Σε αυτόν τον στίχο του Μιχάλη Κατσαρού συνοψίζεται η αγωνία μας για το σήμερα και το αύριο των εργαζομένων στον όμιλο ΟΤΕ. Γιατί αυτός που όφειλε θεσμικά να υπερασπιστεί τον κόσμο της δουλειάς από την αγριότητα της εργοδοτικής εκμετάλλευσης, είναι το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα. Δυστυχώς η ΟΜΕ-ΟΤΕ, αλλά και τα πρωτοβάθμια σωματεία βρίσκονται από καιρό σε κατάσταση αποδρομής από τα πραγματικά προβλήματα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια στιγμή που οι κυρίαρχες παρατάξεις του συνδικαλιστικού δικομματισμού αναλώνονταν σε μια άγονη και ανήθικη διελκυστίνδα για τα οφίτσια και μηχανεύονταν απίθανους τρόπους για να νοθεύσουν το εκλογικό αποτέλεσμα, η εργοδοσία δείχνει το πιο αποκρουστικό της πρόσωπο και προχωράει σε απολύσεις με το άρθρο 13 του ΕΚΠ.
Ας τα πάρουμε με την σειρά:
Την Τετάρτη 23 Μαΐου η διοίκηση ανακοινώνει «νέο, απλουστευμένο και κατανοητό» αξιολόγιο που επικεντρώνεται στην ατομική στοχοθεσία και βάζει τις βάσεις για ένα μισθολόγιο συσχετισμένο με την παραγωγικότητα. Το αξιολόγιο αυτό υποβαθμίζεται από την ίδια την διοίκηση που το θεωρεί μεταβατικό μέχρι η μητρική Deutsche Telekom να ανακοινώσει το νέο της Global αξιολόγιο στο οποίο θα «προσχωρήσουμε».
Την ίδια στιγμή η διοίκηση προβαίνει σε τρομοκρατική απόλυση με το άρθρο 13 στα Ιωάννινα σε συνάδελφο με 32 χρόνια υπηρεσία, με επίσημη δικαιολογία την απόδοσή του! Να σημειώσουμε, ότι ο διευθύνων σύμβουλος σε συνάντησή του με την ΟΜΕ-ΟΤΕ τον Απρίλιο του 2016, διαβεβαίωνε ότι ούτε έγινε, ούτε πρόκειται να γίνει απόλυση στον ΟΤΕ, με αιτιολογία την κακή αξιολόγηση. Η υπαναχώρηση της διοίκησης από μια τέτοια διακηρυγμένη θέση θα έπρεπε να σημάνει συναγερμό και γενική απεργιακή επιστράτευση. Δυστυχώς οι αιώνιοι συνδικαλιστικοί συνεταίροι στην ΟΜΕ-ΟΤΕ (Δ)ΑΚΕ-ΣΥΝ1(ΠΑΣΚΕ), δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν την απόλυση και εξέδωσαν υποκριτικά μια ανακοίνωση για κλάματα στην οποία, αποφεύγουν ακόμα και να πουν την λέξη απόλυση! Οι γλωσσοπλάστες της συνδικαλιστικής μας αριστοκρατίας «μαλώνουν» την διοίκηση γιατί τορπιλίζει την εργασιακή ειρήνη (sic) με την «λύση της εργασιακής σχέσης» και την «παύση της μισθωτής εργασίας» !
Είχε προηγηθεί το όργιο των εκλογικών μαγειρεμάτων στο 44ο συνέδριο της ΟΜΕ-ΟΤΕ στο οποίο οι (Δ)ΑΚΕ-ΣΥΝ1(ΠΑΣΚΕ) αξιοποιώντας και τον αρνητικό συσχετισμό που αποτυπώθηκε στις εκλογές των πρωτοβάθμιων σωματείων, νόθευσαν το αποτέλεσμα με δύο τρόπους. 1) δέχτηκαν με συνοπτικές διαδικασίες να νομιμοποιήσουν συνέδρους που προέρχονται από διπλοψηφίες στα πρωτοβάθμια σωματεία που αν είχαν αποτραπεί το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. 2) Καταδολίευσαν το αποτέλεσμα «σπάζοντας» σε τέσσερα ψηφοδέλτια η (Δ)ΑΚΕ και σε τρία ψηφοδέλτια η ΣΥΝ1(ΠΑΣΚΕ) αλλάζοντας το αποτέλεσμα και στο ΔΣ και στην ΓΣΕΕ σε βάρος της ΕΣΚ.
Η Αγωνιστική Συνεργασία με αίσθημα ευθύνης αλλά και υπερασπιζόμενη αρχές και αξίες, δεν δέχτηκε να νομιμοποιήσει το πραξικόπημα. Προσέφυγε στην δικαιοσύνη εναντίων αυτών των αδιανόητων μεθοδεύσεων. Οι ύβρεις, οι απειλές και οι συκοφαντίες του προέδρου της ΟΜΕ δεν μας πτοούν. Δεν μιλούν για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Αυτοί που έκαναν το καταστατικό κουρελόχαρτο και τις διαδικασίες ψηφοφορίας τραγέλαφο, δεν δικαιούνται να ομιλούν για ομηρία της ΟΜΕ-ΟΤΕ. Το συνδικάτο έπρεπε να είναι κάστρο και καταφύγιο των εργαζομένων και επί των ημερών τους έφτασε να το χρειάζεται μόνον η εργοδοσία!
Στην συγκρότηση του ΔΣ της ΟΜΕ-ΟΤΕ οι (Δ)ΑΚΕ-ΣΥΝ1(ΠΑΣΚΕ), επιστράτευσαν ότι βρώμικο κόλπο μπορούσαν να διανοηθούν για να διαστρέψουν το αποτέλεσμα, ενώ αρνήθηκαν κατηγορηματικά, ακόμα και να δηλώσουν ότι προτίθενται να σεβαστούν το καταστατικό. Σε όλη την διαδικασία οι (Δ)ΑΚΕ-ΣΥΝ1(ΠΑΣΚΕ) λειτούργησαν ενιαία και συμφωνημένα ως την τελευταία στιγμή. Θα άξιζε οι συνάδελφοι του ΣΥΝ1(ΠΑΣΚΕ) που διαμαρτύρονται για την «άδικη και ισοπεδωτική» κριτική μας να μας πουν πόσο υπερήφανοι αισθάνονται για τον ρόλο κολαούζου που τους επιφύλαξε ο πραγματικός επικεφαλής της παράταξής τους που δεν είναι άλλος από τον επικεφαλής της (Δ)ΑΚΕ. Η ΕΣΚ – προς τιμή της – τους διέσωσε και απέτρεψε με την μη υποψηφιότητά της για θέση που εδικαιούτο η παράταξή μας, μια ακόμα καταστατική παραβίαση που θα οδηγούσε σε νέες δικαστικές περιπέτειες την πολύπαθη ΟΜΕ-ΟΤΕ.
Σαν Αγωνιστική Συνεργασία έχουμε από καιρό επιλέξει αντίπαλο. Αντιπαλεύουμε λοιπόν τις πολιτικές της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων όποια κυβέρνηση και αν τις εφαρμόζει, την εργοδοσία και την ηγεσία ενός συνδικάτου σάπιου, εκφυλισμένου, εργοδοτικού, κομματικού, αναθετικού. Επιλέγουμε λοιπόν να προσπεράσουμε χωρίς σχόλια το τσουβάλιασμα που επιχειρεί η ΕΣΚ σε βάρος μας, καλώντας την να προσφύγει και η ίδια εναντίον της εγκυρότητας του συνεδρίου, αφού αυτή και όχι εμείς, θίγεται από το αποτέλεσμά του. Αντίστοιχη κίνηση οφείλουν όμως να κάνουν και τα πρωτοβάθμια σωματεία, που είναι και τα φυσικά μέλη της ΟΜΕ-ΟΤΕ. Ασχολίαστη θα έπρεπε να πάει και η τοποθέτηση της ΑΣΕ, θα τις θυμίσουμε όμως – αφού έχει επιλεκτική μνήμη – ότι αντίστοιχη συνεργασία σαν αυτήν που από το 2012 έχουμε σαν Αγωνιστική Συνεργασία με την Ενωτική, είχαμε και με την ΑΣΕ από τον Ιούνιο 2000. Ας μας πουν λοιπόν οι καλοί συνάδελφοι πως βρέθηκε ο εκπρόσωπος της ΑΣΕ τότε στην ΕΕ της ΟΜΕ-ΟΤΕ και γιατί θα πρέπει κάποιος να απολογείται όταν επιδιώκει την ενότητα.
Θα κλείσουμε με ποίηση όπως ξεκινήσαμε.
Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή
μητ’ όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι
έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει.