Δήλωση του Τάσου Μαυρόπουλου, μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου της ΛΑ.Ε. για την τροπολογία που αφορά τους Πυροσβέστες Πενταετούς Υποχρέωσης
Νομοθετική πρωτοβουλία εξαπάτησης και υποτέλειας
Αντί για υλοποίηση των δεσμεύσεών της, για ομογενοποίηση του προσωπικού του Πυροσβεστικού Σώματος και μονιμοποίηση του συνόλου των Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης (έπρεπε να έχει υλοποιηθεί μέχρι 10-02-17) η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατέθεσε τροπολογία που ψήφισε μαζί με το ΠΟΤΑΜΙ, με την οποία δημιουργείται άλλη μια κατηγορία προσωπικού, η λύση μεταφέρεται δυνητικά για το 2020, με την αίρεση των μνημονιακών συμφωνιών μέχρι τότε.
Η «υπέρ-εικοσαετής» εκδούλευση και ομηρία των ανθρώπων από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ., που σε στιγμές έκτακτης ανάγκης όλοι τους αποκαλούμε ήρωες, ολοκληρώνεται με την εξαπάτησή τους από την πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για το Πυροσβεστικό Σώμα και την ψήφο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ. Μαζί με την εξαπάτηση φαίνεται και η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και η γύμνια του Ελληνικού κράτους που αδυνατεί να καλύψει βασικές λειτουργικές ανάγκες σε ζητήματα ασφάλειας και πολιτικής προστασίας. Με τον πλέον εξευτελιστικό τρόπο, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, η επιπλέον επιβάρυνση που προκύπτει θα καλυφθεί από τη γερμανική κρατική εταιρεία FRAPORT, ενώ η εφαρμογή του υπάρχοντος νόμου για μονιμοποίησή τους εξαρτάται από τους θεσμούς, όπως απάντησαν οι συναρμόδιοι υπουργοί. Η προστασία δηλαδή της ζωής, της περιουσίας και του φυσικού μας περιβάλλοντος εξαρτάται από μια σύμβαση εκμετάλλευσης των αεροδρομίων μας που δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν ξέρει κανείς τι θα γίνει.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις μπορούσαν να έχουν κλείσει το θέμα, όπως μπορούσε να το έχει τακτοποιήσει και η σημερινή. Δυστυχώς όμως οι δανειστές τους έχουν αφαιρέσει κάθε δυνατότητα να κυβερνούν, λειτουργούν υπό την εποπτεία τους και έχουν μετατραπεί σε διεκπεραιωτές τους.
Η εκμετάλλευση των ΠΠΥ είναι ενδεικτική της εκμετάλλευσης που βιώνει ο ελληνικός λαός και της υποτέλειας στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας. Η κατηφόρα δεν έχει τέλος. Περιθώρια συναίνεσης ή απάθειας στο ξεπούλημα της χώρας και στην κοινωνική καταστροφή που συντελείται δεν υπάρχουν. Εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία με κοινωνική δικαιοσύνη και προκοπή είναι ασύμβατα με την ευρωζώνη και την ΕΕ. Υπάρχει και άλλος δρόμος.