Πάει ένας χρόνος τώρα από τότε που έφυγε από κοντά μας ο αείμνηστος και αξεπέραστος φίλος και σύντροφος, ο αγαπημένος δημοσιογράφος Γιώργος Δελαστίκ. Πολλοί έχουμε χάσει στο μεταξύ ένα από τα σημαντικά πρόσωπα και σημεία αναφοράς μας και, επιπρόσθετα, την πολύτιμη αίσθηση ότι «ταξιδεύουμε μαζί του πρώτη θέση στον κόσμο». Σήμερα, που έχουν μαζευτεί πολλά σύννεφα στον ουρανό, που μαυρίζουν την ψυχή μας, που έχουν συγκεντρωθεί τόσα κακά ταυτόχρονα όσα ποτέ, η λάμψη που εξέπεμπε ο Γιώργος Δελαστίκ, η σιγουριά και το χάρισμα της ασφάλειας, της γνώσης και της αυτοπεποίθησης μάς λείπουν όλο και περισσότερο.
Ιδιαίτερα για την ενημέρωση, το δικό του αστραφτερό πνεύμα, το δημοσιογραφικό του δαιμόνιο, η επαγγελματική ακεραιότητα και η αξιοπρέπειά του αποτελούν μοναδικές εγγυήσεις στην αναζήτηση πειστικών απαντήσεων για τις αιτίες των σημερινών όπου γης συγκρούσεων και τα κίνητρα της πολύμορφης βίας που μας κατακλύζουν.
Είχε την ξεχωριστή ικανότητα να χρησιμοποιεί με απαράμιλλη σαφήνεια και ακρίβεια τις λέξεις και τον λόγο στις αναλύσεις του, προσφέροντάς μας βαθιά και άμεση κατανόηση όλων των θεμάτων που πραγματευόταν. Την ίδια στιγμή άγγιζε τα υψηλότερα επίπεδα επιδέξιας και καλλιτεχνικής εκφοράς αυτού του λόγου, καθώς διέθετε το αισθητήριο του κάλλους και της ευγένειας, προσφέροντας ιδιαίτερη αισθητική ικανοποίηση στον αναγνώστη-ακροατή του.
Μιλούσε και έγραφε πάντα τη γλώσσα της αλήθειας, με το μυαλό, την ψυχή και την καρδιά του. Ενας αριστοκράτης της πένας. Δεν είναι εύκολο για κάποιον να σκεφτεί και να γράψει όπως αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος, όσο κι αν έχει θητεύσει στο παράδειγμά του, στη στάση ζωής, τις αρχές και τις αξίες του. Το βαθύ αποτύπωμά του όμως, ο τρόπος σκέψης, η τεράστια πνευματική, πολιτική και ηθική παρακαταθήκη του, τα μοτίβα κατανόησης του κόσμου, η σχέση του τοπικού και παγκόσμιου που βρίσκεται σε γόνιμη διεργασία, είναι εδώ. Διαχέονται στους κληρονόμους, αναμιγνύονται με τις νέες ανάγκες και συντελούν στις σημερινές δυνατότητες αναζήτησης και έκφρασης.
Χαρακτηριστική για την προβλεπτικότητα και την αξία των αναλύσεών του είναι η αναφορά του από το 2015 ακόμη, ανάμεσα σε πολλά άλλα, στον σημερινό πρωθυπουργό και την αντίστοιχη κατάσταση στη χώρα μας : «Ο εξτρεμιστικός φιλελευθερισμός του ακραίου νεοφιλελεύθερου ΄΄κοινωνικού κανίβαλου΄΄ Κυριάκου Μητσοτάκη, τον καθιστά αναμφισβήτητα ως τον πιο ακραίο αντιδραστικό από κοινωνική σκοπιά. Κυριολεκτικά ΄΄στάζει΄΄ ταξικό μίσος απέναντι στους εργαζόμενους και τα μεσαία στρώματα. Αλίμονό μας αν γινόταν ο άνθρωπος αυτός πρωθυπουργός της Ελλάδας! Θα ξεπερνούσε σε αντιδραστικότητα ακόμη και τον πατέρα του, τον ΄΄πολιτικό βρικόλακα΄΄ Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τα τριάμισι χρόνια της πρωθυπουργίας του οποίου ήταν τα πιο μαύρα που έζησε ο ελληνικός λαός στα τελευταία σαράντα χρόνια» (Πριν, 26-12-2015).
Το παράδειγμα του Γιώργου Δελαστίκ μάς υποδεικνύει να ψάχνουμε πάντα τις βαθύτερες αιτίες, το νόημα, την αλήθεια, ουσιαστικές εξηγήσεις για το τι γίνεται και τι δε γίνεται στην πολιτική και την κοινωνία. Αυτό που δεν φαίνεται, το αόρατο που δεν το πιάνει εύκολα ο κοινός νους, πέρα από τη συνήθειά μας να προτιμούμε μια επιφανειακή προσέγγιση στα πάντα. Να δούμε σήμερα ότι η Αριστερά βρίσκεται σε ΄΄αφασία΄΄, η Δεξιά συμπορεύεται με την Ακροδεξιά. Να συνειδητοποιήσουμε την αδυναμία των αριστερών κομμάτων πανευρωπαϊκά και παγκόσμια να αρθρώσουν πειστικό λόγο και να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις.
Να διαπιστώσουμε την κατάντια της δημοσιογραφίας και την αξία της αληθινής ερευνητικής ενημέρωσης, να υπενθυμίσουμε το καθήκον, τη δεοντολογία και την ηθική των δημοσιογράφων. Να χαρούμε για το φετινό Νόμπελ Ειρήνης σε δύο μαχόμενους δημοσιογράφους, που «βραβεύτηκαν για τη θαρραλέα μάχη τους υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης» και οι οποίοι «αντιπροσωπεύουν όλους τους δημοσιογράφους που υπερασπίζονται αυτό το ιδανικό σε έναν κόσμο όπου η δημοκρατία και η ελευθερία του Τύπου βρίσκονται αντιμέτωπες με όλο και περισσότερο αντίξοες συνθήκες».
Μας είναι ιδιαίτερα αναγκαίος και χρήσιμος σήμερα ο τρόπος του Γιώργου Δελαστίκ. Χρειαζόμαστε το φως του, την αισιοδοξία, την ελπίδα και την ομορφιά που μόνο ένας κομμουνιστής διανοητής μπορεί να μεταφέρει με πίστη και ενθουσιασμό για τη ζωή και τον αγωνιζόμενο άνθρωπο, χαρακτηριστικά που πηγάζουν από τους αληθινούς εμπνευσμένους επαναστάτες, οι οποίοι έχουν έναν ιδιαίτερο προορισμό στον κόσμο και μια ξεχωριστή θέση στο μυαλό, την ψυχή και την καρδιά όλων των ανθρώπων για πάντα.
Ο Βασίλης Μπρούμας είναι επιμελητής του βιβλίου-αφιερώματος στον Γιώργο Δελαστίκ ΄΄ Η δημοσιογραφία ως τέχνη΄΄, εκδ. Τόπος, 2020
