Ξεχάστε τις εικόνες ζόφου και μιζέριας που μεταδίδουν τα στοιχεία για την ανεργία και τα ρεπορτάζ για τη μείωση των μισθών… Πολύ κοντά μας γίνεται ένα ξέφρενο πάρτι χωρίς τέλος! Το περίγραμμά του το παρουσίασε η ετήσια έκθεση της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse, που κάθε χρόνο καταγράφει την εξέλιξη σε απόλυτα μεγέθη και κυρίως την κατανομή του παγκόσμιου πλούτου. Κι αυτή ακριβώς η μεταβλητή είναι που κάνει τη διαφορά, καθώς φέρνει στην επιφάνεια τα αβυσσαλέα κοινωνικά ρήγματα. Από τη μια, λοιπόν, είναι οι εκατομμυριούχοι που ανέρχονται σε 36 εκ. άτομα κι αυξήθηκαν κατά 2,3 εκατ. άτομα, με τους μισούς απ’ αυτούς να προέρχονται από τις ΗΠΑ και 620.000 από την Ευρώπη. Αυξάνονται και πληθύνονται λοιπόν οι εκατομμυριούχοι (που αισίως, όπως θα έλεγε κι ο Σκάι, τριπλασιάστηκαν από το 2000) μαζί με την περιουσία τους, καθώς αν και αποτελούν ένα ποσοστό μικρότερο του 1% του ενήλικου πληθυσμού, κατέχουν το 46% του παγκόσμιου ιδιωτικού πλούτου. Σχεδόν ο μισός πλούτος δηλαδή είναι δικός τους…
Από την άλλη, όσοι έχουν περιουσιακά στοιχεία κάτω των 10.000 δολ., παρότι φθάνουν τα 3,5 δισ. άτομα κι αποτελούν το 70% των ενηλίκων, ελέγχουν το 2,7% του παγκόσμιου πλούτου! Αξιοσημείωτο στοιχείο της έρευνας είναι, επίσης, ότι μεταξύ των φτωχών συμπεριλαμβάνεται ένα δυσανάλογα μεγάλο (σε σχέση με προηγούμενες εποχές) ποσοστό της νέας γενιάς. «Οι millennials (όπως αποκαλούνται όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1982 και 2000) τα καταφέρνουν λιγότερο καλά σε σχέση με τους γονείς τους στην ίδια ηλικία, ειδικά σε σχέση με το εισόδημα, την ιδιοκτησία σπιτιού και άλλες διαστάσεις της ευημερίας», υπογραμμίζει από τις πρώτες της κιόλας σελίδες η έκθεση, παρότι –όπως τονίζει– παρατηρείται μια αύξηση κατά 20% στους πτυχιούχους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Η όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων έχει τεράστια σημασία, καθώς δείχνει ότι η αύξηση του παραγόμενου προϊόντος, ακόμη και του παγκόσμιου πλούτου (που μεγεθύνθηκε κατά 6,4% σε ετήσια βάση, όταν τον προηγούμενο χρόνο αυξήθηκε κατά 3,9% χωρίς μάλιστα να οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην άνοδο των τιμών των μετοχών) δε σημαίνει ταυτόχρονα και βελτίωση της θέσης των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ ο μέσος πλούτος ανά ενήλικα παγκόσμια αυξήθηκε κατά 4,9%, στην Αφρική και την περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού μειώθηκε κατά 1,9% και 1% αντίστοιχα. Στο δε ανεπτυγμένο καπιταλισμό καταρρίπτεται πλέον ακόμη και η χρήση της ανώτερης εκπαίδευσης ως μοχλού κοινωνικής και εισοδηματικής ανόδου!
Η εποχή που μισθωτοί και άλλα λαϊκά στρώματα περίμεναν να ανέβουν στο τρένο της ανάπτυξης για να αποχαιρετήσουν τον κόσμο των στερήσεων έχει παρέλθει προ πολλού. Τώρα, το τρένο της ανάπτυξης έρχεται, επιβιβάζονται στην πρώτη θέση αλλά συνταξιδεύουν με τη στέρηση…
Πηγή: prin.gr
