Όλες οι μετρήσεις αλλά και η εικόνα που σχηματίζουμε από τις ερωτήσεις των δρόμων δείχνουν ότι μια βαθιά πόλωση κυριαρχεί μέσα στην κοινωνία ανάμεσα στο ευρώ και την ΕΕ από τη μία και το εθνικό νόμισμα και τη ρήξη με την ΕΕ από την άλλη.
Η δεύτερη διαπίστωση είναι ότι αυτή η πόλωση έχει μια βαθιά ταξική διάσταση μιας και στην γραμμή του εθνικού νομίσματος συντάσσονται κατά τεκμήριο οι πιο φτωχοί. Ενώ στην άλλη όχθη συναντώνται οι πιο ευκατάστατοι.
Όλα δείχνουν ότι το εθνικό νόμισμα μπορεί να καταστεί η σημαία μιας σύγχρονης επανάστασης των φτωχών η οποία θα προσλάβει βαθιές ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές όψεις.
Αυτή η επαναστατική καμπάνα έχει αρχίσει να χτυπάει αν και όλοι εμείς είμαστε ακόμα αρκετά βαρήκοοι.
Όταν διαπιστώνεται πλήρης πτωχοποίηση της πλειονότητας ενος λαού, οι ταξικές διαφορές και “διαστρωματώσεις” μεθίστανται τις δυο βασικές “τάξεις”: των εχόντων να τα βγάλουν πέρα και των μη εχόντων.
Όταν αναγκάζονται να εκπατριστούν τα νιάτα μιας χώρας (μάλλον ανεπίστρεπτα), να ξεπουληθεί το κάθε δημόσιο και ιδιωτικό σε ξένα συμφέροντα, να αλλάξει για πρώτη φορά από την ίδρυση του νελλ κράτους το δικαίωμα του λαού του να έχει και να κατέχει την χώρα του προκειμένου να επιβιώνει χωρίς να είναι υπάλληλος (στην καλύτερη περίπτωση) ξένων μεγαλο-ομίλων με διεθνή τριτοκοσμική μισθοδοσία και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα (ακόμη και ανθρώπινα σε κάποιες περιπτώσεις), τότε, ο αγώνας αυτού του πλειοψηφικού λαικού μέρους καθίσταται ζωτικός και σύγχρονα απελευθερωτικός.
Εθνικό νόμισμα είναι αυτό, που το κόβει η ίδια η χώρα και (ανεξάρτητα από την εξωτερική του αξία που είναι δευτερεύουσα σε πρώτη φάση για τους πλειοψηφούντες υποφέροντες) με αυτό -εφ’ όσον επιτρέπεται επιλογή κυβέρνησης που επιθυμούν οι ψηφοφόροι της, α: μπαλώνονται τα απάνθρωπα που συμβαίνουν σήμερα στην κοινωνία, β: δημιουργείται χρηματική γενεσιουργός ροή από τις παραγωγικές ρίζες στα φύλλα και όχι αντιθέτως, και γ: διευθετείται το τεράστιο πρόβλημα του χρέους με όρους λιγώτερο εκβιαστικούς της παρούσας συγκυρίας.
Αυτό είναι το εθνικό νόμισμα για όσους (αριθμητικά περισσότερους) δεν έχουν δαγκώσει την αιμάσσουσα σπαλομπριζόλα της Ελλάδας.