Με ανοικτή την πληγή της εισβολής Αζέρων στα αρμενικά σύνορα, το Ερεβάν μαζί με την Ρωσία δημιουργούν κοινές δυνάμεις ενόψει πιθανών ραγδαίων, παρά την ειρηνική ρητορική του Ρώσου ΥΠΑΜ.
“Η Ρωσία και η Αρμενία εφαρμόζουν με επιτυχία τη συνθήκη για τις κοινές δυνάμεις”, δήλωσε ο Ρώσος ΥΠΑΜ Σεργκέι Σόιγκου.Ο Σεργκέι Σοιγκού και ο Αρμένιος ομόλογός του Βαγκάρσακ Χαρουτιουνίαν πραγματοποίησαν συνάντηση στη Μόσχα την Παρασκευή.
“Ενισχύουμε τη στρατιωτική μας συνεργασία τόσο σε διμερή μορφή όσο και στο πλαίσιο των διεθνών δομών, καταρχάς του CSTO [ο Οργανισμός Συλλογικής Συνθήκης για την Ασφάλεια]”, δήλωσε ο Shoigu κατά την έναρξη της συνάντησης εργασίας.
Όπως επεσήμανε ο Ρώσος ΥΠΑΜ, οι δύο πλευρές “εφαρμόζουν επιτυχώς τις συμφωνίες για τη δημιουργία της κοινής ομάδας στρατευμάτων των ενόπλων δυνάμεών μας και επίσης το κοινό περιφερειακό σύστημα αεροπορικής άμυνας στην περιοχή συλλογικής ασφάλειας του Καυκάσου”.
Ο Σόιγκου τόνισε ότι «η λειτουργία της 102ης ρωσικής στρατιωτικής βάσης στην Αρμενία, την οποία θεωρούμε ως σημαντικό παράγοντα για την παροχή περιφερειακής ασφάλειας, αποτελεί ένδειξη του υψηλού επιπέδου διμερούς συνεργασίας».
“Θα συζητήσουμε θέματα περιφερειακής ασφάλειας που σχετίζονται με τη λειτουργία των ειρηνευτικών δυνάμεων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και, αναμφίβολα, όλα τα μεγάλα προβλήματα που έχουν προκύψει μέχρι τώρα”, δήλωσε ο Σόιγκου.
“Σήμερα θα συζητήσουμε όλα τα θέματα της συνεργασίας μας, η οποία αναπτύσσεται με επιτυχία, κατά τη γνώμη μου”, δήλωσε ο Harutyunyan.
Η Μόσχα “κλειδώνει’ την περιοχή στην αντιπαράθεση Αζέρων-Αρμενίων και κινείται πλέον για την Α.Μεσόγειο έχοντας τα δικά της σχέδια.
Οι Ρώσοι κατεβαίνουν στην Α.Μεσόγειο για να μείνουν
Η στρατηγική της Ρωσίας στη Μεσόγειο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της στρατηγικής της για το ευρύτερο ευρωπαϊκό θέατρο, το οποίο υπήρξε εδώ και καιρό ο κύριος χώρος δράσης της.
Η κυρίαρχη θέση της Ευρώπης στην ατζέντα εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας είναι προϊόν της στρατηγικής της κουλτούρας, η οποία με τη σειρά της διαμορφώνεται από τη γεωγραφία, την ιστορική κληρονομιά και μια ελίτ που θεωρεί τη Δύση ως απειλή για την εγχώρια πολιτική τάξη.
Είναι αδύνατο να κατανοήσουμε την τρέχουσα στάση της Ρωσίας στη Μεσόγειο χωρίς να δούμε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο,ι με φόντο την παρουσία της χώρας αυτής στην Α.Μεσόγειο.
Ο ρωσικός στρατός διαθέτει πλέον μια ισχυρότατη παρουσία που πρέπει να υπολογίζεται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Μόσχα με την κάθοδο της στην περιοχή, έχει περιπλέξει τον σχεδιασμό και τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ / ΝΑΤΟ, ενώ ταυτόχρονα έχει αναπτύξει καλές σχέσεις με σημαντικές περιφερειακές δυνάμεις στην περιοχή (Αίγυπτο, Ελλάδα, κά χώρες).
Η στάση της Μόσχας στη Μεσόγειο έχει σχεδιαστεί σε μεγάλο βαθμό για να προστατεύσει τα συμφέροντα της στη Συρία και να υπερασπιστεί από τυχόν απειλές του ΝΑΤΟ σε στεριά, αέρα και θάλασσα.Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν ως σκοπό την δημιουργία περιοχών απαγόρευσης πρόσβασης / περιοχής (A2 / AD) στην Συρία αλλά και αλλού.
Σε αντίθεση με μια ευρέως διαδεδομένη αντίληψη, οι φιλοδοξίες της Μόσχας στη Μεσόγειο είναι κάτι περισσότερο από μια αόριστη επιδίωξή ανάκτησης του καθεστώτος εξουσίας επί εποχής ΕΣΣΔ. Το βασικό σκεπτικό για την επιστροφή της Ρωσίας στην περιοχή είναι η προοπτική μιας πιθανής στρατιωτικής αντιπαράθεσης στο ευρωπαϊκό θέατρο με το ΝΑΤΟ.
Ενώ η Ρωσία επιδίωξε στην πραγματικότητα να ξανακερδίσει την παλαιά της θέση κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, μόλις απέτυχε, αποφάσισε να ενεργήσει με προσοχή, αποφεύγοντας αδικαιολόγητους κινδύνους και, κυρίως, μια πλήρη αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το Κρεμλίνο μπορεί να φιλοδοξεί ότι θα κυριαρχήσει μια μέρα στη Μεσόγειο, αλλά προς το παρόν στόχος του είναι να αρνηθεί αυτήν την επιλογή στο ΝΑΤΟ. Η Μόσχα βρίσκεται στη Μεσόγειο για να παραμείνει, και τα σχέδια της περιλαμβάνουν την μεταφορά ακόμα περισσότερων οπλικών συστημάτων, κάτι που θα προκαλέσει μια τεταμένη αντιπαράθεση με το ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.
“Είναι αδύνατο να κατανοηθεί η σημερινή στάση της Ρωσίας στη Α. Μεσόγειο χωρίς να λάβουμε υπόψιν αυτό το πλαίσιο και τη μακρά ιστορία της”, τόνισε ο Eugene Rumer , πρώην αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών για τη Ρωσία και την Ευρασία στο Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών των ΗΠΑ, και ανώτερος συνεργάτης και διευθυντής του προγράμματος «Carnegie’s Russia and Eurasia».
Οι Ρώσοι όπως δηλώνουν και οι ΗΠΑ, ήρθαν για να μείνουν στην Α.Μεσόγειο φέρνοντας νέες εξελίξεις πολύ πολύ σύντομα.