Φορτωμένος με την αγωνία-ευθύνη-όπως και εκατοντάδες άλλοι,παλιοί και νέοι Αριστεροί-να συμβάλλω στην εξήγηση του φαινομένου του καναπέ έψαξα αλήθειες ακολουθώντας διαφορετικούς ίσως τρόπους απ`αυτούς πού πιθανόν θα ακολουθούσε ένας ψυχίατρος,ψυχαναλυτής,
Επραξα αυτό πού ήξερα καλύτερα.
Πήρα σβάρνα τα λαϊκά,συνοικιακά καφενεία,τα κουλτουριάρικα και λαϊκά μπαράκια,την ελληνική ταβέρνα
Αυτά πού άκουσα μου δημιούργησαν και το λέω ευθέως αμηχανία,ενοχές,με ταπείνωσαν,μου σκότωσαν ελπίδες,αλλά στο τέλος της διαδρομής κατάλαβα ότι βγήκα σοφότερος.
Το ερώτημα που έβαζα ήταν
Γιατί μετά από 6 χρόνια αδράνειας και με 4 μνημόνια στην πλάτη ο Ελληνας κόλλησε στον …ΚΑΝΑΠΕ?
Επέλεξα για λόγους οικονομίας τις τρείς περιεκτικότερες συνομιλίες τις οποίες εκθέτω.
Την πρώτη και παραστατική απάντηση την πήρα από άνθρωπο που ξέρει το ξύλο γιατί το δουλεύει.
Ο Λάκης λοιπόν μου είπε ότι ο κώλος του Έλληνα έβγαλε πλέον ρίζες στον ΚΑΝΑΠΕ.
Στην προέκταση της κουβέντας συμφωνήσαμε και στο γιατί.
Γιατί στον καναπέ με ατομικό τρόπο διαχειρίζεται την μιζέρια του.
Γιατί νοιώθει ενοχές αυτές που άδικα του φόρτωσε η προπαγάνδα όσων διαχειρίζονται πολιτικά-οικονομικά την κρίση
Γιατί φοβάται να αναζητήσει την συλλογική του συνείδηση μήπως και στο τέλος ξαναπροδοθεί.
Γιατί στον μικροαστισμό που του καλλιέργησαν και ο ίδιος απεδέχθη για δεκαετίες,
τώρα ντρέπεται να εκθέσει δημόσια τα τεράστια οικονομικά ,οικογενειακά,ψυχοτραυματικά του προβλήματα.
Αυτόν τον εαυτούλη λοιπόν πρέπει να σκοτώσει αλλά ζεί εγκεφαλική άνευρη αδράνεια χωρίς να ελπίζει σε διέξοδο.
Και το χειρότερο απ`όλα δεν είναι ότι στον καναπέ το SURVIVOR και τα άλλα τηλεοπτικά σκουπίδια του ζαλίζουν του ξαλαφρώνουν το μυαλό από τις σκοτούρες της καθημερινότητας αλλά αρχίζει και του αρέσει.
Η κουβέντα με τον Λάκη έκλεισε με την διαπίστωση ότι οι
οι άνθρωποι της τέχνης ,του πολιτισμού ,οι ακαδημαικοί,οι αντισυμβατικοί καλλιτέχνες με φωτεινές εξαιρέσεις λουφάξανε ,βολέφτηκαν.
Κάνουν τους προοδευτικούς,τους αγώνες απο θέση θεσμική,εντός των πλαισίων που επιτρέπει η Συριζαίικη διαχείριση.
Για πολλές μεταπολιτευτικές δεκαετίες ήταν πρωτοπορία.
Σήμερα δέν υπάρχουν πουθενά.
Ηττα και ο σώζων εαυτόν σωθήτω,κοίτα την πάρτη σου
Οι παραπάνω κοινότυπες παραδεκτές αλήθειες με κράτησαν σχετικά ήρεμο ,
απενοχοποιημένο και εγωιστικά περήφανο ως “συνεπή” αριστερό.
Τα πράγματα στριμώχτηκαν και μπερδεύτηκαν στις επόμενες συναντήσεις-διαλόγους με καθημερινούς ανθρώπους το ερώτημα ίδιο,
γιατί ο κόσμος δεν εξεγείρεται,δεν σηκώνεται απο τον ΚΑΝΑΠΕ,
να δημιουργήσει το μαζικό κίνημα της ανατροπής αυτής της ταπεινωτικής ντροπιαστικής για την αξιοπρεπειά του κατάστασης.
Ο Κώστας λοιπόν,ο και αντικοινοβουλευτικός ιδιωτικός εποχιακός υπάλληλος μου το σφύριξε ειρωνικά και με νεύρο.
Γιατί να βγώ ξανά στη μάχη της αντιμνημονιακής ανατροπής?
Το παιχνίδι γίνεται και ξεκινά από προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες
μερικών δεκάδων προβεβλημένων,αναγνωρίσιμων στελεχών της Αριστεράς και όχι μόνο,
που στη διαδρομή θα καταντήσουν σαν τους σημερινούς κυβερνώντες,έστω με μικρότερο όγκο και μέγεθος.
Θα πλαισιώνουν και θα δαιχειρίζονται στο αυριανό κοινοβούλιο την προσωπική τους φιλοδοξία και πολιτική ύπαρξη.
Αντέτεινα ότι κάποιοι απέδειξαν στην πράξη οτι δεν είναι μωροφιλόδοξοι,δεν τους διακρίνει ιδιοτέλεια.
Η απάντηση αφοπλιστική.
Δεν μου φτάνει αυτό.
Θέλω να δώ μεγάλες θυσίες και θα τους ακολουθήσω.
Με άφησε ικανοποιημένο έστω και το τελευταίο “θα τους ακολουθήσω”
Ομολογώ ότι πέρασα δύσκολα στο διάλογο με παλιό αριστερό-κομμουνιστή με αντιδιχτατορικούς αγώνες αλλά
πάντα στη γωνία χωρίς απαιτήσεις,χωρίς προβολές,
ζώντας την Αριστερά μ`ενα ιδιαίτερο προσωπικό ίσως και αυτάρεσκο τρόπο.
Η διεισδυτική του ματιά όμως κατά τεκμήριο τον έβγαζε σχεδόν πάντα δικαιωμένο.
Ενστικτο,λαική σοφία,Μ/Λ παιδεία,συνδιασμός ίσως.
Το μόνο που ζήτησε ,εάν καταγράψω τις απόψεις του να παρουσιαστούν σύντομες και κωδικοποιημένες.
Απομαγνητοφώνησα το διάλογο και κατέγραψα τις δικές του αλήθειες.
Το ερώτημα ίδιο πάντα για τον ΚΑΝΑΠΕ.
Η Ριζοσπαστική Αριστερά σήμερα πρέπει να βγεί στην κοινωνία και με θάρρος και χωρίς ενοχές να πει αλήθειες
που την διαχωρίζουν απο την συστημική,διαχειριστική ,ενσωματωμένη Αριστερά.
α)Εάν το σύνθημα ,που ακούγεται σήμερα από Ριζοσπαστική Αριστερά και λίγο πιο δίπλα είναι
εξέγερση-ρήξη-γενική ανυπακοή,
Το ερώτημα μου είναι σε τι;Συγκεκριμένα πράγματα.
Εάν υπονοούνται μνημονιακοί,αντισυνταγματικοί, απεχθείς νόμοι,προεδρικά διατάγματα,εγκύκλιοι,ΑΑΔΕ–ΥΠΟΙ Κ.κλπ
συμφωνώ απολύτως και με το όποιο κόστος.
Θέλω όμως τους ηγέτες αυτού του αντιμνημονιακού πατριωτικού δημοκρατικού Μετώπου μ π ρ ο σ τ ά στην πράξη.
Εάν εγώ βογγάω ,δεν μπορώ ,δεν θέλω να πληρώνω όλα αυτά τα άδικα
και συ με συνέπεια εκπληρώνεις τις υποχρεώσεις που σου επέβαλαν,
δύσκολα θα συναντηθούμε
Ελα στα διάφορα γκισέ να με βρείς ΔΕΗ,εφορία,τράπεζες…..
Η πολιτική ηγεσία της σημερινής Ριζοσπαστικής Αριστεράς,κομμουνιστικής και μη,
οφείλει να αναλάβει τα μεγάλα ρίσκα της
και να αφήσει σε εκκρεμμότητα τις όποιες προσωπικές,οικογενειακές, επαγγελματικές ασφάλειες
Η Αριστερά σήμερα για να πείσει πρέπει να γίνει στο όλο της η Αριστερά της θυσίας
Η ταχτοποιημένη Αριστερά είναι ταυτόχρονα και το μεγάλο της βάρος.
β)Να παραδεχτεί αλήθειες για τον δημόσιο τομέα,ΔΕΚΟ,παραπαιδεία,ψευτοσυ νδικαλισμό και όλα όσα
διαχρονικά διέσπασαν ,κατακερμάτισαν,διαφοροποίησαν την ενιαία μετωπική δράση των εργαζομένων,δημοσίου και ιδιωτικού τομέα .
Δεν χαριεντίζεται,φωτογραφίζεται επικοινωνιακά με αμφιβόλου υποστάσεως πρόσωπα του διεφθαρμένου συνδικαλισμού.
Αρκετά τους ανέχτηκε και τους κάλυψε η Αριστερά.
Το ίδιο συμβαίνει χρόνια τώρα και στην Πανεπιστημιακή εκπαιδευτική κοινότητα.
γ)Φίλε μου καλέ και παλιέ μου σύντροφε γιατί να σε ακολουθήσω στην μετωπική πορεία που με καλείς,
αφού δεν φτάνει που μείναμε τρείς κι ο κούκος ΚΚΕ-ΛΑΕ–ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ
κάνετε και την τρίχα τριχιά προκειμένου να περιχαρακώσετε τα μαγαζιά σας.
Εδώ κόκκαλο εγώ ,παραδόθηκα
δ)Μέσα σ`αυτή την φτώχεια,ανέχεια,αναξιοπρεπή ζωή του έλληνα ανεξάρτητα πολιτικής ταυτότητας,
ποιες είναι οι κοινωνικές,πολιτικές,κινηματικ ές δομές που δουλεύει η Αριστερά
για να κρατήσει όρθιο και περήφανο τον ελληνικό λαό?
Στην ιστορία της το έπραξε ΔΕΣ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ .
Σήμερα μπλά–μπλά–μπλά.
Πολύ λάδι κι από τηγανήτα τίποτα.
Φταίει ο απλός ελληνικός λαός που δεν μπορείνα συλλάβει τις επιστημονικές σου αναλύσεις και να τις κάνει συνειδητή επιλογή,
όταν όλη νύχτα αγωνιά γι αυτό που του ξημερώνει στην επιβίωση του.
ε)Για την αποστρατεία συνεπών Αριστερών αγωνιστών δεν βλέπεις ότι για την υφέρπουσα σιωπηρή,μελαγχολική αμηχανία
αιτία είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης προς την όλη ηγεσία της όλης Αριστεράς.
Την ανεπάρκεια της σημερινής ηγεσίας της κομμουνιστικής και μη Αριστεράς επικαλούνται
όσοι με ειλικρίνεια αλλά και εντιμότητα διαμρτύρονται με τον δικό τους τρόπο,
Ηρωικές,προσωπικές, μεμονωμένες,αγωνιστικές.
Επώδυνες στην πραγματική τους διάσταση πολιτικές συμπεριφορές,
δεν συμπαρασύρουν,κερδίζουν γοητεύουν το λαό.
Απαιτείται οργανωμένο ,δημοκρατικό,συλλογικό, συμπαγές πολιτικό υποκείμενο.ΕΝΩΤΙΚΟ
Την γοητεία των ηγετίσκων ο λαός την πλήρωσε ακριβά.
Η χολυγουντιανού τύπου αστέρες της ”Αριστεράς”
μοιάζουν με τ`αστέρια των ποδιών της κότας στη λάσπη.
Μοιάζουν με τους υποδοχείς εργαζόμενους σε 5αστερα ξενοδοχεία γεμάτοι γαλόνια,στολές και σειρήτια.
Η Αριστερά και το λαικό κίνημα χρειάζεται λαικούς ηγέτες έτοιμους για όλα
Η πατρίδα αναζητά τους ταπεινούς νέους πολιτικούς ηγέτες.
Ετσι έκλεισε η κουβέντα με τον παλιό καλό μου σύντροφο.
Πατρίδα η θάνατος.
Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους.
Αριστερά σημαίνει ΘΥΣΙΑ