Περί εθνικού νομίσματος και λοιπών «φαντασμάτων» των ευρωλάγνων…

3017
ukranorama
  • Διάβασα σε ανάρτηση του διαδικτυακού φίλου στο ΦΒ Δημήτρη Σωτηρόπουλου (ΔΣ) για την ομιλία του Παναγιώτη Λαφαζάνη (ΠΛ) κατά την παρουσίαση της πρότασης και του φυλλαδίου της ΛΑ.Ε για την μετάβαση από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα, ότι ο ΠΛ υπέπεσε, δήθεν, σε «γκάφα μεγατόνων».

  • Ποια ήταν αυτή, κατά τον ΔΣ; Ότι ζήτησε, λέει, «άμεση επιστροφή σε εθνικό νόμισμα με ισοτιμία με ευρώ 1/1 για να μην διαταραχθεί το ισοζύγιο (πληρωμών)» της χώρας»!…

  • Ακολούθησε από κάτω μια προσπάθεια «τρολλαρίσματος» των προτάσεων της ΛΑ.Ε και του ΠΛ προσωπικά και ένας, ας τον πούμε έτσι, διάλογος με διαφόρους χρήστες του ΦΒ που επιδοκίμαζαν τις πιο πάνω κρίσεις, βασισμένες βεβαίως πάνω στην άγνοια για τις πραγματικές θέσεις της ΛΑ.Ε για το εθνικό νόμισμα ή στη συνειδητή διαστρέβλωσή τους. Συν, βέβαια, την προσωπική αντιπάθεια που, πιθανόν, κάποιοι/-ες τρέφουν, για τους δικούς τους λόγους, προς το πρόσωπο του ΠΛ…

  • Μόνο που τα πραγματικά στοιχεία διαψεύδουν τους παραπάνω ισχυρισμούς και, μάλλον, εκθέτουν τους φορείς τους…

  • Ας αρχίσουμε από το στοιχειώδες: ο ΠΛ κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ αναφέρθηκε στην ισοτιμία του νέου εθνικού νομίσματος και στο ζήτημα του ισοζυγίου πληρωμών της χώρας σε δύο εντελώς διαφορετικά σημεία της! Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στην ισοτιμία του νέου εθνικού νομίσματος στο μέσον της ομιλίας του, ενώ στο ζήτημα του ισοζυγίου πληρωμών στο τέλος της!

  • Παρακάτω: η θέση που εξέφρασε ο ΠΛ και η οποία είναι αποτυπωμένη και στο φυλλάδιο με τις Θέσεις της ΛΑ.Ε για το εθνικό νόμισμα, είναι ότι η ισοτιμία αυτή καθεαυτή είναι ζήτημα δευτερεύον και όχι καθοριστικό για την πολιτική που θα ακολουθηθεί. Εάν προχωρήσουμε τον συλλογισμό μας, θα λέγαμε ότι η ισοτιμία αυτή καθεαυτή είναι ζήτημα κυρίως τεχνικό και όχι πολιτικό. Το σημαντικό, όμως, που λέγεται σε αυτό το απόσπασμα της ομιλίας του ΠΛ, είναι ότι την αποκλειστική ευθύνη για τον καθορισμό της ισοτιμίας του νέου εθνικού νομίσματος την έχουν η κυβέρνηση μαζί με τη νέα, εθνικοποιημένη και υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο Τράπεζα της Ελλάδας.

  • Επίσης, στο φυλλάδιο της ΛΑ.Ε για το πέρασμα στο εθνικό νόμισμα, αναφέρονται ρητά τα παρακάτω: «Αυτή καθ’ αυτή η ισοτιμία, σε όποιο μέτρο και αν καθοριστεί δεν επηρεάζει την λειτουργία της οικονομίας. Για πρακτικούς και μόνο λόγους και αποκλειστικά για τις ανάγκες του παρόντος, ορίζουμε ως ισοτιμία μετατροπής το ένα ευρώ προς μια μονάδα νέου εθνικού νομίσματος» (οι υπογραμμίσεις δικές μας). Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα κινήθηκε και η ομιλία του ΠΛ κατά την παρουσίαση του φυλλαδίου.

  • Σε ό,τι αφορά, τώρα, την αναφορά του ΠΛ στο θέμα του ισοζυγίου πληρωμών, αυτό έγινε ως απάντηση στο «τρομοκρατικού» τύπου ερώτημα που θέτουν οι εν Ελλάδι «ευρωλάγνοι» (τις απόψεις των οποίων φαίνεται, εν προκειμένω, να ενστερνίζεται ο ΔΣ), ότι δήθεν με το πέρασμα της Ελλάδας στο εθνικό νόμισμα θα υπάρξουν αφενός μεγάλες πληθωριστικές πιέσεις, αφετέρου θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα με τα εισαγόμενα προϊόντα.

  • Η απάντηση που έδωσε ο ΠΛ, είναι ότι, για να υπάρξει πρόβλημα με το εθνικό νόμισμα, πρέπει να υπάρξει πρώτα πρόβλημα με το ισοζύγιο πληρωμών. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια και ελέω και των μνημονιακών πιέσεων, η ελληνική οικονομία παρουσιάζεται, με τα σημερινά δεδομένα, ισοσκελισμένη και ελαφρώς πλεονασματική. Συνεπώς, το πέρασμα στο εθνικό νόμισμα δεν πρόκειται επ’ ουδενί να διαταράξει το δεδομένο ισοζύγιο πληρωμών προς το χειρότερο, ούτε βεβαίως το εθνικό νόμισμα πρόκειται να υποκύψει σε πληθωριστικές πιέσεις (με δεδομένο, ότι για ένα «α» χρονικό διάστημα προβλέπεται, βάσει του σχεδίου της ΛΑ.Ε, η κυκλοφορία του μόνο στο εσωτερικό της χώρας), ενώ θα δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε η χώρα μας να μη χρειάζεται να καταφεύγει στον εξωτερικό δανεισμό από τους λεγόμενους «Θεσμούς» (ΕΚΤ, ΔΝΤ κλπ), που είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για τη σημερινή της κατάντια, μαζί βεβαίως, με τις ελληνικές κυβερνήσεις ειδικά των τελευταίων ετών.

  • Έτσι έχουν τα γεγονότα… Το ζήτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι, πώς δύο σημεία της ομιλίας του ΠΛ που απείχαν χρονικά σημαντικά μεταξύ τους «ενοποιήθηκαν», προκειμένου να εξυπηρετήσουν τον συλλογισμό του ΔΣ… Θεωρώ, ότι απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να δώσει μόνον ο ίδιος…

  • Όπως επίσης χρωστούν μιαν απάντηση σε όσους/-ες με τον δημόσιο λόγο τους στηρίζουν, άμεσα ή έμμεσα την πολιτική του… «ΤΙΝΑ κάνουμε», κοινώς το αναπόφευκτο και αναπόδραστο της συμμετοχής της χώρας μας στην ευρωζώνη, ειδικά μάλιστα σε ένα διεθνές γεωοικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον που συντείνει μάλλον προς την διάλυσή της (και εδώ, βεβαίως, τίθεται και πρέπει να απαντηθεί επιτακτικά το ερώτημα «με ποιους όρους» και προς εξυπηρέτηση «ποιων συμφερόντων»).

  • Από εκεί και πέρα, μπορεί κανείς να αναφέρει μία σειρά από πράγματα τα οποία οφείλουν να συμβούν ταυτόχρονα με την αποδέσμευση της Ελλάδας από την ευρωζώνη και τα οποία αποτελούν τμήματα αυτού που η ΛΑ.Ε ονομάζει «μεταβατικό ριζοσπαστικό πρόγραμμα», πράγματα που εάν δεν συνοδεύσουν το πέρασμα της χώρας μας στο εθνικό νόμισμα, το τελευταίο μπορεί να αποδειχθεί «κενό γράμμα».

  • Όπως, για παράδειγμα, την μονομερή παύση πληρωμών προς τους πιστωτές και την μονομερή ή συμφωνημένη (αναλόγως με την πορεία των πραγμάτων) διαγραφή του δημόσιου χρέους στο σύνολο ή, τουλάχιστον, κατά το μεγαλύτερο μέρος του.

  • Ή την λεγόμενη «Σεισάχθεια» (= διαγραφή) των ιδιωτικών χρεών των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, αλλά και την ρύθμιση των χρεών των μεγαλύτερων οφειλετών, ώστε αυτές να καταστούν «ανεκτές» και πληρωτέες στην πράξη και όχι να αποτελούν «αγκωνάρι στον λαιμό» όσων χρωστούν…

  • Και, βεβαίως, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που θα γίνει κατορθωτή μέσα από συγκεκριμένα και στοχευμένα μέτρα όπως, για παράδειγμα, γενναίες δημόσιες επενδύσεις σε νευραλγικούς τομείς της οικονομίας, η σταδιακή αντικατάσταση εισαγωγών με προϊόντα που παράγονται ή είναι δυνατό να παραχθούν στη χώρα μας και η τόνωση των ελληνικών εξαγωγών σε προϊόντα που παραδοσιακά διαθέτουμε μεγάλη παραγωγή και υψηλή ποιότητα (όλα τα παραπάνω αφορούν σε σημαντικό βαθμό τα αγροτικά προϊόντα, όχι όμως μόνον αυτά).

  • Όλα τα παραπάνω, όπως και το συνολικό προγραμματικό πλαίσιο της ΛΑ.Ε, δυστυχώς διαφεύγουν της προσοχής τόσο του ΔΣ, όσο και αρκετών άλλων, ίσως πιο ευθαρσών θιασωτών του «ΤΙΝΑ κάνουμε»… Και αντί να συντίθενται, ώστε να δίνουν (όπως και δίνουν) ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο θέσεων για τον κοινωνικό μετασχηματισμό στη χώρα μας (και η ΛΑ.Ε, όσο και αν αυτό φαίνεται ότι «χαλάει τη σούπα» ορισμένων, έχει το προνόμιο να το διαθέτει), αντίθετα, αποσυντίθενται και μετατρέπονται σε «καρικατούρες» των πραγματικών της θέσεων, προκειμένου ακριβώς να μπορούν να αντιμετωπιστούν πιο εύκολα από τους πολέμιούς τους.

  • Τους διαβεβαιώνουμε, ωστόσο, ότι η πραγματικότητα θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να χαλάει την «όμορφη ιστοριούλα» τους. Γιατί αυτό που για τους «ευρωλάγνους» είναι ένα «φάντασμα που πλανιέται» (για να παραφράσουμε τους Μαρξ και Ένγκελς) πάνω από τη χώρα μας, στην πραγματικότητα αποτελεί την άμεση πολιτική, οικονομική και κοινωνική αναγκαιότητά της!… Τώρα (ή και… χτες, αν είναι δυνατόν)!!!

ΥΓ: Παραθέτω παρακάτω τους δύο συνδέσμους, αυτόν της συζήτησης στον Τοίχο του Δημήτρη Σωτηρόπουλου και αυτόν του βίντεο της παρουσίασης του φυλλαδίου της ΛΑ.Ε για τη μετάβαση από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα. Η ομιλία του ΠΛ καταλαμβάνει τα πρώτα περίπου 26 λεπτά. Το σημείο που αναφέρεται στην ισοτιμία είναι από το 13’20’’ έως το 14’20’’, ενώ το σημείο που αναφέρεται στο ισοζύγιο πληρωμών είναι από το 19’30’’ έως το 23’50’’ (κυρίως δε, από το 21’30’’ και μετά).

https://www.facebook.com/dimitrios.sotiropoulos1/posts/1194324487341439

https://www.youtube.com/watch?v=pqJfWI-TvsY

*Ο Βασίλης Μακρίδης είναι δημοσιογράφος και μεταφραστής ρωσικής γλώσσας, απόφοιτος του Κρατικού Πανεπιστημίου του Ροστόβ-να-Ντονού (νυν Νότιο Περιφερειακό Πανεπιστήμιο της Ρωσίας).

1 σχόλιο

  1. Το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών δεν είναι κάτι στατικό, από το παρελθόν, σε απλούς αριθμούς που θα μετατραπούν σε κάποιους άλλους καλλίτερα ή χειρότερα.
    Οι αριθμοί αναφέρονται σε πράγματα-ροές που εκτός του ότι θα αποκτήσουν άλλη δυναμική θα αποτιμώνται εν σχέσει με τα ανταγωνιστικά αντίστοιχά τους στην όποια τιμή και στο όποιο νόμισμα.
    Στο μυαλό τους κάποιοι (που δεν έχουν ποτέ πιθανότατα μπεί σε διαδικασία πραγματικής παραγωγής… αλλά γνωρίζουν πολύ καλά να υπεραμύνονται εξασφαλισμένες -άσχετες παραγωγικά- μισθοδοσίες και καταθέσεις) νομίζουν πως η χώρα μπορεί να επιβιβιώσει με δανειζόμενα που οδεύουν στον τριτογενή και μετά μετατρέπονται μαγικά σε εθνικό εισόδημα. Τόσο τους κόβει.
    Υπάρχει όμως ένα θέμα με τις δημοσιες επενδύσεις.
    Ήσαν άλλης προστιθέμενης αξίας στο παρελθόν αυτές, όταν εγίνοντο πχ εγγειοβελτιωτικά έργα, είτε λιμενοβραχίονες και επαρχιακοί δρόμοι για την ευκολώτερη μεταφορά προϊόντων, και είναι άλλο να χρεώνεται όλη η χώρα για να γίνουν έργα στην πρωτεύουσα για τα πέρα δώθε των απασχολουμένων (όλων σχεδόν δηλ στο λεκανοπέδιο!) στον τριτογενή υδροκέφαλο τομέα… ή στην υπηρεσία αυτού, σημειωτέον!
    Και ποιός στο φινάλε θα τα κάνει -κερδίζοντας- τα έργα;
    Εδώ ναι, μπορεί να υπάρξει κρατικός φορέας, αφού αυτός χρηματοδοτεί άλλωστε.
    Ο ιδιωτικός χρειάζεται στα δύσκολα και στα εξαγωγικά, εκεί που ένα σοβαρό κράτος δεν μπορεί να εμπλέκεται σε “μοχλευτικά” κόλπα.
    Θέλει προσοχή.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας