ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΒΥΣΣΟΥ
Πιστεύω σ’ένα ήσυχο χρώμα
Που πάντα ξεκινάει σαν υπόθεση πάνω στα φύλλα
ανηφορίζει μ’ ένα λιπόσαρκο τραγούδι
κι αφήνει πάνω μας τις μοναξιές
μια ν’ αχνοφέγγουν και μια να χάνονται
μές στα θροίσματα
Εδώ που με διόρισαν βουβό ληξίαρχο των ανέμων
πιστεύω σ’ένα χρώμα δραπέτη
απ΄τα βουνά που είναι
με τη ροή της νύχτας αλληλένδετα
Απ ‘ όλα τα μεθυστικά κινήματα της σκέψης
πιστεύω περισσότερο στις εξεγέρσεις των χρωμάτων
Ομως εδώ δεν φθάνουν χρώματα
Ο άνθρωπος είναι που μιλά με όλες τις πληγές του
‘Ελια Οικονομίδου
απο τη συλλογή Κήπος οριστικά ,εκδόσεις Περισπωμένη 2018