Όταν αυτό το Κρο Μανιόν, ο Πολάκης, ζητούσε πολιτικές δίκες-διώξεις, πολλοί διαμαρτυρήθηκαν, αλλά δεν ξεσηκώθηκε το σύμπαν. Όπως και δεκάδες άλλες φορές, που αυτό το γιγάντιο ερπετό τύπου δράκου της Μαλαισίας έφτυνε τους πάντες, δάγκωνε, έκανε εμετό πάνω μας και αποπατούσε. Τώρα όμως ο Πολάκης βάρεσε φλέβα χτυπώντας ευαίσθητες χορδές. Ακόμα και των Συριζαίων που δεν έχουν γίνει εισέτι τρολ. Προκαλώντας αποστροφή (αλλά και εκλογική ανησυχία).
Πολλοί από καιρό έλεγαν (ανάμεσά τους και η ταπεινότης μου) ότι ο Πολάκης είναι ο Τσίπρας. Και πράγματι, εν μέσω της γενικής κατακραυγής, απτόητος ο Τσίπρας έσπευσε να υπερασπισθεί αυτόν τον αγροίκο.
Δηλώνοντας ο Τσίπρας ότι θα μετατρέψει τυχόν πρόταση μομφής της Ν.Δ. κατά του Πολάκη σε συζήτηση για ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του, απλούστατα παραδέχθηκε και συνάμα διατράνωσε ότι «όλοι είμαστε Πολάκηδες». Όντως είσθε! Από καιρό. Μερικοί από πάντα. Το ξέρουμε.
Όμως με αυτόν τον «ελιγμό» ο Τσίπρας προσέβαλε και προσβάλλει όσους από την κυβέρνηση και το κόμμα του δεν είναι ούτε αισθάνονται Πολάκηδες. Αητός ο «διάτρητος»! «Πιάνει
πουλιά στον αέρα» που λέει και ο κ. Αλιβιζάτος. Βεβαίως! Ερινύες για όσα έχει κάνει, Γρύπες και Χίμαιρες! Πιάνει τις Άρπυιες που μας τρώνε το ψωμί απ’ το τραπέζι και μας αρπάζουν τα σπίτια.
Βεβαίως και πιάνει πουλιά στον αέρα, κοράκια και καρακάξες. Γύπες όπως τον κ. Κόκκαλη στο ευρωψηφοδέλτιο και καρακαϊδόνες όπως η κυρία Μεγαλοοικονόμου. Πιάνει παπαγαλάκια και τα αμολάει στον Τύπο, κότες, ρετάλια και όρνια. Στο τέλος θα γίνουμε όλοι παρατηρητές ωδικών πτηνών. Όπως ο αμερικάνικος αητός των Σκοπίων και οι γάιδαροι (πετάνε και οι γάιδαροι) των Βρυξελλών.
Πράγματι πιάνει πουλιά στον αέρα ο Τσίπρας, μαύρα πουλιά πάνω απ’ το Μάτι και τη Μάνδρα, και μπούφους (κατά προτίμησιν κεντροαριστερούς) για πάσαν χρήσιν – αητός! Μέχρι
και φλαμίνγκος, άλμπατρος, τσαλαπετεινούς και τρυποκάρυδους – μια ολόκληρη νεφελοκοκκυγία, τα ίδια τα «πουλιά του Χίτσκοκ»! Παγώνι ο Κοτζιάς, ωμοφάγος όρνιθα οΚαμμένος, κοτέτσια και πούπουλα. Κοτσιλιές και κλουβίτες – η αηδία του βίου! Κοκορομαχίες της ελεεινής μορφής. Συνεχώς.
***
Όμως, χρονιάρες μέρες! (Ακόμα και την αύρα τους μαγαρίζει αυτό το πολιτικό σκηνικό – κρανίου τόπος το έρμο και αγρός του Κεραμέως). Μακριά απ’ αυτό το τοπίο, για λίγες έστω μέρες, ο καθείς και η κατάνυξή του (όποιος το δύναται), όλοι με τους οικείους μας. Κεράκια όλοι μας πάνω σε έναν πλανήτη που σπαταλάμε. Με αφιλοσόφητες εξουσίες που μας βρίζουν και μας αρμέγουν. Πλην όμως «τοσούτου άξιος
έκαστός εστιν, όσου άξιά εστι ταύτα, περί α εσπούδακεν» (κοπίασε, αγωνίσθηκε), καθώς έλεγε και το προγονικό (εν προκειμένω ο Μάρκος Αυρήλιος)…
twitter: @st_stavropoulos
email: stathispontiki@gmail.com
*Πηγή: topontiki.gr
