Ένα ποίημα του Τόλη Νικηφόρου: Και όμως

859

και όμως

 
μέσα στα ερείπια
πάνω στους τάφους
κόκκινες και γαλάζιες σημαίες
θ’ ανεμίσουν
η άνοιξη εκθαμβωτικά
και πάλι θα χαμογελάσει
 
και όμως
οι νέοι και πάλι
θ’ ανακαλύψουν τις ξεχασμένες λέξεις
εκστατικά
θα τις προφέρουν
με την ίδια ελπίδα
την ίδια πάντα βεβαιότητα
 
και όμως
μέσα απ΄τις στάχτες
ανίκητη η ζωή
θα πάρει και πάλι
τον προαιώνιο δρόμο της
σαν να’ ναι η πρώτη φορά
σαν τίποτα
να μην έχει προδοθεί
τίποτα 
να μην έχει χαθεί για πάντα
 
Τόλης Νικηφόρου
(απο τη συλλογή κόκκινες πηχτές σταγόνες,εκδόσεις Μανδραγόρας)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας