Ο J. Dijsselbloem είπε καθαρά ότι το ΔΝΤ είναι το ”αφεντικό” της δεύτερης αξιολόγησης.
Η Lagarde ξεκαθάρισε ότι το ΔΝΤ είναι ανελέητα επίμονο σε σκληρά μέτρα με προτεραιότητα τη μεγάλη μείωση του αφορολόγητου και των κύριων συντάξεων.
Η κυβέρνηση είναι έτοιμη να κάνει συνεχείς υποχωρήσεις.
Είναι αμφίβολο, όμως, αν προλάβει μέχρι τις 20 Φλεβάρη να κλείσει τη 2η αξιολόγηση.
Μετά τις 20 ο χρόνος δεν μπορεί να ελεγχθεί.
Είτε, όμως, με ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης με σκληρά μέτρα είτε πολύ περισσότερο χωρίς αξιολόγηση και πιθανότατα εκλογές, η χώρα οδεύει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Οδεύει ολοταχώς, με ένα άθλιο παρακμιακό πολιτικό κατεστημένο στο ρόλο του Νέρωνα, στην ασύντακτη χρεωκοπία και σε άτακτη έξοδο από το ευρώ.
Όσοι ακόμα αμφιβάλλουν για τις προδιαγεγραμμένες αυτές εξελίξεις, μάλλον επιμένουν να ζουν σε έναν άλλον κόσμο, όπως Τσίπρας και Μητσοτάκης που το μόνο που βλέπουν είναι η πρωθυπουργική καρέκλα και το αεροπλάνο που την συνοδεύει.
Η στήλη έχει τοποθετηθεί με απόλυτη σαφήνεια για την ανάγκη συντεταγμένης και σχεδιασμένης εξόδου από την ευρωζώνη στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος.
Αυτή η θέση, όμως, διαφέρει όπως η μέρα με τη νύκτα, από την ασύντακτη χρεωκοπία και την ασύντακτη έξοδο από την ευρωζώνη.
Η πρώτη είναι διέξοδος, ενώ η δεύτερη είναι καταστροφή και νέα μνημόνια και κηδεμονία με δραχμή.
Αυτήν την τέλεια καταστροφή ετοιμάζουν από κοινού Τσίπρας και Μητσοτάκης.
Όσο και αν τσακώνονται.
Και οι πολίτες; Ο λαός;
Που είναι ο λαός να τους ανατρέψει;
Γιατί οι αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν συγκροτούν εδώ και τώρα ένα μεγάλο κοινό μέτωπο;
