ΜΕΤΑ ΤΗ ΦΩΤΙΑ
(απο την ποιητική συλλογή με τίτλο: το τυφλό κορίτσι και άλλα ποιήματα-2018)
Παρατείνω την αναμονή.
Αφήνω περιπλανώμενη τη φαντασία
να εξερευνά τ’ άγνωστα μυστικά.
Τα φύλλα του κέδρου
εχουν το δικό τους μύθο
τον αφουγκράζομαι μαγεμένη.
Μιλούν για ένα γέρο άνθρωπο
που ονειρεύτηκε την απάτητη πλαγιά.
Σ’ αυτή θέλει μόνο πια ν΄αναπνέει.
Αφήνω πίσω τις στάχτες.
Ξέρω πως μόλις η βροχή
ποτίσει τη διψασμένη γη
η άνοιξη θα ξανάρθει.
Κι όσο ακολουθώ το πέταγμα των πελαργών,
βρίσκω το δρόμο για να τη σώσω.
Ελένη Βαφειάδου