Απόψε των σταγόνων
Με σπουργίτη ράμφος γράφω και ξάφνου άνεμος
Φυσάει του κερατά παίρνοντας κιονόκρανα
την ιλαρά της κληματαριάς
τις αντένες του Ιούνη
το εσώρουχο της θάλασσας
κι εκείνο το υπερώο των Φοινίκων αδαμιαίο
κατάρτι όλο μάλαμα
της ανεμότρατας
Η πλώρη σκουλαρίκι του πελάγου
αστράφτει εκκόλαψη
Κατά Βορηά φέγγει παράθυρο να’ ναι που
βρεφοκομείται Θράκη ή που ξενυχτούν
πυγολαμπίδες στα ρουθούνια σου Λεύκιππε
τυμπανοκρύστη;
Ποιός ακούει απόψε που είναι των σταγόνων;
Η δήθεν Ήριννα παραδίνει τα τείχη της σε ξιφήρεις
γαλαξίες όθεν:
αν έχω αριστερότητα εκεί κάτω στους βουβώνες
είναι που ο μέγας μονομάχος πολιορκημένος
κάνει έξοδο
έχοντας μεταλάβει των αχράντων φωνηέντων.
Κως.Ιούνης 1994
Απο τις εκδόσεις ”Μανδραγόρας”
Εκτωρ Κακναβάτος(1920-2010)
Nuntiusweb