Το δεκαήμερο που πέρασε είχε πολλά και ενδιαφέροντα. Ανασχηματισμό, δηλώσεις, ενέσεις αισιοδοξίας και κυβερνητικό αλαλούμ. Το τελευταίο πάει να γίνει κανόνας για την πολιτική του κ. Μητσοτάκη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα σχολεία. Εκεί που θα άνοιγαν όλες οι βαθμίδες εκπαίδευσης, σύμφωνα με δήλωση του κ. Πέτσα, ήρθε η κ. Πελώνη να μπερδέψει ακόμη περισσότερο το κουβάρι και τελικά το υπουργείο Παιδείας να διευκρινίσει ότι θα λειτουργήσουν μόνο η πρωτοβάθμια και οι δομές ειδικής αγωγής. Μάλλον ο ανασχηματισμός ξεκούρδισε ακόμη περισσότερο το κυβερνητικό σχήμα.
Έγινε, λοιπόν, και η πολυαναμενόμενη αναδόμηση. Άνθρακας, εντούτοις, ο θησαυρός. Χαρακτηρίστηκε από εσωκομματικές ισορροπίες, λίγες μετακινήσεις και αποχωρήσεις εξωκοινοβουλευτικών υφυπουργών. Κι αν κανείς πιστεύει ότι θα καλυτερεύσουν τα πράγματα, ας διαβάσει προσεκτικά τη δήλωση του κ. Γεραπετρίτη, ο οποίος ξεκαθάρισε πως, ανεξαρτήτως προσώπων, η πολιτική θα παραμείνει ενιαία. Ούτε η υπουργός Παιδείας, η οποία προκάλεσε τόσο πολύ την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία με τις αποφάσεις της, ούτε ο υπουργός Υγείας, ο οποίος έχει μερίδιο ευθύνης για το μπάχαλο που επικρατεί στο πρόβλημα της πανδημίας, γρατζουνίστηκαν στο ελάχιστο. Σαν να μη φταίει κανείς. Σαν να είναι θεόσταλτα όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα. Φάνηκε, επιπλέον, σε πόσο δεινή θέση βρίσκεται η κυβέρνηση που προέβαλλε ως σημαντικό και πολύ προοδευτικό το αυτονόητο: την υπουργοποίηση ενός ομοφυλόφιλου, λες και αυτό αποτελεί είδηση τον 21ο αι. Μελανότερο σημείο του ανασχηματισμού, τέλος, αποτελεί η τοποθέτηση του κ. Βορίδη στο υπουργείο Εσωτερικών. Η αναβάθμιση του γνωστού για τη δράση και τις ακραίες απόψεις του υπουργού, πέρα από όλα τα άλλα, τού δίνει αέρα σε μια ενδεχόμενη διαδοχή του κ. Μητσοτάκη.
Η απόφαση, μάλλον, δεν άρεσε στον έτερο δελφίνο και αποψιλωμένο από κρίσιμες αρμοδιότητες υπουργό Ανάπτυξης κ. Γεωργιάδη, ο οποίος ξεκίνησε αντάρτικο. Άδειασε τον πρωθυπουργό δηλώνοντας προκλητικά ότι, ενώ είχαν εισηγηθεί οι λοιμοξιωλόγοι να τεθεί σε καραντίνα η Θεσσαλονίκη πριν από την εορτή του Αγίου Δημητρίου, η κυβέρνηση αποφάσισε το αντίθετο από σεβασμό στην ορθοδοξία. Η αναφορά αυτή προκάλεσε σάλο, επειδή λίγες μέρες νωρίτερα ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε διαψεύσει ανάλογες πληροφορίες. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, καθώς η κυβέρνηση εμφανίζεται να αδιαφορεί για τις ανθρώπινες ζωές, προκειμένου να μη δυσαρεστήσει τους ψηφοφόρους μιας μεγάλης δεξαμενής από την οποία παίρνει ψήφους. Πρέπει να αποσαφηνιστεί άμεσα, αφού κάποιος από τους δύο ψεύδεται. Σε τελική ανάλυση, ας βγει με υπευθυνότητα η επιτροπή να πει τι ακριβώς συνέβη. Το οφείλει ως ηθική υποχρέωση στους συγγενείς των εκατοντάδων νεκρών της Βόρειας Ελλάδας, αλλά και στους πολίτες που βρίσκονται σε καραντίνα μήνες τώρα και βλέπουν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται.
Τα πράγματα, όμως, δεν εξελίσσονται καλά ούτε στο πρόγραμμα εμβολιασμού με το όνομα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Οι πολίτες διαπιστώνουν ότι θα εξακολουθούν να ζουν στη σκλαβιά των περιορισμών για πολλούς μήνες ακόμη, αφού η ανοσία του πληθυσμού μεταφέρεται τουλάχιστον για μετά το φθινόπωρο. Εκεί που θα είχαμε εκατομμύρια παρτίδες, έχουν εμβολιαστεί λίγες χιλιάδες. Η δήλωση του πρωθυπουργού ότι οι ημερήσιοι εμβολιασμοί από τις 5.000 θα ανέβουν στις 8.000 είναι αποκαλυπτική. Η κυβερνητική στάση να ακολουθεί κατά γράμμα την κοινοτική οδηγία, η οποία απαγορεύει μονομερείς διαπραγματεύσεις για την προμήθεια εμβολίων, την οποία, ωστόσο, έχουν σπάσει η Γερμανία και άλλες χώρες και έχουν προμηθευτεί εκατομμύρια εμβόλια, είναι πραγματικά ανεξήγητη.
Η ελληνική τραγωδία συνεχίζεται και το αδιέξοδο είναι μεγάλο. Η κυβερνητική μηχανή εμφανίζει όχι ακίνδυνες αρρυθμίες, αλλά σοβαρότατες επιπλοκές. Έτσι, αργά ή γρήγορα, με ή χωρίς τη θέλησή του, ο πρωθυπουργός θα ζητήσει εκλογές με πρόφαση την αντιμετώπιση των σοβαρότατων συνεπειών της πανδημίας. Στην πραγματικότητα, όμως, θα επιχειρήσει να ξεγελάσει τον ελληνικό λαό. Οι πιθανότητές του είναι αυξημένες εξαιτίας του πολιτικού κενού που υπάρχει στην πλευρά της αντιπολίτευσης. Σε αντίθετη περίπτωση θα βρισκόταν, ήδη, εκεί που του πρέπει: να κάνει, δηλαδή, αμέριμνος ποδηλασία στην Πάρνηθα, τα Μετέωρα ή στο κεδρόδασος Χανίων.
Του Γιάννη Ανδρουλιδάκη
εκπαιδευτικός στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας
