Σε βιομηχανία διώξεων εξελίσσεται η κατάπτυστη κυβερνητική επιχείρηση κατάλυσης κάθε ίχνους κινηματικών ελευθεριών και δημοκρατίας, διώξεις που έχουν ως αφορμή τη συμμετοχή στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και λαϊκής περιουσίας.
Με πανομοιότυπο τρόπο, όπως αυτό του Παν. Λαφαζάνη, δυο αστυνομικοί με πολιτικά από την Γενική Ασφάλεια, επέδωσαν στο σπίτι του Κ.Ζ. κλήση σε απολογία με παρόμοιες με του Λαφαζάνη κατηγορίες.
Είναι ενδεικτικό πάντως της κυβερνοασφαλίτικης νοοτροπίας, το γεγονός ότι οι δυο αστυνομικοί με πολιτικά συμπεριφέρθηκαν σκαιότατα στους γονείς του Κ.Ζ., οι οποίοι παρέλαβαν το έγγραφο για την απολογία, αφού ο Κ.Ζ. εκείνη την ώρα απουσίαζε.
Αστυνομικοί, επίσης, επέδωσαν κλήσεις σε απολογία με πανομοιότυπες φαιδρές κατηγορίες από το ίδιο Τμήμα Ασφάλειας για την προσεχή Τετάρτη και Πέμπτη στον αγωνιστή Γιώργο Λούκα και στους αγωνιστές του Κινήματος «Δεν Πληρώνω» Παπαδόπουλο Ηλία και Παπαδόπουλο Λεωνίδα.
Πολιτικοί και νομικοί κύκλοι υπογράμμιζαν πάντως, αν όχι ως έκπληξη, οπωσδήποτε, όμως, ως βαθιά αντιδημοκρατική συμπεριφορά και ως δείγμα ασφαλίτικης νοοτροπίας, το γεγονός ότι η παραγγελία της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών για προκαταρκτική εξέταση τόσο του Παν. Λαφαζάνη όσο και του Κ.Ζ. δεν ανετέθη σε δικαστικούς υπαλλήλους αλλά σε Ανθυπαστυνόμο και Υπαστυνόμο, οι οποίοι ανέλαβαν ανακριτικά καθήκοντα και υπηρετούν, άκουσον-άκουσον, στην Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής και συγκεκριμένα στο αμαρτωλό «Τμήμα προστασίας του κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος».
Τόσο η Διεύθυνση Ασφάλειας όσο και κυρίως το μνημονιακό «Τμήμα προστασίας του κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος», το οποίο εκσυγχρονίστηκε με Προεδρικό Διάταγμα το 2017 επί κυβέρνησης Τσίπρα και με υπουργό Δημόσιας Τάξης τον Νίκο Τόσκα, αποτελούν «σφηκοφωλιές» αντίδρασης και συνωμοσιών, ελέγχονται ασφυκτικά από την κυβέρνηση και διαπλέκονται στενά με ξένες ιμπεριαλιστικές υπηρεσίες.
Είναι ανατριχιαστικό ότι οι διώξεις κατά Λαφαζάνη και άλλων αγωνιστών κατασκευάστηκαν και προωθούνται από το Τμήμα της Διεύθυνσης Ασφαλείας για «την προστασία του κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος», το οποίο σύμφωνα με το μνημονιακό Π.Δ. σύστασης του, στις 10/5/2011, έχει ως αποστολή, όπως γράφεται, την «καταστολή (!!!) κάθε ενέργειας που στρέφεται κατά της Ασφάλειας του κράτους και Δημοκρατικού Πολιτεύματος».
Με δυο λόγια, ο Λαφαζάνης διώκεται διότι εστράφη, έλεος, «κατά της Ασφάλειας του κράτους και κατά της Δημοκρατίας» (!!!).
Το «πρακτόρικο» αυτό Τμήμα, σύμφωνα με το κατάπτυστο μνημονιακό Προεδρικό Διάταγμα, «προβαίνει στην αναζήτηση, συλλογή, επεξεργασία και αξιοποίηση πληροφοριών και στοιχείων για την δράση ατόμων και οργανωμένων ομάδων που ενεργούν πράξεις που στρέφονται κατά της ασφάλειας του κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος».
Με δυο λόγια, ο Παν. Λαφαζάνης και οι άλλοι αγωνιστές διώκονται με κυβερνητική εντολή από ένα αμαρτωλό Τμήμα της Ασφάλειας, Τμήμα συνωμοσιών και σκευωριών, ως, τάχα, «τρομοκράτες» που απειλούν το Κράτος και την Δημοκρατία.
Απειλούν με δυο λόγια το Κράτος των πιστωτών και της υποτέλειας και την ανύπαρκτη Δημοκρατία, που έκανε το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος, «ΝΑΙ».
Αυτοί όλοι οι μνημονιακοί, που ξεπούλησαν την Ελλάδα και κατέλυσαν την Δημοκρατία, θα έπρεπε να διωχθούν και όχι ο Λαφαζάνης και οι άλλοι αγωνιστές.
Όλα δείχνουν ότι η υπόθεση της δίωξης του Παν. Λάφαζάνη έχει μεγάλο βάθος, δίνει ένα πρώτο μήνυμα κλιμάκωσης των διώξεων αντιδημοκρατικής εκτροπής και, μάλλον, θα έχει πολύ επικίνδυνη συνέχεια.
Ο Παν. Λαφαζάνης δεν διώκεται μόνο για την αντίσταση σε άδικους πλειστηριασμούς.
Δεν διώκεται, επίσης, μόνο γιατί η Λαϊκή Ενότητα γνωρίζει συνεχή και δυναμική αυξητική πορεία, την οποία αποκρύπτουν οι στημένες δημοσκοπήσεις του κατεστημένου.
Ο Παν. Λαφαζάνης ειδικά έχει γίνει στόχος γιατί ο ίδιος και η ΛΑ.Ε. αμφισβητούν συνολικά την αμερικανοϊσραηλινή τάξη πραγμάτων στην χώρα μας και στην περιοχή μας και την τάξη εποπτείας και λιτότητας των ξένων πιστωτών (Γερμανία, ΕΕ, ΔΝΤ) και την αμφισβητούν όχι θεωρητικά, παραπέμποντας στην μέλλουσα ζωή αλλά έμπρακτα στην βάση ενός ριζοσπαστικού και ρεαλιστικού εναλλακτικού δρόμου διεθνών πολιτικών και οικονομικών συμμαχιών και πρότασης παραγωγικής και κοινωνικής επαναθεμελίωσης και μετασχηματισμού της χώρας.
Γι’ αυτό, όπως μας λένε αναλυτές και γνώστες προσώπων και καταστάσεων , η δίωξη κατά Λαφαζάνη εκπορεύεται από τα πιο σκοτεινά και παραδομένα κυβερνητικά κέντρα αλλά και ξένες υπηρεσίες που τρέμουν μπροστά σε ένα διαρκώς ανερχόμενο κύμα που ζητάει μια συνολική και αξιόπιστη εναλλακτική απάντηση, μαζί με έντιμα και αξιόπιστα πρόσωπα και δυνάμεις που μπορούν να την φέρουν σε πέρας.
Τα εκτρωματικά, όμως, σχέδια των σκοτεινών κέντρων που προωθούν μια νέα αντιδημοκρατική εκτροπή και ένα νέο οργιώδη αυταρχισμό, δεν θα περάσουν και θα πέσουν στο κενό.
Κ.Τ.
Δήλωση του Παν. Λαφαζάνη, Γραμματέα του Π.Σ. της ΛΑ.Ε.
Παν. Λαφαζάνης: Βιομηχανία κατασκευασμένων διώξεων σκοτεινών εποχών έχει στήσει η κυβέρνηση
«Με θλίψη και αποτροπιασμό πληροφορήθηκα ότι, μαζί με εμένα, κλήθηκε με πανομοιότυπο τρόπο και με τις ίδιες περίπου κατηγορίες για να απολογηθούν στην Ασφάλεια και άλλους αγωνιστές του κινήματος κατά των πλειστηριασμών σπιτιών και λαϊκής περιουσίας.
Είναι προφανές ότι έχει στηθεί βιομηχανία μακάβριων διώξεων που πλήττουν βάναυσα την καρδιά της όποιας δημοκρατίας έχει απομείνει σε αυτόν τον τόπο.
Γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία όταν αυτή αφορά μόνο όσους στηρίζουν το σημερινό ληστρικό σύστημα και μετατρέπουν πραξικοπηματικά τα μεγάλα «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ», ενώ φιμώνονται και διώκονται όσοι/ες αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στα μνημόνια, τις εποπτείες, την λιτότητα, την δικτατορία των πιστωτών, την υποτέλεια και την αποικιοποίηση της χώρας μας.
Αυτή η βιομηχανία διώξεων με κατασκευασμένες κατηγορίες, που παραπέμπουν στις πιο σκοτεινές και ανώμαλες περιόδους της ελληνικής ιστορίας, αποφασίσθηκε, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, στα άδυτα του Μαξίμου και των κυβερνητικών παραμάγαζων και σε συνεργασία με ξένες υπηρεσίες.
Οι αποφάσεις γι’ αυτές τις ανυπόστατες διώξεις όχι μόνο δείχνουν πανικό και αδιέξοδο αλλά και βαθύ φόβο.
Τον βαθύ φόβο ενός ολόκληρου συστήματος που τρέμει την ραγδαία ανοδική πορεία της ΛΑ.Ε, την οποία επιχειρεί με ψεύτικες δημοσκοπήσεις να αποκρύψει και να στήσει ένα δοτό ανύπαρκτο διπολικό σκηνικό.
Τον βαθύ φόβο, επίσης, ενός συστήματος που τρέμει μπροστά στο ενδεχόμενο να γενικευθούν οι λαϊκές αγωνιστικές αντιδράσεις κατά των πιστωτών και των εγχώριων υπαλλήλων τους και να αμφισβητηθεί η αμερικανοϊσραηλινή και Γερμανική τάξη πραγμάτων στην χώρα και την περιοχή μας.
Σημειώνω με ιδιαίτερη ανησυχία, για τον χαρακτήρα του καθεστώτος που έχει εγκαθιδρυθεί στην χώρα, το γεγονός ότι η ανάκριση επί των βαρύτατων αλλά διάτρητων κατηγοριών που μου απευθύνονται, ανετέθη όχι σε δικαστικούς υπαλλήλους αλλά σε αστυνόμους του μνημονιακού αμαρτωλού «Τμήματος Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος» της Διεύθυνσης Ασφάλειας, που συγκροτήθηκε τον δεύτερο μνημονιακό χρόνο και το οποίο, αν και πλήρως αναρμόδιο, συνέταξε κάτω από κυβερνητική καθοδήγηση και την δικογραφία σε βάρος μου και σε βάρος άλλων αγωνιστών και την απέστειλε στην εισαγγελία.
Αποτελεί τον τέλειο εξευτελισμό κάθε έννοιας Συνταγματικής τάξης και κάθε ίχνους δημοκρατικής νομιμότητας να εκλαμβάνονται οι κινητοποιήσεις για την προάσπιση των σπιτιών των πολιτών ως απειλή κατά της ασφάλειας του Κράτους και ακόμα να θεωρείται η αγωνιστική μου δράση ως υπονόμευση, τάχα, του «Δημοκρατικού Πολιτεύματος».
Αποτελεί όνειδος εγώ και η ΛΑ.Ε. να τοποθετούμαστε από τους κυβερνώντες «αρχιπραξικοπηματίες» στα πρόσωπα και τις οργανώσεις με τρομοκρατικό, τάχα, χαρακτήρα, που απειλούν, τάχα, την δημοκρατία.
Μόνο στην χούντα του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη είχα υποστεί διώξεις για την κινηματική μου δράση, η οποία και τότε θεωρείτο ως υπονόμευση του κράτους και της καθεστηκυίας τάξης.
Είναι τραγικό αλλά βλέπουμε στην χώρα να επανέρχονται εικόνες μιας εποχής, όπου η ξενοκρατία, ο δοσιλογισμός, οι σκευωρίες της Ασφάλειας και οι πρέσβεις ύπατοι αρμοστές, ήταν το σήμα κατατεθέν των υποτελών ολιγαρχικών κυβερνήσεων.
Οι μέρες μια κυβέρνησης, που επιχειρεί να εκδικηθεί αυτούς που δεν γονάτισαν και δεν προσκύνησαν τη νέα τάξη των μνημονίων και της υποτέλειας, είναι μετρημένες, σε όσες διώξεις και αν καταφεύγει.
Όπως έρχεται γρήγορα και ο χρόνος λήξης ενός άθλιου συστήματος που κατέστρεψε την χώρα και επιχειρεί να ξεπλυθεί από τα χάλια μιας εξουσίας, που έχει μετονομάσει ως «αριστερά» την παχυδερμία και την καρεκλοθηρία.»