Το κράτος του Ισραήλ δολοφονεί. Πόσο ποιο ξεκάθαρα θα μπορούσε κάποιος να σχολιάσει την εικόνα που είδαμε όλοι μας τις τελευταίες μέρες με τους ελεύθερους σκοπευτές να χτυπούν και να σκοτώνουν παλαιστίνιους διαδηλωτές; Πόσο ποιο ξεκάθαρα θα μπορούσε κάποιος να το διατυπώσει και να μην κατηγορηθεί εξαιτίας της στάσης του εναντίον των εγκλημάτων που καθημερινά συντελούνται από τον ισραηλινό στρατό; Και όμως, σε αυτόν τον «πόλεμο» εκτός από τα πραγματικά όπλα που χρησιμοποιούνται εναντίον του παλαιστινιακού λαού, υπάρχουν και τα άλλα, τα επικοινωνιακά, που στόχο έχουν να σιωπήσουν όσους υπερασπίζονται τον αγώνα των παλαιστινίων. Υπάρχουν αυτές οι «επίσημες» και ανεπίσημες φωνές που στοχοποιούν ως αντισημίτες όσους στηλιτεύουν τις πρακτικές του Ισραήλ. Τελευταίο θύμα σε αυτόν τον επικοινωνιακό «πόλεμο», δύο σκίτσα του Μιχάλη Κουντούρη στην εφημερίδα των συντακτών.
Η Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής
Ανήμερα της «Ημέρας της Παλαιστινιακής Γης» στις 30 Μάρτη 2018 – επέτειος της δολοφονίας έξι Παλαιστινίων από τις δυνάμεις ασφαλείας του Ισραήλ το 1976 – μερικές χιλιάδες Παλαιστίνιοι στη Λωρίδα της Γάζας, σε πέντε διαφορετικά σημεία κατά μήκος του ηλεκτροφόρου φράχτη που τους χωρίζει από τα εδάφη που έχει καταλάβει το Ισραήλ, ξεκίνησαν μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις.
Συμβολικός σκοπός τους για την «Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής» είναι να παραμείνουν σε αυτά τα σημεία μέχρι τις 15 Μάη, όπου συμπληρώνονται εβδομήντα χρόνια από την «Ημέρα της Καταστροφής» (Νάκμπα), υπενθυμίζοντας έτσι στην παγκόσμια κοινότητα των διωγμό που υπέστησαν από τη γη τους μετά την δημιουργία του Ισραηλινού κράτους.
Η τραγωδία που βιώνει ο πληθυσμός 1,7 εκατομμυρίου Παλαιστίνιων της Γάζας με το εμπάργκο που έχει επιβληθεί από το Ισραήλ από ξηρά, αέρα και θάλασσα και συνεχίζεται για περισσότερο από 10 χρόνια, μετουσιώνεται ως επιλογή ενός απάνθρωπου αποκλεισμού με σκοπό τον δολοφονικό αφανισμό και την φυσική εξόντωση όσων κατοικούν στη λωρίδα και θεωρούνται ως «τρομοκράτες».
Η φετινή διαμαρτυρία αποκτά διττό συμβολισμό με αφορμή και την επικείμενη μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, καθώς ερμηνεύεται ως η «de facto» νομιμοποίηση της ισραηλινής κατοχής του ανατολικού τμήματος της πόλης από τους Αμερικανούς.
Η ισραηλινή κυβέρνηση θεωρώντας ότι η «Η Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής» αποτελεί επιθετική πρόκληση της Χαμάς και όχι μια ειρηνική πράξη με βαθιά συμβολικό χαρακτήρα όπως είναι στη πραγματικότητα, κινητοποίησε μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις πίσω από το φράχτη, τοποθετώντας και ελεύθερους σκοπευτές κατά μήκος του, με το γνωστό πρόσχημα ότι «διατρέχει κίνδυνο η ασφάλεια στην περιοχή».
Αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να μετράμε πάνω από 30 παλαιστίνιους νεκρούς και 1100 τραυματίες, κάποιοι εκ των οποίων σε κρίσιμη κατάσταση, εξαιτίας των ισραηλινών πυρών.
Οργή, μάλιστα, προκάλεσε πριν λίγες ημέρες το βίντεο που δημοσιοποιήθηκε, με δύο ελεύθερους σκοπευτές να πανηγυρίζουν όταν πυροβολούν έναν άοπλο παλαιστίνιο διαδηλωτή στην απέναντι πλευρά του φράγματος, καθώς και ο θάνατος του Παλαιστινίου δημοσιογράφου, ο οποίος φορούσε αλεξίσφαιρο γιλέκο με τα διακριτικά «Press» και κρατούσε κάμερα.
Φωτογραφία: Νέα από την Παλαιστίνη
Τα σκίτσα του Μιχάλη Κουντούρη και οι αντιδράσεις
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά στη Λωρίδα της Γάζας, στην Ελλάδα δύο σκίτσα του Μιχάλη Κουντούρη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» προκαλούν την αντίδραση της ισραηλινής πρεσβείας, με αποτέλεσμα η εφημερίδα να λαμβάνει προς δημοσίευση δύο επιστολές από την πρέσβη του Ισραήλ.
Στο πρώτο σκίτσο αναπαρίσταται η εικόνα ενός κρατούμενου με τη Λωρίδα της Γάζας στο πέτο, στη θέση του κίτρινου αστεριού. Είναι η μέρα που δημοσιοποιείται το βίντεο με τον ισραηλινό ελεύθερο σκοπευτή να πυροβολεί άοπλο Παλαιστίνιο, πανηγυρίζοντας για την «επιτυχία» του. Την επόμενη, δημοσιεύεται το σκίτσο του ελεύθερου σκοπευτή με τις ματωμένες παλάμες πάνω στο Τείχος των Δακρύων.
Η «Εφ.Συν.» δημοσιεύει επίσης, μία επιστολή – άρθρο από τον δημοσιογράφο Βίκτωρα Ισαάκ Ελιέζερ ενώ παράλληλα ο Δημήτρης Ψαρράς δημοσιογράφος της ίδιας εφημερίδας παρεμβαίνει με άρθρο, για να εκφράσει τη διαφωνία του για τα δύο σκίτσα.
Ο Μιχάλης Κουντούρης στοχοποιημένος πλέον ως «αντισημίτης» εξαιτίας των δυο σκίτσων που καταδικάζουν ουσιαστικά τις δολοφονικές μεθόδους και πρακτικές του Ισραήλ, δημοσιοποιεί και αυτός με τη σειρά του την δική του εύστοχα καυστική απάντηση, ενώ θέση παίρνει και ο ίδιος ο διευθυντής της «Εφ.Συν.», Νικόλας Βουλέλης με άρθρο απάντηση στην Ισραηλινή πρεσβεία.
Την ίδια ώρα με ανακοίνωσή της η Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων μεταξύ άλλων μιλά για «εξοργιστική επιχείρηση στοχοποίησης και απαξίωσης του εκλεκτού συναδέλφου και της δουλειάς του».
Η αλήθεια είναι ότι ο εξαίρετος σκιτσογράφος και πολυβραβευμένος στο εξωτερικό, Μιχάλης Κουντούρης έπραξε το αυτονόητο μαζί με εκατοντάδες σκιτσογράφους στον κόσμο, στον τρόπο που αντιμετωπίζουν δηλαδή, τα εγκλήματα της δολοφονικής ισραηλινής πολιτικής ενάντια στους Παλαιστίνιους. Το ίδιο, μάλιστα, με το πως τα αντιμετωπίζουν και πολλοί Εβραίοι πολιτικοί, διανοούμενοι, συγγραφείς αλλά και απλοί πολίτες.
Με τον τρόπο που αξίζει να αρθρογραφείς και να σκιτσάρεις παρακολουθώντας τις δολοφονικές πρακτικές που υιοθετεί το κράτος του Ισραήλ και οι στρατιωτικές δυνάμεις του, απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς κανένας να τρέφει κατ’ ανάγκη κανένα αντισημιτικό αίσθημα.
Ο τρόπος να εμφανίζονται κάποιοι ως αντισημίτες εξαιτίας της στάσης τους εναντίον των εγκλημάτων που καθημερινά συντελούνται σε βάρος των Παλαιστίνιων ή εξαιτίας της υπεράσπισης του παλαιστινιακού αγώνα για την επιστροφή τους στη γη και στα πατρογονικά τους σπίτια αποτελεί μια ιδιότυπη προσπάθεια στοχοποίησης στο πλαίσιο ενός ανιστόρητου συμψηφισμού.
Σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη | «Εφημερίδα των Συντακτών» 11/4/2018
Σεβόμενοι απόλυτα τα θύματα του Ολοκαυτώματος δεν είναι δυνατόν να μην σταθούμε απέναντι στις πολιτικές του Ισραήλ και τις τακτικές του αποικισμού, των αποκλεισμών και του εμπάργκο στη Λωρίδα της Γάζας, τις εγκληματικές διώξεις των Παλαιστινίων, τις φυλακίσεις ανηλίκων παιδιών, τη φονική βία των ελευθέρων και μη σκοπευτών.
Ο παλαιστινιακός αγώνας συμπληρώνοντας επτά δεκαετίες διαρκούς και ανυποχώρητης πάλης απαλλαγής από τη απάνθρωπη ισραηλινή κατοχή βρίσκει ανιδιοτελείς συμμάχους σε όλο το πλανήτη.
Τέτοιος είναι και ο σκιτσογράφος Μιχάλης Κουντούρης και μαζί του πολλοί ακόμα που θεωρούν αυτονόητο ότι όσο παραμένει αδιαπραγμάτευτη η θέση απέναντι στο φασισμό, το ναζισμό, την μισαλλοδοξία και το Ολοκαύτωμα, άλλο τόσο θα μας βρίσκει αντίθετους κάθε λογική που στοχοποιεί το αυτονόητο της υπεράσπισης των λαών που μάχονται για δημοκρατία, ελευθερία, ανεξαρτησία και ζωή οπουδήποτε στον πλανήτη.
Η Παλαιστίνη και ο λαός της, ειδικά, μετά από εβδομήντα ματωμένα χρόνια, όχι μόνο δεν αντέχει παρόμοια στοχοποίηση αλλά και καμιά ανιστόρητη σύγκριση.
Πηγή: tetartopress.gr
