Κανείς, ίσως, δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι ο Αλ. Τσίπρας θα ήταν δυνατόν να εξελιχθεί σε “καλό στρατιώτη Σβέϊκ” για τα γεράκια των ΗΠΑ και του Ισραήλ στην περιοχή ή καλύτερα σε “μικρό ήρωα” του Ισραήλ και των σχεδιασμών του στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Δυστυχώς, αυτόν τον ρόλο του Ισραηλινού πρέσβη και του ριψοκίνδυνου εκτελεστικού βραχίονα του Ισραήλ διαδραματίζει η Αθήνα των Τσίπρα – Κοτζιά, χωρίς κανένα πολιτικό όφελος για την Ελλάδα. Αντίθετα, η τελευταία χάριν του “service” που κάνει στο Ισραήλ, εκτίθεται σε όλο και ευρύτερους κινδύνους στο πλαίσιο και των ευρύτερων ανακατατάξεων που παίρνουν μορφή αθόρυβης χιονοστιβάδας.
Πολιτικοί παρατηρητές τόνιζαν το “φιάσκο” του Μπαρζανί στο Ιρακινό Κουρδιστάν, που υποστήριξε το Ισραήλ αλλά και εμμέσως οι ΗΠΑ.
Τόνιζαν, επίσης, ότι στην περίοδο αυτή ΗΠΑ και Ισραήλ χάνουν συνεχώς έδαφος στην περιοχή μας και την Μέση Ανατολή, ενώ νέες δυνάμεις ανέρχονται και νέα δεδομένα διαμορφώνονται, τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν απλώς με την Ισραηλινή θηριωδία ή το Ισραήλ στρατιωτικό φρούριο.
Η Ελλάδα, σίγουρα, χρειάζεται μια νέα εξωτερική πολιτική!
Ν.Ζ
Στη συνέχεια παραθέτουμε σημείωμα του Βασίλη Κωστούλα από “Ναυτεμπορική” το οποίο αν διαβάσουμε κριτικά αποκτά ειδικό ενδιαφέρον για την “ελληνική παγίδευση”:
«Θέλουμε να βλέπουμε τη χώρα μας περισσότερο ως μέρος της Ανατολικής Μεσογείου παρά της Μέσης Ανατολής», έλεγε χαρακτηριστικά υψηλόβαθμο στέλεχος της ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία ανάγει σε στρατηγική επιλογή την αναβάθμιση των σχέσεων Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο.
Οι χαοτικές εξελίξεις στην κατακερματισμένη Μέση Ανατολή και η επιθετικότητα της Τουρκίας του Ταγίπ Ερντογάν επιδρούν αναμφίβολα στην εξωτερική πολιτική του Ισραήλ, γεγονός που συνδυάζεται με τη διαφαινόμενη αποκλιμάκωση των προκαταλήψεων στην Ελλάδα απέναντι στη γείτονα χώρα.
Στην ισραηλινή κυβέρνηση δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους από τη «χημεία του Αλέξη Τσίπρα με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου», μια εικόνα η οποία θα φάνταζε αδύνατη πριν από λίγα χρόνια.
Σε πρόσφατη συνάντηση με Έλληνες δημοσιογράφους, ισραηλινός παράγοντας κλήθηκε να σχολιάσει το γεγονός ότι ο σημερινός υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος στο παρελθόν έχει εκφράσει αντισημιτικά αισθήματα: «Εγώ άλλα βλέπω. Σημασία έχει τι κάνει κανείς στην πράξη».
Η Ελλάδα αποτελεί για το Ισραήλ έναν «σημαντικό φίλο στο τραπέζι της Ε.Ε.». Αντίστοιχο ρόλο διαδραματίζει για την ισραηλινή εξωτερική πολιτική η Κύπρος.
Η οικονομία του Ισραήλ καταγράφει ιδιαίτερα θετικές επιδόσεις. Το έλλειμμα συγκρατείται στο 3% του ΑΕΠ, το χρέος ανέρχεται μόλις στο 60% του ΑΕΠ και η ανεργία δεν ξεπερνά το 4%. Το σέκελ έχει ανατιμηθεί 20% τα τελευταία δύο χρόνια και για το 2017 αναμένεται 3% ανάπτυξη.
Το 8% του ισραηλινού πληθυσμού, δηλαδή περίπου 500.000 Ισραηλινοί, επιλέγουν σήμερα την Ελλάδα για τις διακοπές τους, με την οποία εξάλλου μοιράζονται κοινά πολιτιστικά στοιχεία, όπως η μουσική και η αντίληψη για την οικογένεια. Εκτός από τον τουρισμό, τομείς υψηλής κινητικότητας στις διμερείς σχέσεις είναι η ενέργεια, η καινοτομία και η ασφάλεια.
Στο Ισραήλ εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για τη στρατηγική του Ιράν, το οποίο κατά την εκτίμηση της ισραηλινής κυβέρνησης στοχεύει στη δημιουργία ενός διαδρόμου μέχρι τη Μεσόγειο, μέσω της επίδρασης που ασκεί σε μια σειρά από failed states της Μέσης Ανατολής.
Στο πλαίσιο αυτό, η ισραηλινή κυβέρνηση εκφράζει ικανοποίηση από την αλλαγή γραμμής της αμερικανικής στάσης -μετά την εκλογή Τραμπ- απέναντι στη συμφωνία της διεθνούς κοινότητας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, εγείροντας ζήτημα αξιοπιστίας της Τεχεράνης.
Στο «μέτωπο» της Συρίας, το Ισραήλ -εκ των πραγμάτων, όπως τονίζουν ισραηλινοί αξιωματούχοι- εντατικοποιεί τις συνομιλίες με τη Ρωσία, η οποία δείχνει να έχει το πάνω χέρι στο συριακό ζήτημα, μετά την αποστασιοποίηση των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει συναντήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν πέντε φορές μέσα σε σχεδόν έναν χρόνο.
Όσο για την Τουρκία; «Είναι σήμερα πολύ διαφορετική απ’ ό,τι πριν από 10 χρόνια, γεγονός που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την εξομάλυνση στις σχέσεις μαζί της».
Ιδιαίτερα δύσπιστοι εμφανίζονται στην ισραηλινή κυβέρνηση αναφορικά με την εξαγγελλόμενη πρόθεση της ΕΕ για κοινή ευρωπαϊκή άμυνα, εκφράζοντας ταυτόχρονα την ανησυχία τους για την κρίση συνοχής την οποία κατά τη γνώμη τους διανύει η Ένωση.
