Την «επέκταση» της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας των εργαζομένων στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, ύστερα από σχετική εισήγηση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας (ΑΣΕ), υπέγραψε η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου τη Δευτέρα 17 Σεπτέμβρη, αφήνοντας απέξω τους δεκάδες χιλιάδες ξενοδοχοϋπαλλήλους που εργάζονται σε καθεστώς «ευελιξίας», η οποία σπάει όλα τα ρεκόρ στον κλάδο του Τουρισμού.
Παράλληλα η εν λόγω Σύμβαση, με ευθύνη της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας του κλάδου (ΠΟΕΕ – ΥΤΕ), που την υπέγραψε τον περασμένο Μάρτη, ενσωματώνει όλες τις μεγάλες μειώσεις των τελευταίων χρόνων στους μισθούς (-15% το 2012), καθώς και ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα, όπως η κατάργηση της εβδομαδιαίας ανάπαυσης, με πρόσχημα την «εποχικότητα» και το «φόρτο εργασίας» των ξενοδοχείων.
Επιπρόσθετα, πρόκειται για μια ΣΣΕ, η οποία τους μήνες που μεσολάβησαν από την υπογραφή της, κατά τους οποίους η τουριστική κίνηση εκτινάχθηκε, δεν εφαρμόστηκε από τις περισσότερες ξενοδοχειακές μονάδες που τυπικά δεσμεύονταν από την ισχύ της μέχρι τώρα. Έτσι, η «επέκτασή» της μετά την απόφαση του ΑΣΕ και η εφαρμογή της μόνο αυτονόητες δεν είναι. Επιβεβαιώνεται ουσιαστικά και στον κλάδο του Τουρισμού, ο οποίος προβάλλει ως «πρότυπο» της καπιταλιστικής ανάκαμψης, ότι οι αντεργατικές πολιτικές και τα αποτελέσματα των μνημονίων, η επίθεση της εργοδοσίας, εμπεδώνονται και στη «μεταμνημονιακή εποχή» που διαφημίζει η κυβέρνηση, και θα συνεχίζουν να ματώνουν τους εργαζόμενους. Η πραγματικότητα που επικρατεί και στον κλάδο των ξενοδοχείων διαψεύδει τον ισχυρισμό της κυβέρνησης και της υπουργού Εργασίας πως με την «επέκταση» που υπέγραψε «η κυβέρνηση υλοποιεί τη δέσμευσή της για την ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων και τη βελτίωση του διαθέσιμου εισοδήματος και των όρων εργασίας τους». Επισημαίνεται ότι πίσω από την κυβέρνηση και το υπουργείο συμπαρατάχθηκε και η πλειοψηφία της διοίκησης της ΠΟΕΕ – ΥΤΕ, η οποία σε πανηγυρικούς τόνους δεν έκρυψε την ικανοποίησή της γιατί όπως λέει -σαν να ήταν ένωση εργοδοτών- η «επέκταση» της Σύμβασης… «μηδενίζει τον αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων»!
Την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης που βιώνουν οι εργαζόμενοι, βέβαια, δεν την προκαλεί ο… «αθέμιτος ανταγωνισμός», αλλά το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους και των περιβόητων «ρεκόρ» του Τουρισμού. «Δεν λένε κουβέντα για επαναφορά όσων χάσαμε όλα αυτά τα χρόνια!» Σε ανακοίνωσή του, το Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Αττικής υπογραμμίζει μεταξύ άλλων: «Οι εξαγγελίες για αύξηση του κατώτατου μισθού και της επέκτασης των κλαδικών ΣΣΕ έχουν στόχο να συμβιβαστούμε με τα ελάχιστα. Να προσαρμόζουμε τη ζωή μας και τις ανάγκες μας σύμφωνα με τα κέρδη των εκμεταλλευτών μας».
Σχολιάζοντας την «επέκταση» όπως αυτή προωθείται, η οποία βέβαια δεν έχει σχέση με την πάλη για Συλλογική Σύμβαση με δικαιώματα και αυξήσεις μισθών που να ισχύει για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, το Συνδικάτο σημειώνει: «Οι εργαζόμενοι στα Ξενοδοχεία και τον Επισιτισμό έχουμε πείρα και από την περίοδο που ήταν υποχρεωτικές οι κλαδικές Συμβάσεις. Πάντα οι εργοδότες τις υπονόμευαν, με τα γνωστά «πακέτα», τις προφορικές συμφωνίες, που γέμισαν τα ξενοδοχεία και τις επισιτιστικές επιχειρήσεις με 4ωρους, ωρομίσθιους, πρακτικάριους και ενοικιαζόμενους εργαζόμενους. Εξάλλου, για να επιβάλουν αυτήν την κατάσταση είχαν και την αμέριστη στήριξη της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας Επισιτισμού – Τουρισμού, που με το ψευτοδίλημμα «Σύμβαση ή δικαιώματα» έστρωσε το έδαφος για να προχωρήσει η μείωση των μισθών και η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, δίνοντας το δικαίωμα στους ξενοδόχους να μας απασχολούν μέχρι και 7 μέρες τη βδομάδα». «Δεν λένε κουβέντα για την επαναφορά σε δικαιώματα και κατακτήσεις που χάσαμε όλα αυτά τα χρόνια, με τους νόμους που ψήφισαν και εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις, με τις Οδηγίες της ΕΕ και του ΔΝΤ», τονίζει το κλαδικό Συνδικάτο. «Για να αντιμετωπιστεί αυτή η επίθεση», υπογραμμίζει, «δεν υπάρχει άλλη λύση από τη μαζική συμμετοχή στο Συνδικάτο του κλάδου μας. Ξέρουμε ότι έχουμε τη δύναμη, γιατί χωρίς εμάς δεν δουλεύει καμία επιχείρηση, κανένα ξενοδοχείο, χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά. Ο αγώνας για τη βελτίωση όλων των όρων εργασίας μας, για τη βελτίωση της ζωής μας, πρέπει να έχει τελικό σκοπό την ανατροπή αυτής της πολιτικής».