Βολεύει και βολεύει αφάνταστα το σύστημα να προβάλλουν τα καθεστωτικά μίντια ως μοναδικές αντισυστημικές δυνάμεις από τη μια το… ΚΚΕ και από την άλλη τους λεγόμενους… «αντιεξουσιαστές» και φυσικά να «θάβουν» όλες τις άλλες αντισυστημικές και ριζοσπαστικά αντιμνημονιακές δυνάμεις και πρώτα απ’ όλα την ΛΑ.Ε, η οποία μάχεται για ανατροπή εδώ και τώρα με τη σύμπραξη όλων, ανεξαιρέτως, των αντιμνημονιακών δυνάμεων.
Ο λόγος είναι απλός:
Το ΚΚΕ, λέγοντας («υπαρκτός») σοσιαλισμός ή τίποτα, υπογραμμίζοντας ότι το πρόβλημα δεν είναι τα μνημόνια αλλά ο καπιταλισμός που τα γεννάει (και άρα ας αφήσουμε ήσυχα τα μνημόνια μέχρι να γκρεμίσουμε τον καπιταλισμό) και ακολουθώντας μια δογματική αντιενωτική διχαστική πολιτική περιχαράκωσης στον αριστερό προοδευτικό χώρο, γίνεται απλώς και στην πράξη ακίνδυνο για το σύστημα.
Από την άλλη οι λεγόμενοι «αντιεξουσιαστές», ακολουθώντας την τακτική η τυφλή βία για τη βία, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να διαλύουν τους μαζικούς ενωτικούς αγώνες των εργαζομένων και του λαού και να απωθούν τα πλατιά λαϊκά στρώματα.
Βλέπετε το σύστημα δεν επιλέγει απλώς και σε αρκετό βαθμό τα υποστηλώματά του και τους εκφραστές του αλλά προσπαθεί να επιλέξει και τους «αντιπάλους» του.
Προσπαθεί, αλλά στο χέρι μας είναι οι προσπάθειές του να πέσουν στο κενό.
