ΑΣΠΛΑΧΝΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ
Χωράφια του θέρους
νεοσύλλεκτα
Κάθετες ώρες που πέφτουν
σα λαιμητόμος ή τελεσίδικη απόφαση
Άσπλαχνο μεσημέρι
Διπλωμένη στα δύο
λιχνίζω τα λόγια μου
Τρέφομαι απ’ τάχυρά τους.
ΕΡΗΜΙΩΝΑΣ
Θραύσματα-ψαλιδισμένες χειρονομίες
δάκρυα και τέτοια
κατεστραμμένα πυρίμαχα
Το δισυπόστατό μου
καθώς ο βήχας με σκίζει στα δύο
Ερημιώνας
Σκληρή περηφάνεια-ύστατη
Γεμίζει τα κοίλα βράδια
με σταλακτίτες και σιωπή.
ΣΚΟΡΒΟΥΤΟ
Όνειρα αποστειρωμένα
όνειρα του σωλήνα
δοκιμασμένα.
Σ’ αυτήν την ώραία ησυχία
από ατομική γάζα
οι ποιητές μας
πεθαίνουν
απο σκορβούτο.
Ιωάννα Φιλιππίδου(1953-1999)
Από την ποιητική της συλλογή ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΑ ΓΡΑΦΗΣ,εκδόσεις ΕΓΝΑΤΙΑ με δύο σχέδια της ίδιας.