ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜΕΡΑ και εξωκοινοβουλευτική αριστερά, παρά τις διαφορές στο σκεπτικό τους, τάχθηκαν από κοινού στο επίπεδο των ηγεσιών τους όχι μόνο κατά της ελληνογαλλικής συμφωνίας αλλά και στην ουσία, ρητά ή υπόρρητα, κατά αυτής κάθ’ εαυτής της αγοράς των γαλλικών φρεγατών, της πιθανής αγοράς γαλλικών κορβετών και ορισμένες εξ αυτών και κατά της αγοράς των μαχητικών Rafale.
Η iskra, όπως έχει διαφανεί και από την αρθρογραφία του Παναγιώτη Λαφαζάνη (βλέπε άρθρο του στην ιστοσελίδα στις 5/10/2021), θεωρεί βαθιά λαθεμένες αυτές τις τοποθετήσεις και επιζήμιες όχι μόνο για την αριστερά αλλά κυρίως για τη δυνατότητα της χώρας να αμυνθεί όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά και να κάνει βήματα για μια διαφορετική ανεξάρτητη και προοδευτική πορεία.
ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜΕΡΑ και εξωκοινοβουλευτική αριστερά θα μπορούσαν να καταμαρτυρήσουν ό,τι θέλουν εναντίον της ελληνογαλλικής συμφωνίας και να καταγγείλουν ειδικότερα το πράγματι διάτρητο άρθρο 2 όχι τόσο γι’ αυτά που δεν περιέχει, όπως έκαναν, όσο για εκείνα που περιλαμβάνει. Όπως και να καταγγείλουν την δυνατότητα της Ελλάδας να συμμετέχει σε απαράδεκτες γαλλικές, νεοαποικιακές στην ουσία, επιχειρήσεις στο Σαχέλ.
Αυτή η κριτική, όμως, όσο δριμεία και αν ήταν, δεν θα έπρεπε να εμποδίσει ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜΕΡΑ και εξωκοινοβουλευτική αριστερά από το να συμφωνήσουν καθαρά και ξάστερα με την αγορά των γαλλικών οπλικών συστημάτων όσο κι αν το κόστος τους σε αυτή τη συγκυρία είναι εξαιρετικά επώδυνο για τη χώρα, την οικονομία, και τον ελληνικό λαό. Πολύ περισσότερο αυτές οι δυνάμεις όφειλαν να συμφωνήσουν με την αγορά αυτών των γαλλικών οπλικών συστημάτων, αφού δεν πρότειναν εναλλακτικές εξοπλιστικές λύσεις, εκτός κι αν η πρότασή τους είναι ότι η σημερινή Ελλάδα διαθέτει επάρκεια αμυντικών εξοπλισμών, πράγμα που δεν είναι βέβαια καθόλου αληθές.
Ασφαλώς η αγορά γαλλικών οπλικών συστημάτων δεν διασφαλίζει από μόνη της την άμυνα της χώρας απέναντι σε μια Τουρκία η οποία γίνεται όλο και πιο επιθετική, έχει ως σημαία την γαλάζια πατρίδα και επιδιώκει να καταστεί ηγεμονική επικυρίαρχη δύναμη στην περιοχή. Δεν αρκούν απλώς οι επαρκείς εξοπλισμοί για να μπορέσει η χώρα μας να προασπίσει τη κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, αφού το πρόβλημα αυτό είναι κυρίως ΠΟΛΙΤΙΚΟ και συνυφαίνεται με την εγκατάλειψη της πολιτικής κατευνασμού και της παροιμιώδους υποτέλειας της χώρας, μαζί με την εξάλειψη των διαπλεκόμενων και ολιγαρχικών οικονομικών δομών της.
Χωρίς όμως στοιχειώδη και σύγχρονη εξοπλιστική επάρκεια, η Ελλάδα είναι σίγουρα χαμένη, ακόμα και αν επιχειρήσει, που πρέπει τάχιστα να το κάνει, μεγάλα βήματα προς μια διαφορετική και ανεξάρτητη αμυντική και εξωτερική πολιτική και προς μια στρατηγική παραγωγικής ανασυγκρότησης, επαναθεμελίωσης του κράτους, βαθιάς δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αν κάποιοι στην αριστερά υποβαθμίζουν μέχρι εξαφανίσεως την τουρκική απειλή ή ακόμα χειρότερα θεωρούν ότι τα προβλήματα προκύπτουν από έναν ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, αποδίδοντας ίσες επιθετικές ευθύνες στη στάση Ελλάδας και Τουρκίας, τότε είναι μακριά νυχτωμένοι και φυσικά εκτός τόπου και χρόνου, ενώ με τις τοποθετήσεις τους αντί της ειρήνης, φέρνουν άθελά τους πιο κοντά τον πόλεμο. Εάν κάποιοι επίσης έχουν διαφορετικές προτάσεις όσον αφορά την εξοικονόμηση πόρων στο τομέα των εξοπλισμών, ευχαρίστως να τις ακούσουμε αλλά δεν είναι πρόταση ένας κακώς εννοούμενος πασιφισμός ή μια γενική αλεργία απέναντι στις εξοπλιστικές δαπάνες και η ετοιμότητα να χαρακτηρίζουν καθετί που αφορά την αμυντική ενίσχυση της χώρας ως μιλιταρισμό.
Ν.Ζ
Υ.Γ. Προξενεί εντύπωση ότι όλοι οι ηγέτες των παραπάνω κομμάτων, από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ μέχρι το ΜΕΡΑ, εξέφρασαν με τον τρόπο τους, προεξάρχοντος του Γιάννη Βαρουφάκη, την πεποίθηση ότι οι ΗΠΑ ακόμα και σήμερα κυριαρχούν περίπου στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή μας, όπως το ’50 και όπως ακριβώς στην εποχή του δόγματος Τρούμαν, κατά πως χαρακτηριστικά τόνισε, ευρισκόμενος εκτός τόπου και χρόνου, ο Γιάννης Βαρουφάκης. Προφανώς και οι τρεις, ο καθένας με το δικό του τρόπο, επειδή ζουν σε άλλη εποχή, δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο κόσμος που γνωρίσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες δεν υπάρχει πια και ότι έχουμε μπει σε μια εποχή μεγάλης ρευστότητας και ανακατατάξεων, εντός των οποίων η Ελλάδα μπορεί να κατακτήσει και να διαδραματίσει ένα νέο αναβαθμισμένο ρόλο για την ασφάλεια και την ειρήνη, αν προωθήσει μια νέα ανατρεπτική πολιτική πέρα από τα παραδοσιακά ευρωατλαντικά και ευρωενωσιακά παρωχημένα δόγματα. Οι ΗΠΑ δεν είναι πια παντοδύναμες. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν στηρίζουν την Ελλάδα. Αντίθετα, είναι η Ελλάδα που στηρίζει την ύπαρξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Και αυτή τη στήριξη δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει να τη κάνει. Η προώθηση μιας ανεξάρτητης Ελλάδας με μια ανεξάρτητη πολυδιάστατη πολιτική είναι όχι μόνο αναγκαία αλλά και απολύτως ρεαλιστική. Όχι για κάποια στιγμή στο μέλλον αλλά εδώ και τώρα!