Το κυβερνητικό σχέδιο ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης οδηγεί σε καταστροφή συντάξεων.

1713
αναδρομικά

Η κυβέρνηση της ΝΔ διακηρύσσει ότι από το φθινόπωρο θα αρχίσει, ξεκινώντας από τις επικουρικές συντάξεις, να  ολοκληρώνει αυτό που προώθησε σε μεγάλο βαθμό ο νόμος Κατρούγκαλου, δηλαδή την αντικατάσταση των όποιων αναδιανεμητικών στοιχείων έχουν απομείνει στο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα στη χώρα μας από ατομικά – κεφαλαιοποιητικά με «ατομικούς κουμπαράδες» και με βασικό ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης.

Ο Υφυπουργός κοινωνικής ασφάλισης, ήδη, με απόφασή του έχει ορίσει ομάδα εργασίας, που θα επεξεργαστεί σε αυτή την κατεύθυνση και θα του καταθέσει μέχρι τις αρχές του προσεχούς Οκτώβρη νομοθετικές ρυθμίσεις για τις επικουρικές συντάξεις.

Το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που είναι και το ασημόχαρτο περιτύλιξης της νεοφιλελεύθερης αντίληψής της για την κοινωνική ασφάλιση, είναι ότι η ιδιωτική ασφάλιση μπορεί ποιο ευέλικτα και αποδοτικά να επενδύει τα αποθεματικά της από τις εισφορές των ασφαλισμένων – «πελατών» της και επομένως με τις υψηλές αποδόσεις τους να εξασφαλίζει σε αυτούς μεγαλύτερες συντάξεις, μερίσματα ή εφ’ άπαξ.

Οι νεοφιλελεύθεροι, όμως, εγκέφαλοι της ΝΔ αποσιωπούν το αναμφισβήτητο γεγονός  ότι η επίτευξη υψηλών αποδόσεων των «ατομικών κουμπαράδων» της ιδιωτικής ασφάλισης προϋποθέτει την ανάληψη υψηλού κερδοσκοπικού ρίσκου και μεγάλων, απρόβλεπτων και μη αναστρέψιμων κινδύνων, που ενέχουν οι χρηματαγορές και οι κεφαλαιαγορές.

Επομένως, τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα και γενικά η ιδιωτική ασφάλιση επιδιώκοντας όλο και μεγαλύτερες επενδυτικές αποδόσεις, οι οποίες προϋποθέτουν συνεχή αύξηση των περιουσιακών στοιχείων τους, ωθούν τους ασφαλισμένους τους να αυξάνουν τις εισφορές τους προς αυτά, χωρίς πολλές φορές να τους εξασφαλίζουν ούτε τη σύνταξή τους.

Με αυτό τον τρόπο, όμως, τα κεφαλαιοποιητικά – ατομικά, ιδιωτικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης εξατομικεύουν την ασφαλιστική προσδοκία και στηρίζονται αποκλειστικά στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς. Έτσι, δημιουργούν εργαζόμενους και ασφαλισμένους, που δεν αγωνίζονται για την συλλογική βελτίωση των δικαιωμάτων τους, αλλά ένα άθροισμα ανθρώπων, που σκέφτονται περισσότερο την επενδυτική συμπεριφορά των ταμείων τους ή την τύχη εκείνων των μετοχών, που θα τους διασφαλίσουν το ατομικό ασφαλιστικό τους μέλλον.

Με αυτό τον τρόπο οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις μειώνουν τις δημόσιες δαπάνες και υπονομεύουν και εξαϋλώνουν τα κινήματα και τους συλλογικούς αγώνες των εργαζομένων, ασφαλισμένων και συνταξιούχων.

Όλοι, όμως, αυτοί οι νεοφιλελεύθεροι αποσιωπούν ότι οι πολυδιαφημισμένες δήθεν υψηλές αποδόσεις των κεφαλαιοποιητικών συστημάτων ή των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών προϋποθέτουν υψηλή κερδοφορία τους. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται παγκόσμιες τεράστιες χρηματοοικονομικές φούσκες, οι οποίες συχνά εκρήγνυνται με πάταγο σπέρνοντας την καταστροφή σε πολλούς και κέρδη σε λίγους κερδοσκόπους.

Η εμπειρία από χρεοκοπίες μεγάλων ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στις ΗΠΑ, στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο, που συμπαρέσυραν αντίστοιχα ασφαλιστικά σχήματα, και οδήγησαν στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση των ασφαλισμένων τους είναι τραγική και διδακτική.

Επομένως, τα δημόσια, καθολικά και διανεμητικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης παρέχουν πιο μεγάλη ασφάλεια στους απόμαχους της εργασίας, γιατί συνδέονται με την εργασία, την πραγματική οικονομία, και σ΄ ένα βαθμό και με τη δημόσια χρηματοδότηση και βασίζονται στην αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης (γενεών, εργαζομένων – ανέργων, εργαζομένων – συνταξιούχων, ασθενών – υγιών κλπ).

Γι’ αυτούς τους λόγους δεν πρέπει να προωθηθεί το συνταξιοκτόνο σχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ για γενίκευση της ατομικής – ιδιωτικής ασφάλισης. Ταυτόχρονα θα πρέπει να ενταθούν οι αγώνες για να αποκατασταθεί και να στηριχθεί το δημόσιο αναδιανεμητικό σύστημα  κοινωνικής ασφάλισης.

Χρειαζόμαστε ασφαλισμένους, οι οποίοι να λειτουργούν ως ενεργοί πολίτες, που διεκδικούν δημόσιες, συλλογικές και καθολικές κοινωνικές υπηρεσίες και παροχές και όχι ως καταναλωτές των υπηρεσιών ασφάλισης των αγορών.

Για όλους αυτούς τους λόγους συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για:

  • Επαναφορά του δημόσιου – καθολικού – αναδιανεμητικού, αλληλέγγυου χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, με κατάργηση όλων των νόμων που ψηφίστηκαν στη διάρκεια των 3 μνημονίων λιτότητας, με τους οποίους το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης μετατράπηκε σ’ ε΄να μεγάλο βαθμό κεφαλαιοποιητικό.
  • Ανακεφαλαιοποίησή της με συμμπηρωματικούς δημόσιους πόρους, για την αποκατάσταση της διαχρονικής λεηλασίας των αποθεματικών της από τις τράπεζες, τις κυβερνήσεις και την άρχουσα τάξη της χώρας μας.
  • Οριστικό και αμετάκλητο τέλος στις μειώσεις συντάξεων και για τους παλιούς και για τους νέους συνταξιούχους. Σταδιακή αποκατάσταση των μνημονιακών απωλειών στις συντάξεις, ξεκινώντας από τους χαμηλοσυνταξιούχους. Εφαρμογή για όλους τους συνταξιούχους των δικαστικών αποφάσεων, που κρίνουν παράνομες τις μνημονιακές μειώσεις των συντάξεων και την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης. Επιστροφή των παράνομα παρακρατηθέντων από τους συνταξιούχους.
  • Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους συνταξιούχους
  • Ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων με τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι για να αποτραπούν αυτά τα κυβερνητικά συνταξιοκτόνα μέτρα είναι αναγκαία πρώτα απ’ όλα η ενότητα και ο συντονισμός όλων των συνταξιουχικών οργανώσεων. Επίσης, η ανάπτυξη από αυτές από τις αρχές του φθινοπώρου – με αφετηρία τις κινητοποιήσεις στη ΔΕΘ στις 7/9 – αγώνων, με βασικές διεκδικήσεις οι συνταξιούχοι να πάρουν πίσω όσα τους λεηλάτησαν τα χρόνια των μνημονίων και να ανατρέψουν τους αντιασφαλιστικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης της ΝΔ.

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας