Φτιασιδώνουμε το ιδιωτικό χρέος με “μποναμάδες” δόσεων (240 ή 420) όταν ξέρουμε πως κανείς δεν τις αντέχει. Ούτε οι Τράπεζες ούτε ο κορβανάς. Γιατί;
Εάν τα πράγματα, με τις δόσεις, είναι τόσο ξεκάθαρα και εφαρμόσιμα για να δουλέψουν ρολόι…, ποιος ο λόγος της επιμονής των “κουτόφραγκων” των Βρυξελλών (από την πρώτη μέρα που βγήκαμε από το μνημόνιο –τον Αύγουστο του 2018–) στην Ενισχυμένη Εποπτεία των υποχρεωτικών πλεονασμάτων και των πλειστηριασμών…
Ειδικά των πλειστηριασμών για τους οποίους κρατάνε ξεχωριστό “τεφτέρι” και συνεχώς μας υπενθυμίζουν ότι είμαστε αδικαιολόγητα καθυστερημένοι (μια 4ετία) σε κάθε κουβέντα για τις εισπράξεις μας, από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Τους πλειστηριασμούς τους έχουμε υπογράψει. Τους έχουμε δεχθεί ως βασικό μηχανισμό τακτοποίησης του ιδιωτικού μας χρέους. Του χρέους που τρέχει με άλματα να φτάσει και να περάσει το εξωτερικό χρέος.
Επανερχόμαστε στο θέμα υπενθυμίζοντας και το σημείωμα μας στις 21 Μαΐου με τίτλο “Κούρεμα στα χρέη ή “κομμωτική” από τις Τράπεζες” που εκφράζαμε τον φόβο ότι αν η απάντηση στα ερωτήματα για το ιδιωτικό χρέος είναι για να αποσαφηνίσουμε τι μας μένει, στην οικονομία, σε παραγωγή, μεγέθη επιχειρήσεων και επιχειρηματική υγεία, η κυβέρνηση θα χρειαστεί και τη συνεργασία των Τραπεζών. Αλλά και οι Τράπεζες την κυβερνητική συμπαράσταση. Αλλιώς θα φτάσουμε στις εκλογές, του 2023, με μια από τα ίδια…
Προς τι λοιπόν (από προχθές) τόσο μπέρδεμα και ασάφεια με τις πλατφόρμες και τις αιτήσεις για τις 240 δόσεις στα ιδιωτικά χρέη προς το κράτος και τις 420 στα χρέη προς τις Τράπεζες όταν ξέρουμε από τη μια ότι παραμένει ολόρθο το αμείωτο “κρατιστάν”. Και από την άλλη, ότι οι Τράπεζες κάνουν ό,τι μπορούν να σωθούν οι ίδιες (πάνω απ’ όλα) ώστε να δουν, στη συνέχεια, αν έχουν περίσσευμα δυνάμεων…, να σώσουν τους ιδιώτες οφειλέτες.
Οι δανειστές μας έχουν καταλάβει μια χαρά το δράμα μας. Το ίδιο και οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών γι’ αυτό, όπως προείπαμε, δεν υπάρχει περίπτωση να χαλαρώσουν τα “γκέμια” της ενισχυμένης παρακολούθησής μας.
Εμείς όμως τι πιστεύουμε με τις αλχημείες που ξεκινήσαμε από προχθές με τον πτωχευτικό;
Ότι είναι θέμα γραφειοκρατικής διαδικασίας μόνο η εξασφάλιση, ας πούμε, 420 δόσεων στα χρέη προς τις Τράπεζες και όχι θέμα ουσίας;
Ότι αυτοί που περιμένουν στις εξώπορτες των Τραπεζών δεν είναι οι πλειστηριασμοί αλλά οι διοικήσεις τους με γλυκό του κουταλιού στο χέρι για τα καλορίζικα…, φιλεύοντας τους οφειλέτες με 420 δόσεις;
Και ότι πριν βγάλουν το γλυκό…, μάζεψαν και έβαλαν στα σεντούκια και στις ντουλάπες τους πλειστηριασμούς;
Δεν λέμε πως θα πάνε στον βρόντο οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες για τις 420 δόσεις οφειλών στις Τράπεζες ή τις 240 του κρατικού κορβανά.
Βεβαίως και θα υπάρξουν συμφωνίες. Και θα διαφημιστούν δεόντως. Τι δηλαδή θα πάνε χαράμι οι ρυθμίσεις και δεν θα να φανούν τα έργα;
Θα λυθεί όμως το πρόβλημα; Οι Τράπεζες θα ξεχάσουν τους πλειστηριασμούς επειδή θα δουν πως οι οφειλέτες ξέρουν να συμπληρώνουν σωστά τις πλατφόρμες…;
Τα νομικά τμήματα των Τραπεζών θα συμφωνούν παντού για τις 420 δόσεις;
Οι μέτοχοι των Τραπεζών θα μαζευτούν στην κεντρική αίθουσα και θα ωρύονται μπας και δεν διευκολυνθούν οι οφειλέτες ιδιώτες; Ειδικά οι μικροί που έχουν το λουκέτο και του σπιτιού τους στην τσέπη…
Οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο, οι τεχνοκράτες, οι προτεστάντες (ως παράγοντες των Βρυξελλών) και οι δανειστές θα μείνουν τόσο ευχαριστημένοι με την εφαρμογή των 240 και 420 δόσεων, θα εγκαταλείψουν τους πλειστηριασμούς και θα φωνάξουν τις ελληνικές αντιπροσωπείες να τους δώσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τα 32 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης;
Μακάρι στο ελληνικό κρατιστάν της παραμένουσας σοβιετίας να ήταν όλα τόσο απλά. Δεμένα με 1-2 κυβερνητικές αποφάσεις, από την όποια κυβέρνηση. Δεν είναι έτσι. Το ελληνικό κράτος δεν έχει συνέπεια και συνέχεια. Όποιος αξιοποιεί μέτρα, σε μια κυβερνητική θητεία κερδίζει κάτι. Αλλά εκείνος που περιμένει να ισχύουν ρυθμίσεις μετά από εκλογές είναι χαμένος. Και οι 420 ή 240 δόσεις θα παραμείνουν σε πολλές εκλογές. Θα γνωρίσουν πολλές διοικήσεις Τραπεζών. Αρκετούς υπουργούς Οικονομικών. Αν οι δόσεις δεν δεθούν με “Γόρδιο τρόπο”, οι πλειστηριασμοί θα περιμένουν στην εξώπορτα…
ΠΗΓΗ: capital.gr
