Οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ αντλούν συνεχώς πληροφορίες για ιρανική δραστηριότητα στη Συρία
Οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές σε στόχους του Ιράν και της Χεζμπολάχ στη Συρία έχουν αυξηθεί σε κλίμακα και συχνότητα τους τελευταίους μήνες, καθώς η Τεχεράνη προσπαθεί να εδραιώσει την κυριαρχία της στα συριακά λιμάνια, τα αεροδρόμια και τις χερσαίες διαδρομές λαθρεμπορίου.
Από την ισραηλινή σκοπιά, η ικανότητα του Ιράν να παραδίδει τεχνολογία κατευθυνόμενων πυραύλων ακριβείας στο συριακό έδαφος μέσω αυτών των διαδρομών αποτελεί σοβαρή στρατηγική απειλή, επιτρέποντας στο Ιράν και τους πληρεξούσιους της Χεζμπολάχ να επιτίθενται από μικρή απόσταση σε σύντομο χρονικό διάστημα σε περίπτωση περιφερειακού πολέμου.
Οι κλιμακωτές συνέπειες των όπλων ακριβείας του Ιράν”, η Τεχεράνη έχει επεκτείνει τους τύπους και τις αναπτύξεις όπλων ακριβείας σε όλες τις στρατιωτικές του υπηρεσίες. Ως αποτέλεσμα, αυτά τα όπλα αποτελούν έναν κρίσιμο πυλώνα της στρατιωτικής στρατηγικής του Ιράν για την αποτροπή, για την άμυνα και για την υποστήριξη των εταίρων του στον « Άξονα της Αντίστασης». Ενώ οι δυτικές ανησυχίες κάποτε επικεντρώνονταν στην πιθανή χρήση πυραύλων από το Ιράν ως πυρηνικά συστήματα παράδοσης, οι πύραυλοί του έχουν γίνει πλέον μια συμβατική απειλή από μόνα τους.
Το Ισραήλ δεν αναλαμβάνει πάντα την ευθύνη για τα χτυπήματά του σε ευαίσθητες συριακές εγκαταστάσεις που ελέγχονται από το Σώμα Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν, δίνοντάς του ένα μέτρο εύλογης άρνησης για την αποφυγή ανοιχτής σύγκρουσης ή συριακών αντιποίνων.
Ωστόσο, η χώρα θεωρείται ότι βρίσκεται πίσω από δεκάδες πρόσφατες επιδρομές σε εδάφη του συριακού καθεστώτος, από την πρωτεύουσα Δαμασκό και την παράκτια επαρχία Λατάκια στα βορειοδυτικά έως το Ντέιρ ελ Ζορ στα ανατολικά.
Η Λαττάκεια χτυπήθηκε δύο φορές τον Δεκέμβριο, εν μέσω υποψιών ότι το IRGC χρησιμοποιούσε το λιμάνι για να μετακινήσει όπλα ακριβείας. Τα στοιχεία που προέκυψαν μετά από το εν λόγω χτύπημα αποκάλυψαν πόσο επικίνδυνο υλικό προσπαθούσε να μεταφέρει το Ιράν στο περιφερειακό του δίκτυο.
Ο Μπένι Γκαντζ, υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, εξέδωσε μια αυστηρή προειδοποίηση προς το Ιράν μετά τα πλήγματα στη Λαττάκεια, δεσμευόμενος ότι στρατηγικά όπλα που δύνανται να καθορίσουν την έκβαση μιας σύγκρουση αποτελούν κόκκινη γραμμή και το Ισραήλ δεν επιτρέπει τη διάδοσή τους.
Ωστόσο, οι προειδοποιήσεις αυτές από το Τελ Αβίβ δεν φαίνεται να πτόησαν το Ιράν.
«Η αποτροπή της ιρανικής ανάπτυξης στη Συρία είναι πιθανώς αδύνατη. Το ερώτημα είναι ο ρυθμός και η ποσότητα της ιρανικής εμπλοκής και η ποιότητά αυτής της», είπε ο Ταλ Μπέρι, επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του Κέντρου Έρευνας και Εκπαίδευσης Alma στο Ισραήλ, στο Arab News.
«Το Ισραήλ το κάνει αυτό χωρίς να βυθίσει την περιοχή σε πόλεμο, επιτιθέμενο μόνο σε οπλισμό και σχεδόν εντελώς απέχοντας να επιτεθεί σε διοικητές και αξιωματικούς. Οι επιθέσεις πραγματοποιούνται με στοχευμένο τρόπο που βασίζεται σε ακριβείς πληροφορίες και μόνο εναντίον στόχων που σαφώς δεν θα έχουν παράπλευρες απώλειες ή, εναλλακτικά, μόνο μικρές ζημιές».
Σύμφωνα με τον Μπέρι, το Ισραήλ στοχεύει πρωτίστως τις παραδόσεις υλικού που προορίζονται για συστήματα αεράμυνας, πυραύλους κρουζ, πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, drones και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου.
«Υπολογίζεται ότι περίπου το 70 τοις εκατό του χρόνου, οι αεροπορικές, θαλάσσιες και χερσαίες διαδρομές λαθρεμπορίου όπλων είναι κλειστές λόγω της ισραηλινής δραστηριότητας», είπε.
«Ωστόσο, αν και το λαθρεμπόριο όπλων έχει μειωθεί σε σύγκριση με το 2020, δεν γνωρίζουμε πως οι αυτουργοί κατάφεραν να αποφύγουν τις ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών και να φτάσουν στη Συρία και το Λίβανο».
Η συνεχής πίεση στο IRGC και στις διαδρομές λαθρεμπορίου που ακολουθεί θεωρείται από τους Ισραηλινούς αξιωματούχους ως το καλύτερο μέσο για την αποτροπή, ή τουλάχιστον την επιβράδυνση, της συσσώρευσης ιρανικού στρατού στο κατώφλι του.
«Υπό το πρίσμα αυτό, γινόμαστε μάρτυρες ενός αυξανόμενου όγκου αεροπορικών επιδρομών στο συριακό έδαφος που λαμβάνει χώρα εδώ και πολύ καιρό. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να πετύχει η στρατηγική», είπε ο Μπέρι.
«Δεν είναι μόνο προς το συμφέρον του Ισραήλ. Είναι προς το συμφέρον όλων των σχετικών παραγόντων στη Μέση Ανατολή που απειλούνται από το Ιράν και τα συμφέροντα της διεθνούς κοινότητας, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Ευρώπης».
Ο Μπέρι προειδοποίησε ότι οι βαλλιστικοί πύραυλοι στο έδαφος της Συρίας και του Λιβάνου θα μπορούσαν εύκολα να κατευθυνθούν προς την Ευρώπη, με συνέπεια να τίθεται σε κίνδυνο και η ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου.
«Σήμερα, οι Σαουδάραβες το αντιλαμβάνονται καλύτερα λόγω των μαχών στην Υεμένη και της φυσικής απειλής που τους απειλεί από ένα άμεσο γεωγραφικό μέτωπο υπό την αιγίδα του Ιράν», είπε.
Προς το παρόν, σύμφωνα με τους περισσότερους ειδικούς, ούτε το Ισραήλ ούτε το Ιράν εμφανίζονται να ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν μια ανοιχτή σύγκρουση. Όμως, καθώς η ολοένα και πιο προηγμένη ιρανική πυραυλική τεχνολογία βρίσκει το δρόμο της στα χέρια της Χεζμπολάχ και ένα απομονωμένο συριακό καθεστώς που εξαρτάται όλο και περισσότερο από το Ιράν, τα διακυβεύματα αυξάνονται.
Εάν υπογραφεί μια νέα πυρηνική συμφωνία στη Βιέννη χωρίς πρόσθετους περιορισμούς στη δραστηριότητα του IRGC και στη διάδοση των ιρανικών πυραύλων, τότε οι πιθανότητες στρατιωτικής κλιμάκωσης θα αυξηθούν δραματικά.
Πηγή: Πενταπόσταγμα – Ευάγγελος Δ. Κόκκινος
Nuntiusweb