Στο ναδίρ οι σχέσεις της Ρωσίας με Γερμανία και Ε.Ε.

Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας Σεργκέι Λαβρόφ, ο εμπειρότερος υπουργός Εξωτερικών στη διεθνή σκηνή, είναι συνήθως λακωνικός και ακριβολόγος. Έχει λοιπόν ιδιαίτερη σημασία το πώς περιέγραψε αυτές τις μέρες, στο πλαίσιο του Φόρουμ του Βαλντάι, όπου κάθε χρόνο ξεδιπλώνονται οι στρατηγικοί προβληματισμοί της Μόσχας και των φίλων της, την προοπτική των σχέσεων της χώρας του με την Δύση και δη την Ε.Ε..

Νωρίτερα, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, στο τακτικό μπρίφινγκ της περασμένης Πέμπτης εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση εναντίον της γερμανικής ηγεσίας.

Σχολιάζοντας δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών Χάικο Μάας σχετικά με τη δηλητηρίαση του Ρώσου αντιπολιτευόμενου ακτιβιστή Αλεξέι Ναβάλνι, η Ζαχάροβα έκανε λόγο για “τακτικούς ελιγμούς προκειμένου να συγκαλυφθεί το ότι η Γερμανία οδεύει προς την καταστροφή των διμερών σχέσεων” και έχει καταστεί “η λοκομοτίβα των νέων αντιρωσικών κυρώσεων εντός της Ε.Ε. και άλλων πολυμερών δομών”.

Ωστόσο, δεδομένου ακριβώς του διχασμού στη Γερμανία, αλλά και του πρωταγωνιστικού ρόλου που ανέλαβαν περιφερειακοί παίκτες της Ε.Ε., όπως η Πολωνία και οι Βαλτικές Δημοκρατίες, στην ενθάρρυνση της αναταραχής στην Λευκορωσία, η Μόσχα προσανατολίζει, ως φαίνεται, την “αντεπίθεσή” της απευθείας στο γερμανικό “κέντρο” του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Και η προειδοποίηση είναι τέτοια που δεν μπορεί να αγνοηθεί από μία δύναμη τόσο εξαρτημένη από τα εμπορικά της πλεονάσματα: η Ρωσία δηλώνει έτοιμη να υψώσει “τείχος” στα δυτικά της σύνορα, το οποίο ασφαλώς δεν μπορεί να είναι μόνο πολιτικό.

Σε κάθε περίπτωση, η φιλοδοξία του Βερολίνου να ασκεί γεωπολιτική “εκ του ασφαλούς”, εντείνοντας τις ρητορικές βολές προς τη Ρωσία, την ώρα που διαφυλάσσει στο ακέραιο τα στενά οικονομικά του συμφέροντα, δεν θα αργήσει να συναντήσει το αναπόφευκτο όριό της.