Το “Ιερό” real estate του Ι.Ν Ευαγγελισμού της Θεοτόκου της Λαμίας, σε Περιστέρι και Πετρούπολη

1186
estate

Η τοποθέτηση του Αντιπεριφερειάρχη Δυτικού Τομέα Σπύρου Τζόκα στη συγκέντρωση που προκάλεσε για τη σωτηρία του Ποικίλου όρους, τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου στο Περιστέρι

 

Πριν από μερικά χρόνια, η αποκάλυψη του τεράστιου οικονομικού σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου απέδειξε πως η εκκλησία εκτός από «ιερές λειτουργίες» ξέρει πάρα πολύ καλά και από «ιερές» μπίζνες. Αν και σύσσωμη η χώρα παρακολούθησε εμβρόντητη την υπόθεση, οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας φαίνεται να έβρισκαν «οικεία» κάποια στοιχεία της.

Το «ιερό» real estate του Μητροπολιτικού Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, σε Περιστέρι και Πετρούπολη είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες. Από τη μια, «μεγαλοτσιφλικάδες», Μονή και Δημόσιο. Κι από την άλλη, μια έκταση χιλιάδων στρεμμάτων «φιλέτο». Στη μέση, όπως πάντα, οι πολίτες. Μια διαθήκη 100 χρόνων, μια δολοφονία και μια πολυσχιδής αλληλουχία τίτλων ιδιοκτησίας, στο πέρασμα των ετών, συνθέτουν το παζλ μιας μυθιστορηματικής και πολυπλόκαμης υπόθεσης. Σήμερα, η Μονή έχει φτάσει να διεκδικεί 5,6 χιλιάδες στρέμματα, εκ των οποίων κάποια είναι πλατείες και παιδικές χαρές. Γιατί όμως η εκκλησία «τρέχει» δικαστικά τόσα χρόνια Δημόσιο και ιδιώτες; Τι δουλειά έχει ένας ιερός ναός από τη Λαμία να διεκδικεί εκτάσεις γης εντός και εκτός σχεδίου στην Αττική; Τα ερωτήματα είναι εύλογα. Οι απαντήσεις;

Η υπόθεση των διεκδικήσεων του Ι.Ν. Ευαγγελισμός της Θεοτόκου της Λαμίας για εκτάσεις που βρίσκονται κυρίως στα διοικητικά όρια των δήμων Περιστερίου και Πετρούπολης κρατά δεκαετίες. Μάλιστα, για χάρη της έχουν χυθεί τόνοι μελάνι. Το ζήτημα των «ιερών διεκδικήσεων» έρχεται στην επικαιρότητα κάθε φορά που είναι να διεξαχθεί το δικαστήριο, στο οποίο αντίδικοι είναι η Μονή Λαμίας και το Δημόσιο. Όπως και τώρα που πλησιάζει  το νέο δικαστήριο, τον Φεβρουάριο του 2019.

Η Περιφέρεια Αττικής, από το 2015 που ενημερώθηκε για το πρόβλημα μέσω της ΠΕ Δυτικού Τομέα, έχει αναλάβει να  συντονίσει όλους του ενδιαφερόμενους, δήμους – φορείς – κατοίκους των περιοχών – κυβέρνηση προκειμένου να δημοσιοποιηθεί όλο το θέμα στους άμεσα ενδιαφερόμενους αλλά και στο σύνολο των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας. Το Ποικίλο Όρος εξάλλου είναι ένας από τους λιγοστούς πνεύμονες πρασίνου της πολύπαθης και υποβαθμισμένης αυτής περιοχής. Έχει πραγματοποιήσει αλλεπάλληλες συσκέψεις και συγκεντρώσεις επιχειρώντας να ενεργοποιήσει τους κρατικούς φορείς και να λύσουν πολιτικά το ζήτημα που ταλανίζει την περιοχή.

Συγκεκριμένα με αγωγή της, που εκδικάζεται για μια ακόμα φορά τον Φεβρουάριο του 2019 κατά του ελληνικού δημοσίου, του Δήμου Πετρούπολης και ιδιωτών, η Μονή Λαμίας διεκδικεί αδόμητη έκταση 60.472 τ.μ. στην περιοχή της Αγίας Τριάδας.

Έχει υποβάλει ήδη στο Κτηματολόγιο δηλώσεις κυριότητας 7.200 στρεμμάτων στη Δυτική Αθήνα, από τα οποία 3.200, αδόμητα και δομημένα, βρίσκονται στην πόλη μας και τα υπόλοιπα 4.000 σε γειτονικούς μας δήμους. Έχει υποβάλει δε ενστάσεις και διεκδικεί 417 αδόμητα γεωτεμάχια εντός σχεδίου (ιδιόκτητα οικόπεδα, κοινόχρηστοι χώροι) και 65 γεωτεμάχια εκτός σχεδίου.

Η Μονή Λαμίας επανέρχεται με εντονότερο και συστηματικότερο τρόπο σε επιδιώξεις και πρακτικές που έχει αναπτύξει όλα τα προηγούμενα χρόνια και δεν περιορίζεται μόνο στη διεκδίκηση της δημόσιας και δασικής έκτασης, αλλά στρέφεται για άλλη μια φορά εναντίον των δήμων της δυτικής Αθήνας  και συμπολιτών μας, διεκδικώντας ιδιοκτησίες και κοινόχρηστους χώρους.

Κύρια επιδίωξη όλων, ‘Μονής Λαμίας’ και ιδιωτών, είναι η καταστρατήγηση του δημόσιου – δασικού χαρακτήρα της περιοχής, η ιδιοποίησή της, η οικοπεδοποίησή της και τελικά η οικοδόμησή της.

Αξίζει να τονίσουμε ότι το ζήτημα δεν είναι νομικό αλλά καθαρά πολιτικό. Η απουσία του δημοσίου όλη την προηγούμενη περίοδο είναι προκλητική και σκανδαλώδης και ανάλογη με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, αν αναλογιστούμε την απόφαση του 2004, με την οποία το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας παραχώρησε έκταση 262 στρεμμάτων στη Μονή Λαμίας, απόφαση που αναγκάστηκε να ανακαλέσει τελικά το 2008.

Η σημερινή περιοχή του Ποικίλου Όρους, λέγονταν όρος Στεφάνι, όπως αναφέρεται στο πρώτο διάγραμμα της Αττικής του Γαλλικού Επιτελείου έτους 1836.

Το 1905 ο Δασάρχης Αττικοβοιωτίας κατέγραψε την περιοχή ως φυλασσόμενη από το Δασαρχείο στο εκ 200 σελίδων βιβλίο του Κτηματολογίου Δασών Αττικοβοιωτίας.

Το αρμόδιο Υπουργείο κήρυξε την περιοχή αναδασωτέα με την αρ. 1084.24 απόφαση που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 133Β/1934.

Στην αγωγή τους, οι φερόμενοι συγκύριοι κληρονόμοι επικαλέστηκαν ότι το κτήμα είχε παραχωρηθεί στον αρχικό διακαιοπάροχο λόγω της Υπηρεσίας του στον Απελευθερωτικό Αγώνα. Όταν έγινε έρευνα στις εφημερίδες της κυβέρνησης της εποχής γιατί όλες οι παραχωρήσεις κατεγράφοντο σε αυτές, παραιτήθηκαν της αξίωσης αυτής προφανώς διότι δε βρέθηκε τίποτα σχετικό.

Μόνος τρόπος μένει η απόκτηση κυριότητας λόγω εκτάκτου χρησικτησίας ετών 1885 – 1915. Στην περίοδο αυτή εμπλέκονται οι κληρονόμοι Βέρδη και οι κληρονόμοι Ζωντανού (Ν.Π του Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου της Μητρόπολης της Λαμίας). Από τα διάφορα στοιχεία, φαίνεται ότι η εγκατάσταση των Βερδαίων έγινε γύρω στα στο 1900 στην περιοχή.

Από την διενεργηθείσα έρευνα διαπιστώθηκε ότι:

έχουν εκδοθεί πέντε αποφάσεις Εισαγγελέων Εφετών υπέρ του Δημοσίου (περιλαμβάνεται και η 64/90 απόφαση Εισαγγελέα Εφετών κ. Σανιδά ιστορικής σημασίας).

Έχουν εκδοθεί πέντε αποφάσεις Εισαγγελέων Εφετών σε βάρος του Δημοσίου

Επίσης έχουν εκδοθεί τρεις αποφάσεις Εφετείου υπέρ του Δημοσίου αλλά και δύο κατά).

Τα όρια της εν λόγω περιοχής είναι ανακριβή και αναξιόπιστα, βάσει της εφαρμογής σκαριφημάτων, σχεδιαγραμμάτων, χαρτών και τοπογραφικών διαγραμμάτων που χρησιμοποιήθηκαν , τα περισσότερα των οποίων στερούνται παντελώς κλίμακας, προβολής, συντεταγμένων και ανήκουν σε διαφιρετικές προβολές , δι απλής επιθέσεως, σμίκρυνσης και συναρμογής για σύγκριση και εξαγωγή οποιονδήποτε συμπερασμάτων.

Το 1985, η Δ/νση Προστασίας Δασών του Υπουργείου Γεωργίας με έγγραφό της προς το ΥΠΕΣ και τη Δ/νση Οικονομικών ΟΤΑ, αναφέρει ότι «Με το 16-07-1970 Β.Διάταγμα έγινε επέκταση του σχεδίου πόλεως Πετρούπολης στην περιοχή «Πεύκα Βέρδη». Η επέκταση αυτή έγινε σε βάρος δασικού χαρακτήρα εδαφών που είχαν κηρυχθεί αρμοδίως  αναδασωτέα χωρίς το σχετικό Δ/γμα να προσυπογραφεί από τον Υπουργό Γεωργίας….».

Με την 64/1990 απόφαση του τότε Αντιεισαγγελέα Εφετών κου. Σανιδά, προέκυπτε ότι η περιοχή ήταν και είναι δάσος ή κατά περίπτωση δασική έκταση και όχι αγρός, όπως αναφέρονταν από τους διεκδικητές. «Κύριος νομεύς και κάτοχος ήταν και είναι το Ελληνικό Δημόσιο στο οποίο περιήλθε ως δασική έκταση διακιωματι πολέμου μετά την απελευθέρωση εκ του τούρκικου ζυγού και το οποίο δεν απώλεσε μέχρι σήμερα καθ’ οιονδήποτε τρόπο τα ανωτέρω διακαιώματά του» και συνεχίζει…. «τα αναγραφόμενα στα ρηθέντα συμβόλαια όρια είναι εντελώς αόριστα και απροσδιόριστα, διότι δεν έχουν ως βάση αμετακίνητα και ορισμένα φυσικά ή τεχνικά σημεία, ώστε να προσδιορίζεται η θέση του κτήματος κατά τρόπο αναμφισβήτητο».

Η περιοχή αυτή μέχρι το 2000 προστατευόταν ως δημόσια δασική αναδασωτέα έκταση από το δασαρχείο Αιγάλεω, το οποίο βρισκόταν σε συνεχή διαχρονική άμυνα, από τις προσπάθειες των καταπατητών να οικειοποιηθούν την περιοχή, μέσω της περιφοράς της κληρονομιάς του κτήματος Βέρδη.

Το 2000, περιοχή έκτασης 433 στρεμμάτων, παραδόθηκε στην Κτηματική υπηρεσία Δυτικής Αττικής ως δημόσια δασική αναδασωτέα έκταση υπαγόμενη στην προστασία του Ν.998/79 αλλά και του Συντάγματος(αρ. 17). Από την έκταση αυτή διασώθηκαν περίπου 85 στρ. τα οποία και παραμένουν αδόμητα με τη μορφή δασικής έκτασης.

Στις 25/10/2004 ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠ.ΕΘ.Ο μετά από αίτηση θεραπείας της Μητρόπολης Λαμίας έκανε δεκτή την 47/2004 γνωμοδότηση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και παραχώρησε την εν λόγω έκταση στον Ιερό Ναό Λαμίας (262 στρ.).

Το 2007, το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας με την 17β γνωμοδότησή του, ανακαλεί εν μέρει την 47/2004, γίνεται αποδεκτή με την 1083607/6930/Α0010/25-10-04 απόφαση του Γ.Γ του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και κατά το μέρος αυτής με το ποίο αποφάνθηκε υπέρ της μη προβολής δικαιωμάτων κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου επί εκτάσεως 1028,50 στρ. γνωστής ως «Κτήμα Βέρδη», που βρίσκονται εντός σχεδίου πόλεως του Δήμου Πετρουπόλεως.

Το 2008 λαμβάνεται απόφαση από το  Δημοτικό Συμβούλιο της Πετρούπολης, για την αναθεώρηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου  της περιοχής της Αγίας Τριάδας, με την οποία επιχειρείται να προστατευτεί αδόμητη έκταση 100 στρ. Εκκρεμεί η έκδοση σχετικής απόφασης του Υπουργείου Οικονομίας με αρ. πρωτ. 18626/10-04-2012 έγγραφο του ΥΠΕΚΑ/ Γενική Διεύθυνση Πολεοδομίας προς το Υπουργείο Οικονομίας που μεταξύ άλλων αιτείται την κατάργηση του συγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου της Αγ. Τριάδας με το χαρακτηρισμό του ως δάσος εκτός σχεδίου πόλης.

Ακολουθεί έκθεση οριστικής γνωμοδότησης, η οποία όμως τελικά, παραπέμπει το θέμα στην Ελληνική Δικαιοσύνη.

Από το 2008 έχουν γίνει διάφορες ερωτήσεις στη Βουλή των Ελλήνων δια του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου και αφορούν:

στο χαρακτηρισμό ως εθνικού Δρυμού του Ποικίλου Όρους (29-07-2009)

στην επιστροφή των χρημάτων που είχαν καταβάλει στον Ιερό Ναό πολλοί ιδιοκτήτες κατοικιών για να παραιτηθεί από τη διεκδίκησή τους, βάσει του Δελτίου Τύπου της Ιεράς Συνόδου, η οποία σε συνεδρίασή της στις 5/9/2007 ενέκρινε την εισηγητική απόφαση του Μητροπολίτη Φθιώτιδας για   «παραίτηση από το δικαίωμα διεκδικήσεων οικοδομημένων εκτάσεων εντός του Δήμου Πετρουπόλεως Αττικής. (8-10-2008)

να γίνει άμεση δήλωση των διεκδικούμενων δημόσιων εκτάσεων στο εθνικό κτηματολόγιο υπέρ του Δημοσίου (26-09-2008)

να χαρακτηριστεί το Ποικίλο ως Εθνικός Δρυμός προκειμένου να προστατευτεί από κάθε λογής επίδοξους καταπατητές με στοχευμένες δράσεις και ενέργειες όλων των όμορων δήμων, όπως επίσης να συγκροτηθεί Επιτροπή που θα ερευνήσει και θα καταγράψει τους τίτλους ιδιοκτησίας στην εν λόγω περιοχή με σκοπό την οριστική αντιμετώπιση του θέματος μέσα από σχετική νομοθετική ρύθμιση. (28-6-2013) .

 

Η λύση είναι μόνο πολιτική.

  1. Η ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ να δηλώσει στο Εθνικό Κτηματολόγιο όλες τις δημόσιες εκτάσεις (αδόμητες και ελεύθερους χώρους). Ευτυχώς τελευταία στιγμή έγινε.
  2. Να επανέλθει το ρυμοτομικό της περιοχής της Αγίας Τριάδας στην πρό του 1970 κατάσταση, όπως προκύπτει από την αντίστοιχη απόφαση του Δ.Σ Πετρούπολης, καθώς και από την εισήγηση της Δ/νσης Πολεοδομίας του ΥΠΕΚΑ.
  3. Να πάρει η κυβέρνηση τις πρωτοβουλίες ώστε το Δημόσιο ουσιαστικά να διεκδικήσει τα απαράγραπτα δικαιώματά του στην περιοχή, παρέχοντας όλα τα μέσα που χρειάζονται, τεχνικά, και νομοθετικά και νομικά.

 

 

Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος του STAR κ. Γιάννης Ευσταθίου

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας