ΤΩΡΑ πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις, αλληλεγγύης.
Οι λαοί της Ευρώπης έχουν στραμμένα όχι μόνο τα μάτια τους στη Γαλλία αλλά και η καρδιά τους κτυπά στους ρυθμούς των ΓΑΛΛΩΝ εργαζομένων, νεολαίων, μεταναστών που συγκρούονται με την νεοφιλελεύθερη πολιτική του Μακρόν και ολόκληρου του Γαλλικού αστικού πολιτικού κατεστημένου.
ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΛΗΛΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ
Για άλλη μια φορά ο λαός και η νεολαία της Γαλλίας ανοίγουν δρόμους για μια νέα ριζοσπαστικοποίηση και αμφισβήτηση του σημερινού καπιταλισμού. Ενάντια στις βάρβαρες πολίτικες σκληρής λιτότητας, που αυξάνουν τις κοινωνικές ανισότητες. Δείχνουν το δρόμο και στους άλλους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μια νέο ριζοσπαστική αμφισβήτηση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης και του εθνικισμού- φασισμού, που σηκώνει κεφάλι.
Τα κίτρινα Γιλέκα θέτουν αιτήματα και στόχους που θα υποχρεώσουν όχι μόνο τον Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν, αλλά και όλο το αστικό πολιτικό σύστημα σε άτακτη υποχώρηση. Δεν είναι μια τυφλή διαμαρτυρία, κάποιων ταραταξιών, δηθεν ακραίων, όπως θέλουν να την παρουσιάσουν. Έχει θέση συγκεκριμένα αιτήματα και στόχους και είδη είχαν τα πρώτα αποτελέσματα, τις πρώτες κατακτήσεις, φαίνεται πως ο ΜΑΚΡΟΝ έδωσε εντολή να ανασταλεί το μέτρο της αύξησης των φόρων στα καύσιμα. και συνεχίζουν.
Μεταξύ των 42 αιτημάτων και στόχων είναι: Κανένας άστεγος στον δρόμο. Αύξηση του βασικού μισθού στα 1.300 ευρώ.. Επιπλέον αναλογικότητα του φόρου στο εισόδημα. Όλοι όσοι έχουν άδεια να εργάζονται στο γαλλικό έδαφος θα πρέπει να είναι ίσοι εργασιακά με τους Γάλλους πολίτες και οι εργοδότες τους να τους αμείβουν με τον ίδιο τρόπο που αμείβουν έναν Γάλλο εργαζόμενο. Να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους ανέργους. Αύξηση των αναπηρικών επιδομάτων. Μείωση των ενοικίων (ιδίως για τους φοιτητές και τους εργαζόμενους χωρίς σταθερή εργασία). Να τελειώσει η πολιτική λιτότητας. Φόροι: Οι «μεγάλοι» να πληρώνουν πολλά και οι «μικροί» λίγα.. Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης να είναι ίδιο για όλους. Να πάψουμε να πληρώνουμε τους τόκους φόρων που έχουν κριθεί παράνομοι και να αρχίσουμε να πληρώνουμε το χρέος χωρίς να παίρνουμε τα χρήματα από τους φτωχούς και τους λιγότερο φτωχούς. Να αναζητήσουμε τα 80 δισεκατομμύρια της φοροδιαφυγής.. Να απαγορευθεί η πώληση περιουσίας της Γαλλίας ( π.χ αεροδρόμια). Να αντιμετωπιστούν οι αιτίες της μετανάστευσης. Οι αιτούντες άσυλο να έχουν μια καλή μεταχείριση. Τους οφείλουμε στέγη, ασφάλεια τροφή και παιδεία για τους ανηλίκους. Το σύστημα συνταξιοδότησης πρέπει να παραμείνει αλληλέγγυο άρα σοσιαλιστικό. Καμία σύνταξη κάτω από 1.200 ευρώ. Πάγωμα των φόρων στα καύσιμα και ακύρωση της επιπλέον επιβάρυνσης στους τεχνικούς ελέγχους.
Υιοθέτηση του αναλογικού εκλογικού συστήματος με στόχο τη σωστότερη εκπροσώπηση του γαλλικού λαού στο Κοινοβούλιο. Όλοι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι θα έχουν δικαίωμα σε έναν μεσαίο μισθό. Τα έξοδα τους θα ελέγχονται και εφόσον δικαιολογούνται θα τους επιστρέφονται τα χρήματα».
Τα αιτήματα αυτά είναι που τρομάζουν το πολιτικό και οικονομικό κατεστημενο στη Γαλλία και όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για αυτό με λύσσα επιτίθενται για να καταστείλουν αυτό το κίνημα. Έπεσαν οι μάσκες τους. Καταφεύγουν στην πιο ωμή βία και τρομοκρατία -τεθωρακισμένα, πλαστικές σφαίρες. Επιδιώκουν να το συκοφαντήσουν, να το διασύρουν. Τρέμουν όχι μόνο οι αστικές πολιτικές δυνάμεις αλλά και οι κάθε λογής συμβιβασμένες καθεστωτικές δυνάμεις, που βλέπουν τα Κίτρινα Γιλέκα να τους ξεπερνούν και να τους αμφισβητούν. Τρέμει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία από το δυναμισμό αυτού του κινήματος.
Οι λαοί της Ευρώπης προσβλέπουν από αυτό. Θέλουν και το στηρίζουν για να κερδίσει τα αιτήματα που έχει θέση και διεκδικεί.
Με το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων έχουμε πολλές ομοιότητες στα προβλήματα και στα αιτήματα, ως έλληνες εργαζόμενοι. Έχουμε και μεγάλες διαφορές στον τρόπο οργάνωσης, τη μορφή, τη διάρκεια και τη δυναμική του αγώνα τους που αυτοί επέλεξαν. Δεν περιορίστηκαν σε έναν αγώνα απλής διαμαρτυρίας. Επέλεξαν την μαζική ρήξη, σύγκρουση να δημιουργήσουν ρήγματα στη νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή πολιτική να έχουν κατακτήσεις, να υποχωρήσει η κυβέρνηση.
Αυτοί δεν ακολουθούν το δρόμο των δικών μας εκφυλισμένων, συμβιβασμένων ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος που περιορίζονται σε κινητοποιήσεις εκτονώσεις της λαϊκής εργατικής δυσαρέσκειας. Ούτε ανάθεσαν στο διπλανό τους, να αγωνιστεί για αυτούς, καθισμένοι στον Καναπέ.
ΤΩΡΑ χρειάζεται πανεργατικός, πανευρωπαϊκός συντονισμός.
Να πιέσουμε οι εργαζόμενοι από τα κάτω τις ηγεσίες του σ. κινήματος και εκφραστεί μαζικά και μαχητικά η αλληλεγγύη μας στο Γαλλικό λαό. Να οργανωθούν ΤΩΡΑ πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις με διάφορες μορφές.
Τα Γαλλικά Κίτρινα Γιλέκα μας δείχνουν το δρόμο και μας καλούν στο δρόμο του αγώνα.
Όταν η μαζική λαϊκή οργή, δεν περιορίζεται στον καναπέ, γίνεται μαζική, δυναμική αντίσταση και δράση στο δρόμο, με χαρακτηριστικά σύγκρουσης για την Νίκη και δεν περιορίζεται σε απλή διαμαρτυρία, τότε έχει αποτέλεσμα.
Η Ελπίδα ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ, στην αποδοχή των νεοφιλελευθέρων ιδεών και στην ακροδεξιά που προσπαθεί να ψαρεύσει στη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ούτε στην ανάθεση, το φόβο, την αδράνεια και την υποταγή.
Η ελπίδα θα ξαναγεννηθεί στους δρόμους, στους αγώνες με ανεξάρτητη δράση και εργατική χειραφέτηση. Με μαζική σύγκρουση. Με συλλογικότητα, χωρίς κηδεμόνες και πατρόνες.
Με ταξική εργατική ενότητα, αλληλεγγύη και χειραφέτηση.
Χρειάζεται να βαδίσουμε Άλλο δρόμο……..
…………..Οι εργατικοί ταξικοί δυναμικοί αγώνες, ξαναέρχονται και στην Ελλάδα.
Με τα εργατικά συμφέροντα μπροστά!!!!