Πρόκειται για μια από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις πολιτικής συμπεριφοράς που αποκαλύπτουν την πραγματικότητα για το πολιτικό ήθος της κυβέρνησης Τσίπρα και του ίδιου του επικεφαλής της. Και από την άποψη αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία να επιμείνουμε σε κάποια στοιχεία, που αναδεικνύουν τη σοβαρότητα του προβλήματος ηθικής εξαχρείωσης η οποία συνοδεύει τη διολίσθηση ενός πάλαι ποτέ αριστερού ιδεολογικοπολιτικού χώρου στην υπηρεσία μιας πολιτικής βαθιά αντιλαϊκής.
Όπως και να ‘χει, είναι εντυπωσιακή η αποκάλυψη ότι η ρύθμιση για το επίδομα ενοικίου σε εξωκοινοβουλευτικά μέλη της κυβέρνησης πάρθηκε στο πλαίσιο της ψήφισης του Μνημονίου το καλοκαίρι 2015. Συγκεκριμένα, με το άρθρο 25 στον νόμο 4336/2015, τον νόμο του τρίτου Μνημονίου! Ως εκ τούτου, η ρύθμιση αυτή ψηφίστηκε από το σύνολο των μνημονιακών βουλευτών, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ κ.λπ.
Η κυβέρνηση, οι βουλευτές και τα κεντρικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, και φυσικά ο ίδιος ο Τσίπρας, δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα, πολιτικό ή ηθικό, από την αξιοποίηση αυτής της ρύθμισης από τη Ράνια Αντωνοπούλου και τον σύζυγό της Δημήτρη Παπαδημητρίου, μέχρι τη μέρα που το ζήτημα ήρθε στην επικαιρότητα. Κάλυπταν μια προκλητική αθλιότητα, μέχρις ότου αυτή η συγκάλυψη αποκαλύφθηκε.
Η απόφαση του Τσίπρα να εξωθήσει σε παραίτηση τους δύο υπουργούς του, χωρίς την ελάχιστη αυτοκριτική για τη ρύθμιση που ο ίδιος προώθησε το 2015, αντί να απαλύνει τις εντυπώσεις, κάνει ακόμη πιο φανερή την τεράστια διάσταση του πολιτικού ανδρός με το πολιτικό ήθος. Προκειμένου να διασώσει ό,τι μπορεί από την εικόνα του είναι σε θέση να θυσιάσει τον οποιονδήποτε. Ακόμη κι όταν η ευθύνη είναι πρωτίστως δική του.
