Ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται από το 2019 εκεί που βρισκόταν το 2013 ο Δημήτρης Χριστόφιας
Λιτή και περιεκτική η συνόψιση στην πρώτη σελίδα της χθεσινής Εφημερίδας των Συντακτών του «κλεισίματος» του κ. Τσίπρα στη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ: «Πρέπει να στρίψουμε Αριστερά για να κερδίσουμε το Κέντρο». Και διδακτική – μας θύμισε το ιστορικό «Ψηφίζουμε «Όχι» για να τσιμεντώσουμε το «Ναι»» του μακαρίτη γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ Δημήτρη Χριστόφια κατά το δημοψήφισμα του 2004 για το Σχέδιο Ανάν.
Το «Όχι» του μακαρίτη Χριστόφια τσιμέντωσε το «Ναι» με τον ίδιο τρόπο που η μαφία τσιμεντώνει θύματά της και τα ρίχνει στη θάλασσα. Αλλά αυτό αφορά την παγκόσμια ιστορία – η προσωπική ιστορία Δημήτρη Χριστόφια υπήρξε απολύτως επιτυχής μετά τη διαλεκτική κίνηση του 2004: το 2008 εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είχε την ευτυχία να δει τις κυπριακές τράπεζες να χρεοκοπούν και να υπογράψει «μνημόνιο» για να αποφύγει τη δημοσιονομική χρεοκοπία – γιατί λοιπόν να μη υιοθετήσει τα ίδια επιτυχημένα διαλεκτικά σχήματα ο Αλέξης Τσίπρας;
Διότι o πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως παρελθόν το κατά το 2004 μέλλον του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ: και πρωθυπουργός έγινε και δημοψήφισμα έκανε όπου το «Όχι» θα τσιμέντωνε τη θέση της χώρας στην Ευρωζώνη και μνημόνιο δημοσιονομικής σωτηρίας υπέγραψε – και μετά έχασε εκλογές, ενώ ο μακαρίτης Χριστόφιας αποσύρθηκε μετά το τέλος της θητείας του το 2013. Έγραψε όμως βιβλίο με τίτλο «Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία» – αγαπημένη φράση και του Αλέξη Τσίοπρα που mot à mot την εκφώνησε ξανά στην έναρξη της συνδιάσκεψης – για να εκφωνήσει στη λήξη της το διαλεκτικό αραβούργημα του ανθρώπου που τον εμπνέει.
Ο Αλέξης Τσίπρας λοιπόν βρίσκεται από το 2019 εκεί που βρισκόταν το 2013 ο Δημήτρης Χριστόφιας – μόνο που τότε ο Κύπριος που τσιμέντωνε την ανάγκη της ιστορίας ήταν ήδη 67 χρονών ενώ ο Έλληνας αδελφός του το 2019 ήταν μόλις 45 – και το κόμμα του Χριστόφια λεγόταν ΑΚΕΛ, κόμμα που μπορούσε να επιβάλει διαδοχή στην ηγεσία, κάτι που δεν μπορεί να γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ διότι τέτοιο κόμμα δεν υπάρχει: ο παλαιός Συνασπισμός έχει γίνει συμμάζεμα πολιτευτών με μόνη κολλητική ουσία τον πρόεδρο τους – και δεν μπορούν να απολύσουν τον πρόεδρο γιατί δεν θα υπάρχουν και οι ίδιοι.
Ο Αλέξης Τσίπρας θα συνεχίσει, όπως ανακοίνωσε, την «αριστερή» πολιτική του «όλος ο κόσμος πια τσιμέντο να γίνει»· θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα συμβεί μετά την αναμενόμενη επανάληψη του 2019, που ήταν όμως ήδη 2013.
