[Το σύνολο σχεδόν του Δυτικού συστήματος ελεγχόμενης ενημέρωσης περιβάλλει με αιδήμονα σιγή από το Σάββατο την κρισιμότερη φάση του δράματος που άρχισε ως γερμανικό μετεκλογικό πολιτικό αδιέξοδο και εξελίχθηκε σε ιλαρό-τραγωδία, με το σήριαλ, σε διακοπτόμενα επεισόδια, των τετράμηνων διαπραγματεύσεων Μέρκελ-Σουλτς, για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Το Σάββατο που είχε αναγγελθεί ως η τελευταία των παρατάσεων, διαδέχθηκε Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη χωρίς ευτυχές αποτέλεσμα. Η αβεβαιότητα για την έκβασή τους, που συνεχίζεται σήμερα, μετά από νέα παράταση, θα επιδεινωθεί σε επίπεδο αγωνίας κατά την δυσμενή εξέταση και ψηφοφορία επί της πιθανής τελικής συμφωνίας από τα μέλη του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SPD, του οποίου ηγείται ο Σουλτς. Τους λόγους της διακριτικότητας των συστημικών ΜΜΕ, οι οποίοι σχετίζονται με την πέραν της Γερμανίας κρισιμότητα για τις ευρωπαϊκές και διεθνείς εξελίξεις αυτού του πολιτικού παζαριού, εκθέτει διαφωτιστικά το παρόν άρθρο.]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Οι πολιτικοί είναι κατσαρίδες που περπατάνε όρθιοι.
Εάν ψάχνει κανείς ένα παράδειγμα πολιτικών ηγετών που πουλάνε τους ψηφοφόρους τους χάριν των δικών τους σχεδίων, το έχει πρόχειρο στις διαπραγματεύσεις για κυβέρνηση συνασπισμού στην Γερμανία, που επρόκειτο πάλι να λήξουν την Κυριακή αλλά πήρανε νέα παράταση.
Τόσο η ΄Ανγκελα Μέρκελ όσο και ο ηγέτης του SPD Μάρτιν Σουλτς πρέπει να διατηρήσουν την εξουσία στην Γερμανία για να διατηρήσουν την κυριαρχία και στις Βρυξέλλες, επικεφαλής της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Για να το πετύχουν θα συμφωνήσουν σε οτιδήποτε, άσχετα από ότι θέλει πραγματικά ο γερμανικός λαός.
Όχι τόσο «Μεγάλα Κόμματα»
Οι συνομιλίες των δύο για τον σχηματισμό κυβέρνησης κατέληξαν σε μια διαπραγμάτευση για κυβέρνηση συνασπισμού, με την οποία κανένας δεν είναι ευτυχής. Και αυτό σκοτώνει την δημοτικότητα των σοσιαλδημοκρατών στο εκλογικό σώμα. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι εύγλωττες:
Οι σοσιαλδημοκράτες του Σούλτς έχουν πέσει στο 18% και με το 33% των CSU/CDU της Μέρκελ δεν συγκροτούν κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Από τις εκλογές, δηλαδή μέσα σε τέσσερεις μήνες, το SPD έχασε περισσότερο του 2,5% ή 10% της λαϊκής υποστήριξης.
Το κόμμα αυτό, το SPD, είναι που είχε κυβερνήσει τη Γερμανία επί δεκαετίες και που το 2013 διέθετε ακόμη την υποστήριξη του 25,7% των ψηφοφόρων. Η δημοτικότητα του Μάρτιν Σουλτς στη Γερμανία καταρρέει ταχύτερα από της Χίλαρυ Κλίντον σε μια λέσχη γυναικών που διασώθηκαν από απόπειρα βιασμού.
Πράγματι, μόνο το 25% των Γερμανών εγκρίνει τον Μάρτιν Σουλτς. Η δυσφορία των Γερμανών ψηφοφόρων αυξάνεται. Σχολιαστής έκανε την ακόλουθη εύστοχη παρατήρηση:
Το ότι η Γερμανία δεν έχει νέα κυβέρνηση για περισσότερο των τεσσάρων μηνών από τις εκλογές είναι σχεδόν ακατανόητο για τους Γερμανούς. Κατά 71% δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί χρειάζεται τόσο μεγάλο διάστημα για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης.
Πιστεύω πως μέρος αυτού του 71% έχουν αντιληφτεί ότι Μέρκελ και Σουλτς δουλεύουν τόσο σκληρά γι΄αυτόν τον μεγάλο συνασπισμό, όχι για της Γερμανίας το χατίρι αλλά για της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και γι΄αυτό η εμπιστοσύνη στα μικρά κόμματα ανεβαίνει σε βάρος του SPD.
Εάν το συνέδριο του SPD καταψηφίσει μιαν τελική συμφωνία Μέρκελ-Σουλτς, κατάληξη που γίνεται συνεχώς πιθανότερη, τότε αυτές οι διαπραγματεύσεις θα έχουν χρεοκοπήσει και οι Γερμανοί θα πρέπει να ξαναπάνε στις κάλπες. Ο Γερμανός Πρόεδρος, πρώην ηγέτης του SPD και υπουργός Εξωτερικών της Μέρκελ στην προηγούμενη κυβέρνηση, Σίγκμαρ Γκάμπριελ, δεν θέλει νέες εκλογές.
Γνωρίζει πως τα αποτελέσματα θα είναι συντριπτικά τόσο για την Μέρκελ όσο και για το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Η Μέρκελ θα πρέπει να παραιτηθεί από την ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών και τότε το όλο σύστημα διαρρηγνύεται.
Οι Εναλλακτικές στα Μεγάλα Σχέδια
Εάν ο κυβερνητικός συνασπισμός εγκριθεί από το SPD, τότε θα συγκροτηθεί μια ασταθής συμμαχία και το κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AFD) θα επωμιστεί τον ρόλο της μείζονος αντιπολίτευσης στην γερμανική βουλή. Κάθε ευκαιρία στο AFD για να κυβερνήσει θα ενισχύει το κύρος του μεταξύ των Γερμανών.
Τελικά αυτό είναι ένα σενάριο επιτυχίας για τους ευρωσκεπτικιστές σε όποια κατάληξη του. Σε κάθε περίπτωση τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα ανεβαίνουν στην εκτίμηση των Γερμανών, καθώς τα υποψήφια για κυβερνητικό συνασπισμό θα χρεωθούν την αποτυχία των διαπραγματεύσεων.
Όσο μεγαλώνει η παρουσία του AFD στο πολιτικό προσκήνιο τόσο μικραίνει η εικόνα του ως ακραίου. ΟΙ φραγμοί που εμποδίζουν τον κόσμο να το ψηφίσει καταρρέουν. Οι άνθρωποι δένονται με το κόμμα τους όπως με την ομάδα τους. Είναι η γνωστή λειτουργία δέσμευσης-χωρισμού στην ψυχολογία της μάζας.
΄Ετσι, ενώ οι Γερμανοί μπορεί να μην είναι ακόμη έτοιμοι να παραδώσουν στο AFD το κλειδί της εξουσίας, η παρουσία του κοντά σ΄ αυτήν το καθιερώνει ως νομιμοποιημένο μόνιμο παράγοντα. Και αυτό αποτελεί το σενάριο-εφιάλτη για τους ευρωφανατικούς και τους αριστεροφέρνοντες όπως η Μέρκελ και ο Σουλτς.
Γι΄αυτό δίνουνε τόσο σκληρή μάχη για την διατήρηση της εξουσίας. Ξέρουν ότι τα τέσσερα προσεχή χρόνια θα είναι κρίσιμα για την επιβίωση της Ε.Ε.
Τώρα έχουν ακόμη την ευκαιρία να επιχειρήσουν την μεγαλύτερη πολιτική και οικονομική ενοποίηση. Γι΄αυτό και οι δύο συμφωνούν για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, αντίθετα με τις επιθυμίες των Γερμανών.
Και οι δυο, Μέρκελ κι Σουλτς, συμφωνούν πως η Γερμανία πρέπει να ηγηθεί μιας μεγαλύτερης Ευρώπης για να την σώσει από τις εσωτερικές της τοπικιστικές διαμάχες. Αλλά για να το κάνουν αυτό θα πρέπει πρώτα να καταστρέψουν την γερμανική πολιτιστική παράδοση.
Ευτυχώς ο γερμανικός λαός ξύπνησε και αντιλήφτηκε την παραφροσύνη τους στην κατάλληλη ώρα. Ας δούμε αν φτάνει αυτό για το 2018.
Ευρω-αγωνίες
Εάν τα μέλη του SPD απορρίψουν μια συμφωνία Μέρκελ-Σουλτς, αυτό θα σημειώσει κατά πάσα πιθανότητα και το απόγειο του Ευρώ. Μέχρι σήμερα οι αγορές πιστεύουν το αφήγημα ότι δεν πρόκειται παρά για μια τυπική διαδικασία έγκρισης συμφωνημένων και ότι το κατεστημένο ασφαλώς θα επικρατήσει. Αλλά αν δεν συμβεί αυτό θα σημειωθεί επιτάχυνση της φυγής κεφαλαίων από την Ευρώπη. Η αξία του αμερικανικού δολαρίου θα πέσει πολύ χαμηλά, του ευρώ θα κορυφωθεί και οι αποδόσεις των ομολόγων θ΄αρχίσουν αλματώδη άνοδο.
Στην πραγματικότητα, ήδη την εμφανίζουν και φοβούμαι πως αυτή η χρηματιστηριακή ανατίμηση του Ευρώ σημαίνει μιαν εξόρμηση για ρευστό νόμισμα, πριν μια εξάρθρωση της αγοράς. Αυτός είναι ο λόγος γιατί οι αγορές ευρωδολαρίων καταρρέουν, το δολάριο τελεί σε ελεύθερη πτώση, ενώ οι αποδόσεις των ομολόγων αυξάνονται. Τώρα που σημειώνεται διόρθωση αποθεματικών, ενισχύεται συνεχώς περισσότερο μια αίσθηση πως πρόκειται για το προοίμιο ενός σοκ ρευστότητας , περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Και το επίκεντρο γι΄αυτό, κατά την γνώμη μου, είναι τα επεισόδια του ευρωπαϊκού πολιτικού εφιάλτη σε εξέλιξη.
Tom Luongo, Zero Hedge, 6-2-18
