Οι Τούρκοι έχουν βάλει “λυτούς και δεμένους” για να μπορέσουν να αναπτύξουν τα δικά τους μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα και μαχητικά αεροσκάφη F-16 στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, και από ότι φαίνεται ο Αλίγιεφ θα τους κάνει το χατίρι.
Ο Αζέρος πρόεδρος ανέφερε ότι η χώρα του θα κατασκευάσει δύο αεροδρόμια στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, αφού θέλει να αναπτύξει την περιοχή οικονομικά, ενώ μέσα στα σχέδια αυτά είναι και η κατασκευή αυτών των αεροδρομίων.
Ωστόσο, ειδικοί τονίζουν ότι μια τέτοια δήλωση είναι υπερβολική διότι δύο αεροδρόμια είναι πολλά για μια τόσο μικρή περιοχή.
Ταυτόχρονα όμως, στρατιωτικοί αναλυτές από την Τουρκία αναφέρουν ότι το ένα από τα δύο αεροδρόμια θα είναι πολεμικό και το άλλο διεθνές με διπλή όμως χρήση, κάτι που θα επιτρέψει την μεταστάθμευση τουρκικών μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων και μαχητικών αεροσκαφών.
Υπενθυμίζουμε ότι οι ένοπλες δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν έχουν ήδη προμηθευτεί τουρκικά drone Bayraktar TB2.
Αυτή η συμφωνία ήταν η αρχή μιας μεγάλης αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, που τώρα αναβαθμίστηκε με την νίκη στο Ναγκόρνο κατά των Αρμενίων.
Τα τουρκικά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα αποδείχθηκαν εξαιρετικά αποτελεσματικά σε Λιβύη, Συρία και Ναγκόρνο-Καραμπάχ, και τώρα η επιθυμία της Άγκυρας είναι η μεταστάθμευση μοίρας drone αυτού του τύπου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Ο κύριος λόγος για αυτήν την κίνηση της Τουρκίας έχει σχέση με την επιδίωξη της παρουσίας τουρκικών ειρηνευτικών δυνάμεων στην περιοχή.
Η Άγκυρα πιέζει συνεχώς για την αποστολή Τούρκων στρατιωτών ως ειρηνευτική αποστολή στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ωστόσο, η Ρωσία δεν το επιτρέπει αυτό.
Η υπογεγραμμένη συμφωνία μεταξύ Ρωσίας, Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν επιτρέπει στους Τούρκους να αναλαμβάνουν ειρηνευτικές δραστηριότητες μόνο στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν.
Οι ρωσικές αρχές έχουν επανειλημμένα ανακοινώσει ότι δεν θα επιτρέψουν την παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Το ερώτημα εδώ όμως είναι για ποιο λόγο να επιδιώκουν οι Τούρκοι την παρουσία μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων στο Ναγκόρνο.
Εκτιμήσεις ειδικών αναφέρουν ότι πρώτον, ο ρόλος των αρμάτων μάχης στις πολεμικές συγκρούσεις έχει ήδη μειωθεί σημαντικά και έχει αυξηθεί ο ρόλος των μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων, ως η πλέον αποτελεσματική λύση κατά των χερσαίων δυνάμεων.
Σε αυτήν την περίπτωση, είναι σωστό να σημειωθεί ότι δεν είναι μόνο το ζήτημα του μειωμένου ρόλου των αρμάτων μάχης, αλλά οποιουδήποτε θωρακισμένου οχήματος στο έδαφος.
Δεύτερον, το πυροβολικό εξαρτάται όλο και περισσότερο από ακριβείς τεχνικές εντοπισμού και καταστροφής των αντίπαλων συστημάτων ενώ αυξάνεται η χρήση “εξελιγμένων” πυρομαχικών.
Η επιτυχία του στρατού του Αζερμπαϊτζάν ήταν επιτυχής σε αυτήν την πτυχή, καθώς χρησιμοποίησε πυραύλους που διέθεταν μεγάλη ακρίβεια.
Τρίτον, τα ηλεκτρονικά συστήματα πολέμου θα είναι πλέον κρίσιμο μέρος μιας μελλοντικής στρατιωτικής δράσης. Οι πρώτες μέρες του πολέμου επέτρεψαν στο Αζερμπαϊτζάν να απενεργοποιήσει πολλά αρμενικά αντιαεροπορικά συστήματα.
Αυτή η τακτική επέτρεψε επίσης την “αχαλίνωτη” χρήση μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων.
Τέταρτον, έχουμε την ενσωμάτωση νέων τακτικών εννοιών, δογμάτων με την αυτόνομη χρήση αμυντικών ή επιθετικών τεχνικών.
Παρόλο που οι κυβερνοεπιχειρήσεις δεν φαίνεται να διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο σε αυτήν τη σύγκρουση, είναι πιθανό να χρησιμοποιηθούν για την απενεργοποίηση ή ακόμα και την καταστροφή, συστημάτων διοίκησης και ελέγχου, καθώς και υποδομών αεροπορικής άμυνας στην αρχή μιας μελλοντικής σύγκρουσης υψηλής έντασης.
Ο πόλεμος στο Καραμπάχ ο οποίος τελείωσε με τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν όμως, μετατρέπεται κάθε μέρα σε ένα νέο βήμα για την δημιουργία μιας νέας στρατιωτικής τουρκικής δύναμης στην κεντρική Ασία.
Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης δηλώνουν σε κάθε ευκαιρία ότι ήρθε η ώρα για την ενοποίηση των τουρκικών λαών με μια ενιαία συμμαχία, τα περίγραμμα της οποίας γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο κάθε μέρα, και αυτά τα σχέδια θα φέρουν σχεδόν σίγουρα, την αντίδραση της Μόσχας σε μια περιοχή που αποτελεί την “αυλή της” εδώ και πολλά πολλά χρόνια.