Η επιδεινούμενη σχέση μεταξύ της Τουρκίας και των ευρωπαίων συμμάχων της κινδυνεύει να υπονομεύσει την ικανότητα του ΝΑΤΟ να λαμβάνει συλλογικές αποφάσεις, ανέφερε ο αναλυτής Αντουάν Γκοτ, μέλος του προσωπικού του αρχηγείου του ΝΑΤΟ για τη Βαλτική.
Ο Γκοτ είπε ότι η εξάρτηση του ΝΑΤΟ από τη συναίνεση το κατέστησε ευάλωτο σε διμερείς διαμάχες μεταξύ μελών, όπως η απειλή της Τουρκίας να ασκήσει βέτο σε αμυντικό σχέδιο για τα κράτη της Βαλτικής και την Πολωνία ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα, εκτός εάν η συμμαχία χαρακτηρίσει τις Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (YPG) στη Συρία, τρομοκρατική οργάνωση.
Η Τουρκία θεωρεί το YPG, τη συριακή πτέρυγα του παράνομου Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK). Ωστόσο, το YPG αποτελεί τη ραχοκοκαλιά των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) βασικού δυτικού συμμάχου που παρείχε τα επίγεια στρατεύματα για την εκστρατεία του συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ώστε να νικηθεί το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) στη Συρία.
Όμως, η αντίληψη της δυτικής υποστήριξης προς το YPG διέλυσε την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ προς την Τουρκία, καθώς η χώρα βρήκε ένα χαρτί έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απειλώντας να “ανοίξει τις πύλες” για τους Σύρους πρόσφυγες, είπε ο Γκοτ. “Δεδομένης της έξυπνης αίσθησης ότι η κατάσταση έχει αλλάξει, η Άγκυρα έχει χάσει πολλά κίνητρα για συνεργασία. Καθώς η Άγκυρα γίνεται πιο προκλητική, τα μέλη του ΝΑΤΟ δυσκολεύονται πράγματι να ‘κάνουν καλά’ τον νοτιοανατολικό σύμμαχό τους”, είπε.
Η Τουρκία είναι επίσης σε αντιπαράθεση με την ΕΕ ως προς την Ανατολική Μεσόγειο, όπου η πρόσφατη ανακάλυψη αποθεμάτων φυσικού αερίου έδωσε νέα ώθηση σε μακροχρόνιες εδαφικές διαφορές με την Ελλάδα και την Κύπρο.
Όμως ο Γκοτ είπε ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο στην απομάκρυνση των εντάσεων με την Τουρκία με έναν τρόπο που η ΕΕ έχει μέχρι τώρα δυσκολευτεί να επιτύχει:
Ο κεντρικός ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών στη συμμαχία είχε επίσης αποδειχθεί ζωτικής σημασίας στο παρελθόν και θα μπορούσε και πάλι υπό τον εκλεγμένο πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, είπε.
“Όταν η Ελλάδα και η Τουρκία βρίσκονταν στην κορύφωση των εντάσεων, για την Κύπρο το 1974, ένας αποφασιστικός παράγοντας που εμπόδισε την εμφάνιση εχθροπραξιών ήταν η ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να βγουν μπροστά και να αναγκάσουν τις δύο χώρες να κάνουν παραχωρήσεις”, αναφέρει ο Γκοτ, θεωρώντας επιτηχημένη την επί δεκαετίες διχοτόμηση του νησιού και την ελευθερία που απολαμβάνει η Τουρκία, στην περιοχή, από τότε.
Πέτρος Κράνιας