Είκοσι και κάτι χρόνια πέρασαν από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90 που για πρώτη φορά ακούσαμε για το σύστημα Πινοσέτ από την επιτροπή Σπράου που σύστησε η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει η αποτυχημένη απόπειρα του Υπουργού του ΠΑΣΟΚ Γιαννίτση, η πρώτη νομοθέτηση του συστήματος των τριών πυλώνων με το νόμο Λοβέρδου και η σε άλλη έκδοση θέσπιση και εφαρμογή του με το νόμο Κατρούγκαλου.
Σήμερα λοιπόν και θεωρώντας αφ’ ενός ότι οι συνθήκες έχουν πλέον ωριμάσει και αφ’ ετέρου ότι ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν το ηθικό ανάστημα να μιλάνε για το ασφαλιστικό η ΝΔ σχεδιάζει τη νέα επίθεση στο ασφαλιστικό σύστημα με το πέρασμα ακόμη και της κύριας σύνταξης στην ιδιωτική ασφάλιση.
Με το νόμο Ρέπα το 2002 μπήκαν στη ζωή μας τα επαγγελματικά ταμεία, ο νόμος Λοβέρδου έφερε τους τρεις πυλώνες, με το νόμο Κατρούγκαλου εφαρμόστηκε η εθνική σύνταξη, μειώθηκαν δραστικά κύριες και επικουρικές συντάξεις ξεκίνησε η σταδιακή αποχώρηση του κράτους από τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού.
Σήμερα η ΝΔ εξαγγέλλει την είσοδο των ασφαλιστικών εταιρειών όχι μόνο στην επικουρική αλλά και στην κύρια σύνταξη. Τι σημαίνει αυτό; Ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα πάει περίπατο, ένα μικρό μέρος θα έχει να κάνει με το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα και όποιος θέλει και μπορεί θα πληρώνει μια ασφαλιστική εταιρεία για να «χτίσει» τη σύνταξή του.
Η ΝΔ υποστηρίζει ότι αυτό θα εφαρμοστεί μόνο για τους νέους ασφαλισμένους και δεν θα επηρεαστούν οι υπάρχοντες συνταξιούχοι και οι σημερινοί εργαζόμενοι. Το ίδιο παραμύθι το έχουμε ακούσει σε όλες τις αλλαγές που έγιναν κατά καιρούς και νοιώσαμε στο πετσί μας τις αλλαγές που έφερε η κάθε παρέμβαση. Το ίδιο θα γίνει και τώρα. Άλλωστε δεν χρειάζεται να τελειώσει κάποιος το οικονομικό πανεπιστήμιο για να καταλάβει ότι αν οι ασφαλιστικές εισφορές των νέων πάνε στην ιδιωτική ασφάλιση το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα δεν θα έχει τα απαραίτητα έσοδα για να καλύψει τις συντάξεις των τωρινών αλλά και των μελλοντικών συνταξιούχων. Όσο για τους νέους όπως παραμύθιασαν εμάς τους παλαιότερους πριν μερικές δεκαετίες ότι κάποτε θα πάρουμε μια ικανοποιητική σύνταξη και όταν ήρθε η ώρα μας είπαν τα κάλαντα έτσι θα γίνει και με τους νέους. Βάλτε θα τους πούνε τώρα που γυρίζει στην ιδιωτική ασφάλιση και μην ανησυχείτε. Το νέο σύστημα έχει γερές βάσεις και δεν κινδυνεύει. Έτσι είπαν και σε μάς το 92 με το νόμο Σιούφα, το 2002 με το νόμο Ρέπα, το 2008 με το νόμο Πετραλιά, το 2010 με το νόμο Λοβέρδου και το 2016 με το νόμο Κατρούγκαλου.
Το θέμα βέβαια είναι το τι κάνουμε εμείς και το συνδικαλιστικό κίνημα εργαζομένων και συνταξιούχων.
Για μας το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα από τη μια μεριά και οι συνταξιουχικές οργανώσεις από την άλλη θα πρέπει σε πρώτο χρόνο να αναδείξουν το πρόβλημα, να ενημερώσουν εργαζόμενους και συνταξιούχους για ότι έρχεται, να έρθουν σε επαφή με τις οργανώσεις των αγροτών, των επαγγελματοβιοτεχνών και των επιστημόνων γιατί και όλοι αυτοί θα έχουν ανάλογη αντιμετώπιση και να οργανώσουν από κοινού την κοινωνική αντίδραση στην επερχόμενη καταστροφή.
Ο συντονισμένος αγώνας μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Η ανοχή, η σιωπή και ο ωχαδερφισμός βλάπτουν σοβαρά το ασφαλιστικό μας.
