεργία την 1η Μάη και καλή Ανάσταση!
Στα χέρια μας είναι η δικιά μας Ανάσταση.