Απεργιακό κύμα ξεσπάει αυτές τις μέρες στη Γαλλία, με πιο σημαντικές τις κινητοποιήσεις των σιδηροδρομικών και των εργαζομένων στην πολιτική αεροπορία. Χαρακτηριστικό των αγωνιστικών κινητοποιήσεων είναι ότι οι μεν σιδηροδρομικοί διεξάγουν αγώνα αμυντικό, ενάντια στην απόπειρα της κυβέρνησης να καταργήσει κεκτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, οι δε εργαζόμενοι της Air France αγωνίζονται προβάλλοντας ως αίτημα ικανοποιητικές μισθολογικές αυξήσεις. Κάτι που σηματοδοτεί σημαντική εξέλιξη για το συνδικαλιστικό κίνημα μετά από πολλά χρόνια αγώνων αποκλειστικά αμυντικού χαρακτήρα.
Η απεργία των εργαζομένων της SNCF, της δημόσιας εταιρείας που διαχειρίζεται τους γαλλικούς σιδηροδρόμους, πρόκειται να διαταράξει την καθημερινή ζωή 4,5 εκατομμυρίων επιβατών επί τρεις μήνες. Σύμφωνα με την απόφαση των συνδικάτων, θα πραγματοποιείται μια διήμερη απεργία ανά πέντε μέρες μέχρι τα τέλη Ιουνίου, άρα θα υπάρξουν 36 μέρες απεργίας.
Εκτός από τους σιδηροδρομικούς, αύριο Τρίτη 3 Απριλίου κατεβαίνουν σε απεργία οι υπάλληλοι στους τομείς της καθαριότητας και της ενέργειας. Την ίδια ημέρα, το προσωπικό της Air France κατεβαίνει σε απεργία για τέταρτη φορά σε έναν μήνα για να ζητήσει αύξηση των μισθών κατά 6%, έναντι 1% που αποφάσισε η κυβέρνηση.
Η διεκδίκηση αυτή δεν έχει απευθείας σχέση με τις μεταρρυθμίσεις Μακρόν, αλλά συμβάλλει στην επιβάρυνση του κοινωνικού κλίματος, όπως συνέβη αυτές τις μέρες και με τις κινητοποιήσεις των υπαλλήλων της εταιρείας Carrefour και τον αποκλεισμό ορισμένων πανεπιστημίων.
Μέχρι σήμερα, ο πρόεδρος της Γαλλίας έχει κατορθώσει να επιβάλει χωρίς μεγάλες αντιστάσεις τις μεταρρυθμίσεις , και κυρίως τη μεταρρύθμιση του εργασιακού κώδικα.
Η μέθοδός του, που χαρακτηρίζεται “βάρβαρη” από τους επικριτές του, είναι η ταχεία ενέργεια σε πολλά μέτωπα, πράγμα που αιφνιδιάζει τα συνδικάτα. “Ανοίγοντας συνεχώς νέα μέτωπα, καθιστά τη διαμαρτυρία για το προηγούμενο μέτωπο παρωχημένη, αφού έχει ήδη ανοίξει ένα νέο”, σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Φιλίπ Μπροντ.
Αλλά αυτήν τη φορά ο Εμμανουέλ Μακρόν ρισκάρει να συναντήσει ισχυρή αντίσταση, προειδοποιούν οι αναλυτές, αφού τα βάζει με την SNCF, το απόρθητο φρούριο, όπου πολλές κυβερνήσεις έχουν σπάσει τα δόντια τους.
Η πρόκληση είναι τέτοια που πολλοί πολιτικοί αξιωματούχοι και συνδικαλιστικά στελέχη φθάνουν μέχρι να παραβάλουν την αναμέτρηση με τη μετωπική σύγκρουση της Μάργκαρετ Θάτσερ με τους βρετανούς ανθρακωρύχους.
“Ο Εμμανουέλ Μακρόν θέλει να τελειώνει με ό,τι απομένει από το κοινωνικό κράτος”, καταγγέλλει ο Ερίκ Κοκερέλ, βουλευτής της Ανυπότακτης Γαλλίας. “Και ξεκινά από τον πιο οργανωμένο, τον πιο ενωμένο, τον πιο μαχητικό τομέα, τους σιδηροδρομικούς, λέγοντας όπως η Θάτσερ, όλα ή τίποτα”.