Του …σούρνουν όσα σέρνει η μπουλντόζα -Μια στο καρφί και μια στο πέταλο κατά του Γάλλου προέδρου σε ένα χοντρό βιβλίο 630 σελίδων-Διαπλοκή, μίζες, Ρότσιλντ και “τσουνάμι” αποκαλύψεων
Μια έρευνα για τη ζωή και το έργο του Εμμανουέλ Μακρόν ως προέδρου της δημοκρατίας, αλλά και για τα προηγούμενα στάδια της καριέρας του, τόσο ως αξιωματούχος όσο και ως τραπεζίτης, έχει προκαλέσει σάλο στην Γαλλία εδώ και λίγες μέρες.
Το παλάτι των Ηλυσίων, το οποίο ενημερώθηκε από πολυάριθμες…πηγές ότι ετοιμαζόταν ένα τέτοιο βιβλίο, εξέδωσε ειδική εντολή, απαγορεύοντας, υπό την απειλή των κυρώσεων, σε όλους τους υπαλλήλους (ακόμη και τους συνοδούς) να επικοινωνούν με τους δημοσιογράφους Gerard Dave και Fabrice Lemm.
Οι δυο τους πέρασαν τουλάχιστον τέσσερα χρόνια συλλέγοντας υλικό.
Το βιβλίο «Προδότης και ασημαντότητα» αποτελεί μια πολιτική παρατήρηση των δραστηριοτήτων του όγδοου προέδρου της Πέμπτης Δημοκρατίας, στην οποία κάθε δήλωση επιβεβαιώνεται σύμφωνα με τους συγγραφείς από γεγονότα, αριθμούς και στοιχεία.
Οι συγγραφείς χρησιμοποιούν βαριές εκφράσεις όπως «ψεύτης και χειραγωγός», του οποίου οι πολιτικοί τρόποι στην επίλυση ζητημάτων δεν μοιάζουν μόνο με την εποχή της απολυταρχίας, αλλά αντιστοιχούν ακριβώς στο περίφημο “Το κράτος είμαι εγώ!” σαν άλλος Λουδοβίκος XIV!
Και τι δεν του ….σούρνουν!
Οι αποφάσεις που έπαιρνε (συχνά ενάντια στη συμβουλή εκείνων που επέβλεπαν μια συγκεκριμένη κατεύθυνση στην πολιτική) δίχασαν την κοινωνία έτσι ώστε πολλοί άρχισαν να μιλούν για τον Ψυχρό Εμφύλιο Πόλεμο, ισχυρίζονται οι δύο δημοσιογράφοι και επιμένουν πως οι οικονομικές καινοτομίες, υπαγορευμένες όχι από τις ανάγκες της χώρας και των πολιτών της, αλλά από τις απαιτήσεις των Ευρωπαίων γραφειοκρατών, οδήγησαν σε απότομη αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας. Ο Μακρόν αντικατέστησε την οικοδόμηση εθνών ως τρόπο εδραίωσης της κοινωνίας με διατριβές για τη σημασία του «πολυπολιτισμού», έχοντας φτάσει πριν από λίγο καιρό στον ισχυρισμό ότι “τα γαλλικά πρέπει να ακούγονται όχι μόνο στο ανάχωμα του Σηκουάνα, αλλά και στις όχθες της λίμνης Τσαντ.”
Γιατί τα καταστρέφει όλα;
Οι συγγραφείς, φυσικά, δεν μπορούσαν παρά να θέτουν το ερώτημα: ποιος είναι ο λόγος που ο ηγέτης μιας χώρας της οποίας η πολιτιστική παράδοση χρονολογείται από πολλά χρόνια και ο κρατικός μηχανισμός αποτελεί πρότυπο αποτελεσματικότητας για αιώνες και της οποίας η οικονομία παρέμεινε σταθερή ακόμη και σε περιόδους κρίσεων, προσπαθεί να τα καταστρέψει όλα αυτά;
Από πού προέρχεται αυτό το σύμπλεγμα του Ηρόστρατου σε ένα άτομο που έχει λάβει εξαιρετική εκπαίδευση; (Ο Ηρόστρατος ήταν αρχαίος Έλληνας, παροιμιώδης εμπρηστής από την Έφεσο)
Και βρήκαν την απάντηση αλλά όχι στον τομέα της ψυχολογίας….
Ο Μακρόν, που ξεκίνησε να σκαρφαλώσει στον γαλλικό πολιτικό Όλυμπο, σύμφωνα με τους συγγραφείς, αποφάσισε να το κάνει όχι με ειλικρινή και ανοιχτό τρόπο, όπως ακολούθησαν οι προκάτοχοί του (τις περισσότερες φορές ξεκινούσαν από μέτριες θέσεις είτε στο νομοθετικό ή στα εκτελεστικά τμήματα της κυβέρνησης), αλλά όπως ο Ταρτούφος (θεατρικός ήρωας του Μολιέρου υποκριτής, ανήθικος άνθρωπος που παριστάνει τον ηθικό)
Μίλησε για «κοινωνική δικαιοσύνη και πρόοδο», ενώ διαπραγματεύτηκε την υποστήριξη με τους παγκοσμιοποιητές σε αντάλλαγμα για τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Οι γνωριμίες, τόσο στο φορολογικό τμήμα της Γαλλίας, όπου ξεκίνησε την καριέρα του, όσο και με τους Ρότσιλντ, έδωσαν στον Εμμανουέλ Μακρόν απολύτως πρωτόγνωρες συνδέσεις και οικονομικούς πόρους στην ιστορία της χώρας, αναφέρεται στο βιβλίο.
Αλλά όχι μόνο.
Το βιβλίο συνεχίζει πως ως απάντηση στην υποστήριξη που παρέχεται, υπόσχεται να διευκολύνει (ή τουλάχιστον να μην αντιταχθεί) στην πώληση περιουσιακών στοιχείων στρατηγικής σημασίας για τη γαλλική βιομηχανία, για παράδειγμα, στους Αμερικανούς. Έτσι, ενώ ήταν ακόμη υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης, «ευλόγησε» τη συμφωνία μεταξύ της Alstom και της General Electric. Έτσι, στερεί από την πατρίδα του όχι μόνο δουλειές, αλλά κι από το ταμείο της εισόδημα. Παραχωρεί στην ξένη βιομηχανία μηχανολογικές και σχεδιαστικές λύσεις που είχαν στη διάθεσή τους οι Γάλλοι, τις οποίες οι Αμερικανοί δεν είχαν. Αλλά μόλις κλείσει η συμφωνία, – χάρη στον Μακρόν – τα παίρνουν σχεδόν δωρεάν.
Οι συντάκτες της έρευνας αναφέρουν ότι τέτοιες συγχωνεύσεις και εξαγορές συνοδεύτηκαν, μεταξύ άλλων, από πληρωμές “προμήθειας”. Λένε ακόμη οι συγγραφείς πως η δικαιοσύνη γνώριζε την ύπαρξη τέτοιας μίζας, αλλά κάθε φορά οι έλεγχοι δεν τελείωναν με τίποτα και οι υποθέσεις απλώς έμπαιναν κάτω από το χαλί.
Οι υποχρεώσεις που ανέλαβε προς τους χορηγούς της μελλοντικής προεκλογικής του εκστρατείας αφορούσαν ακόμη και πιο συγκεκριμένα, πώς θα ντύνεται, αν εκλεγεί πρόεδρος, η Brigitte Macron (αντιπροσωπευτικά ρούχα και κοσμήματα της σημερινής πρώτης κυρίας πάντα και αποκλειστικά – από οίκους μόδας που ανήκουν στην εταιρεία LVMH).
Συμπεράσματα
Και οι δύο δημοσιογράφοι, ο Gerard Dave και ο Fabrice Lemm, εξάγουν δύο συμπεράσματα με βάση τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν.
–Πρώτον ο Εμμανουέλ Μακρόν ξέρει να λέει ψέματα, ώστε κατάφερε να κοροϊδέψει σχεδόν όλες τις πρώην πολιτικές ελίτ της χώρας, που δεν μπορούσαν καν να φανταστούν ότι αυτός ο εξαιρετικά καλοσυνάτος, ευγενικός νεαρός με εξαίσιους τρόπους είναι ικανός να προδώσει όλους εκείνους που τον βοήθησαν να ανέβει στην κορυφή.
-Και το δεύτερον… Και οι δύο δημοσιογράφοι επικεντρώνονται , θα λέγαμε, στο κοινό-στόχο του σημερινού Γάλλου ηγέτη, όταν υφαίνει τις ίντριγκες του και λύνει αποκλειστικά τα δικά του προβλήματα….
Πηγή: Πενταπόσταγμα – Μάνος Χατζηγιάννης