Αργοναύτης
Η Αργώ στην άσφαλτο τσακισμένη
Στις συμπληγάδες του κακού πιασμένη
Εσύ μονάχος στην εκστρατεία του ουρανού
Να ψάχνεις το χρυσόμαλλο δέρας της ψυχής
Δεν σ’ άφησαν ζωής περιθώριο
Το έγκλημά τους διαρκές και αιώνιο
Αέναο ταξίδι στην άνομη βία
Στο βωμό της η δική σου θυσία
Σφαγείς ζωής
Στερούμενοι τιμής
Άρχοντες οδύνης
Κρυπτόμενοι ευθύνης
Θέμις μήτρα κακού
Δύσμοιρος μοίρα λαού
Απλόχερα μοίρασες ζωή
Αιώνες έκανες τη στιγμή
Θα βλέπουμε με τα μάτια σου
Θ’ αγαπάμε με την καρδιά σου
Θ’ αναπνέουμε την ανάσα σου
Καλό σου ταξίδι Ιάσωνα